Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Bij de Stichting Animal Freedom leest u over de gedachte achter dierenrechten.
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.
Posts tonen met het label prijs. Alle posts tonen
Posts tonen met het label prijs. Alle posts tonen

19 oktober 2017

Is dit wel een voordeel voor een vleeseter?

De Nederlandse consument en burger is niet enthousiast over de intensieve veehouderij in Nederland. Men heeft compassie met het saaie leven van de landbouwhuisdieren in de afgesloten stallen en het wrede lot in de slachterij.

Om te kunnen snappen waarom hij of zij niet zo snel en krachtig in verzet komt helpt het om te beseffen dat er ook voordelen zijn aan wat een ander als nadelig ziet.
1.    De prijs van vlees en zuivel is laag. Door de omvang van de productie gericht op export naar het buitenland en de import uit het buitenland is de prijs van vlees en zuivel lager dan wanneer de Nederlandse veehouderij zich zou beperken tot de Nederlandse markt.
2.    Er zijn minder insecten. Door het intensieve landgebruik voor veevoer en akkerproducten is er relatief weinig leefruimte voor insecten. Neonicotinoïden decimeren de hoeveelheid insecten. Daar heeft een burger voordeel van doordat er veel minder insecten te pletter slaan op de voorruit van de auto, in je ogen vliegen tijdens het fietsen of de slaapkamer in de zomer minder muggen komen en je dus minder geprikt wordt.

Wie gevoelig is voor deze “opbrengsten” van de intensieve veehouderij zou zich erin kunnen verdiepen dat de lagere prijs uiteindelijk toch door hemzelf wordt betaald via de maatregelen die overheid neemt om de intensieve veehouderij te ondersteunen.
Wie niet treurt om de teruggang in het aantal insecten zou zich eens kunnen verdiepen in de ecologische rol van insecten in de bestuiving van gewassen. Zonder bestuivers (insecten als bijen bijvoorbeeld) kan er heel veel minder voedsel worden geteeld en komt onze voedselvoorziening in gevaar.
Door producten af te nemen van de intensieve veehouderij werk je mee aan het afnemen (lees stelen) van leefruimte van dieren.
Het is niet moeilijk om even stil te staan bij de gedachte dat iedereen kan bijdragen aan een ecologisch meer verantwoorde inrichting van de economie en platteland, die uiteindelijk ook de menselijke gezondheid ten goede komt.

Zie ook deze teksten over heling.

05 oktober 2017

Wat als we al het vlees vervangen?

De wereld is onderhand te klein geworden om al haar bewoners te voeden met vlees. Vlees is gemakkelijk na te maken op basis van plantaardige grondstoffen dat je het niet zou proeven als je het niet weet. De Vegetarische Slager gaat ingaande 2018 deze vleesvervangers op nog grotere schaal produceren in een nieuwe fabriek: 3500 verkooppunten in vijftien landen en de groei zit er al 7 jaar in.
Het ligt voor de hand om de veehouderij af te bouwen en de productie van vleesvervangers mondiaal op te schalen zodat op de niet al te lange duur al het vlees kan worden vervangen. ‘Voor het produceren van één kilo kip is drie kilo soja nodig, wij maken drie kilo kip van één kilo soja’.

Wat zijn daarvan de voordelen? Vleesvervangers op biologische basis hebben niet de ongezonde stoffen als antibiotica, groeihormonen, pesticiden, ze hebben minder milieubelasting, geen dierenleed, hebben minder bijdrage aan klimaatopwarming en minder aanslag op de biodiversiteit. Ze hebben dezelfde voedingswaarde, bevatten dezelfde proteïnen en eiwitten en er kleven minder gewetensbezwaren aan: er worden geen dieren geslacht, getransporteerd over grote afstanden, er worden geen dierenrechten geschonden.
Vitamine B-12 kan worden toegevoegd en op de verpakking kan precies worden vermeld wat de samenstelling is. Er is minder van het land nodig om het te produceren, waardoor ook wilde dieren een ruimere en aaneengesloten biotoop kan worden geboden.

