Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Bij de Stichting Animal Freedom leest u over de gedachte achter dierenrechten.
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.
Posts tonen met het label waterschap. Alle posts tonen
Posts tonen met het label waterschap. Alle posts tonen

10 december 2008

Boeren moeten meer betalen aan de waterschappen

Lasten verschuiven ingrijpend door herziening Waterschapswet.

De waterschappen zijn een van oudste democratische instellingen in ons land. Dat wil niet zeggen dat zij daarmee ook de meest democratisch functionerende instelling is. Waterschappen vertegenwoordigen al eeuwenlang meer de belangen van de boeren dan die van de burgers. Maar uiteraard is er ook een gedeeld belang, bijvoorbeeld zuiver water en tegengaan van wateroverlast zijn in ieders belang.

De macht van de boeren in de waterschappen wordt gelukkig steeds kleiner maar is nog steeds in balans. Het is daarom interessant om te kijken hoe de boeren reageren op de aankondiging van de lastenverschuiving.

Op het Waterforum online valt het volgende te lezen.
John Tobben, secretaris werkgroep Water bij LTO Nederland heeft nog geen duidelijk overzicht van hoe hoog de verschillende tarieven voor agrariërs zullen worden. Maar hij noemt vooral een principieel bezwaar. Via de categorie ‘Ongebouwd’ betaalt de landbouwsector namelijk mee aan heffingen voor infrastructuur. Infrastructurele werken vallen met de economische waarde vreemd genoeg namelijk ook in de categorie ‘ongebouwd’. De economische waarde van snelwegen, tunnels, viaducten en het spoor is groot en groeit bovendien vaak ten koste van landbouwgrond. “Wij zien dat als een weeffout in de wet. Agrariërs moeten, als eigenaar van cultuurgrond, meebetalen aan infrastructuur die een grote economische waarde vertegenwoordigt. Dat vinden wij onrechtvaardig”.
Als voorbeeld geeft hij de onlangs aangelegde en kostbare tunnels bij Roermond, waardoor de Limburgse landbouwsector 5% meer waterschapsbelasting moet betalen. “Dat is raar. We vinden dat iedereen zijn eigen broek op moet houden”. Volgens Tobben zouden die heffingen bijvoorbeeld door de Rijks- en Provinciale overheden opgebracht moeten worden. Dat zou kunnen met een verhoging van de wegenbelasting en het treinkaartje van minder dan een procent. De heffingen voor agrarische gronden zouden niet meer dan vijf keer het bedrag moeten overschrijden van wat ‘Natuur’ per hectare betaalt, vindt de LTO.

Tot zover het forum.
Tobben heeft natuurlijk een punt dat de overheden zouden moeten betalen voor hun ruimtebeslag, maar zijn opmerking, dat de heffing voor agrarische gronden maximaal vijf keer die van natuurgronden zou mogen zijn, slaat nergens op. Een boer zou net zoveel moeten betalen voor op het opruimen van de ecologische gevolgen van zijn bedrijfsvoering als het kost. Met deze stelregel wordt het nog aantrekkelijker voor een boer om ecologisch verantwoord te produceren.

11 november 2008

Demagogie en boerenlogica bij de waterschapsverkiezingen

In het Reformatorisch Dagblad werden twee kandidaten voor de waterschapsverkiezingen geportretteerd. Hun verhaal illustreert fraai de valse argumenten en demagogie waarmee de boerenlobby haar financiële belangen verdedigt.

Vonk Noordegraaf is niet blij met de deelname van politieke partijen aan de verkiezingen. „Politieke partijen hebben hun eigen belangen, waarbij ecologie waarschijnlijk meer aandacht krijgt dan veiligheid. In ons programma staat betrouwbaarheid van de dijken op nummer één. In een gebied dat 1,5 tot 7 meter onder de waterspiegel ligt, moet dat wel”.

CDA’er Heemskerk is het vreemd genoeg met Vonk Noordegraaf eens. „Ik sta niet te juichen over de deelname van het CDA. De kennis en ervaring van politici wegen niet op tegen de expertise van ervaren waterschapsbestuurders”. Dat Heemskerk zelf agrariër is, ziet hij als een groot voordeel. „Bij de VVD hebben ze één agrarische kandidaat, die ook nog eens op de achtste plaats staat”.

Het CDA en KodK hebben allebei moeite met de lobby voor projecten waarbij men probeert in cultuur gebracht landschap weer in de oude, natuurlijke staat terug te brengen. „Wat is er mooier dan het uitzicht vanaf de ringdijk de polder in?”, roept Heemskerk uit. „Ook polderlandschap is natuur”.

Vonk Noordegraaf benadrukt het belang van leefbaarheid. „De hoge waterstanden die natuurorganisaties creëren, zijn een aanslag op het milieu. Insecten komen er in groten getale op af en verspreiden ziektes onder het vee”. Teruggaan naar de oorspronkelijke natuur van Zuid-Holland is volgens de Stolwijker onmogelijk. „Dan komt Nederland onder water te staan en moeten we in Duitsland gaan wonen”.

De verschillen tussen het CDA en KodK zijn miniem. Heemskerk: „Het CDA onderscheidt zich door een breed blikveld. Wij zijn er ook voor mensen in de stad en voor bewoners van de Zuidplaspolder”. Ton Vonk Noordegraaf wil zich vooral inzetten voor de belangen van de boeren.
Tot zover het Reformatorisch Dagblad.

Er is een conflict tussen natuur- en boerenbelangen in de hoogte van het waterpeil. Boeren willen een lager peil, ten koste van natte natuur en waterverbindingen.
Het argument dat een hoger waterpeil zou leiden tot verspreiding van ziektes onder het vee is onzin. Boeren willen graag het areaal landbouwgrond dat gereserveerd is voor de Ecologische HoofdStructuur benutten omdat het tegenwoordig weer lucratief is om landbouwgrond te gebruiken voor biobrandstoffen en om mest op uit te rijden. Vroeger was er een braaklig-regeling, dat wil zeggen boeren kregen geld (subsidie) om landbouwgrond niet te gebruiken (braak te laten liggen).

Leeswijzer


Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.