Is het daarmee een morele plicht om over te stappen? Omdat na opschaling de prijs van vleesvervanger minder hoog zal zijn dan van vlees, is eigenlijk de vraag overbodig. Je bent gewoon een dief van je portemonnee en een bedreiging van je eigen gezondheid wanneer je het niet doet.
Doordat (imitatie)vlees nu zonder dieren te gebruiken kan worden geproduceerd, wordt het eerder een morele plicht van de Vegetarische Slager om dit product zo breed mogelijk aan te bieden.

Ook de opwarming van het klimaat kan met deze omslag naar dierloos voedsel worden vertraagd.

25 maart 2014

Hoe kan ons stukje vlees zo goedkoop zijn?

In NCRV’s Altijd Wat een reportage over een van de verborgen krachten achter ons spotgoedkope lapje vlees: genetisch gemodificeerde soja. Dit eiwitrijke wondermiddel wordt verwerkt in veevoer. Nederland is met zo’n 8 miljoen ton per jaar Europees kampioen soja invoeren, vooral afkomstig uit Argentinië. Door soja is de kiloknaller altijd in de aanbieding. Maar de gevolgen van de grootschalige teelt van sojabonen in Zuid-Amerika zijn ernstig. Ontbossing, milieuschade en Indianen die verdreven worden van hun land. Een reportage over de werkelijke prijs die we met z'n allen betalen voor ons vlees.

In het tweede deel van het programma wordt Mark Lynas geïnterviewd. Tot een paar jaar geleden was de Brit één van de felste activisten tegen genetisch modificatie. Hij vond het levensgevaarlijk. Maar tegenwoordig niet meer. Sterker nog, hij is van kamp veranderd en is nu zelfs voorstander van deze technologie. Frènk van der Linden zoekt hem op en spreekt over zijn radicale verandering en de voor en tegens van genetische modificatie.

Lynas geeft geen enkele aanleiding om te denken dat hij voorstander is van de bio-industrie, maar de suggestie wordt in dit programma niet voorkomen. Lynas is meer voorstander van modificatie van planten om deze meer geschikt te maken voor het verbouwen in Europa.

Wanneer er minder vlees gegeten zou worden in de wereld zou ook de ontbossing voorkomen kunnen worden.

Een van de antwoorden kwam een dag later via een rapport van de Onderzoeksraad Voor Veiligheid.

Veiligheid vlees niet gewaarborgd

Bedrijfsleven en overheid slagen er niet in de veiligheid van het vlees in de schappen te waarborgen. Het slachtproces in Nederlandse slachterijen biedt te weinig zekerheden om te voorkomen dat onveilig vlees de consument bereikt. Voorts worden de veiligheidsrisico’s van geïmporteerd vlees onvoldoende beheerst en zijn er weinig instrumenten voorhanden om fraude op te sporen. Dit schrijft de Onderzoeksraad voor Veiligheid in zijn rapport ‘Risico’s in de vleesketen’, dat 26 maart is gepubliceerd.

08 mei 2012

Hypocrisie van producent en consument in de Kippenmoord

Journalist en schrijver Gerard van Westerloo is zaterdag 6 mei op 69-jarige leeftijd aan een hartstilstand overleden.
In 2007 ontving hij 'De Tegel', de Jaarprijs voor de Journalistiek, voor zijn publicatie De Kippenmoord in het maandblad M van het de NRC over het leven van drie kuikentjes.
Door van dag tot dag het korte leven van de vleeskuikentjes letterlijk te volgen en te spreken met de mensen die “werken” met de jonge mestkippetjes kon Westerloo verduidelijken hoe de hypocrisie van de producent en consument een gezicht heeft.
De jury van De Tegel schreef in haar rapport:
Anja, Tanja en Manja zijn de hoofdrolspeelsters in een film die spannend blijft, ook al weet je dat het slecht met ze zal aflopen. Van Westerloo toont een grote empathie met zijn onderwerp, inclusief de kippenboeren die hij met evenveel warmte beschrijft.

Voor wie wil nalezen of het om warmte of hypocrisie ging, klik naar de site van Animal Freedom.

04 november 2011

Volendamse overlevingsbak voor bijvangst verduurzaamt visserij

Drie Volendamse broers Schilder ontwikkelden een overlevingsbak waarmee ondermaatse vis of vis die niet aangevoerd mag worden - de bijvangst - voor 99% weer levend in zee kan worden teruggezet. Met deze innovatie leveren de broers, die zelf ook vissers zijn, een belangrijke bijdrage aan de verduurzaming van de visserij. De jury van de Herman Wijffels Innovatieprijs 2011 spreekt in haar beoordeling van een 'innovatie met veel impact, niet alleen in Nederland maar hopelijk straks ook op wereldwijde schaal'.
Van de visvangst is 40% bijvangst, waarvan normaal 13% het overleeft bij terugzetten in zee.

19 oktober 2011

Heeft orka Morgan recht op een eigen familie?



Orka's leven in matrilineaire familie groepen. Dat betekent dat een moeder met haar zonen samenleeft. Dochters starten na verloop van tijd hun eigen groep.
Voor het vrouwtje Orka is het redelijk om te verwachten dat zij in vrijheid een kans zou krijgen om zelf een familie te stichten. Tot die tijd zou ze alleen moeten overleven of weer terug moeten komen in haar eigen familie. Maar er is kans dat zij niet meer wordt herkend en vanwege de matrilineaire groepstructuur ook niet welkom is. In gevangenschap met Orka's uit andere families is dit perspectief afwezig, maar mogelijk kunnen de dieren vreedzaam samenleven.
Het is duidelijk dat gevangenschap alleen goed is voor de overlevingskans en de bezoekersaantallen. Wanneer het dier losgelaten wordt in de oceaan zonder begeleiding dan is de overlevingskans klein. Wordt het dier eerst getraind om zelf prooien te vangen, dan is de meest logische route om het dier te leren zelf vis te vangen. Een training op het vangen van zoogdieren zou bij het publiek ook weerstand oproepen.
Welke keuze gemaakt wordt zal eveneens in grote mate afhangen van wie bereid is een verantwoorde training te financieren. Kost de orka geld of levert deze geld op?

12 mei 2011

Nederlandse intensieve veehouders spreken niet de waarheid over waarom vlees zo goedkoop is

Nederlandse veehouders voelen zich niet gewaardeerd door de Nederlandse samenleving, zo blijkt uit het onderzoek naar de megastallen door bureau Veldkamp.

De veehouders vinden een debat over megastallen een goed initiatief mits er voor wordt gezorgd dat de uiteindelijke beslissing op rationele argumenten wordt genomen. Een belangrijke voorwaarde voor een debat is volgens hen: ‘... eerst zorgen dat iedereen dezelfde kennis heeft.’ Volgens hen zou bijvoorbeeld onder de aandacht van de burger moeten worden gebracht dat een kilo heel goedkoop vlees alleen maar zo goedkoop kan zijn, omdat het is ingevoerd uit landen waar de regelgeving veel minder streng is dan in Nederland.

Dat is een merkwaardige opvatting. In ons land worden drie keer zoveel dierlijke producten geproduceerd dan in ons land wordt geconsumeerd. Twee derde is bedoeld voor de export en kan op buitenlandse markten in prijs concurreren omdat het in ons land grootschalig wordt geproduceerd tegen slechte dierenwelzijnsomstandigheden. Er zijn in ons land veel regels tav dierenwelzijn, maar omdat deze in de praktijk vrijwel niet gecontroleerd worden, drukken deze regels nauwelijks op de kostprijs van vlees en zuivel. Hoe zou een Nederlandse boer anders kunnen concurreren met zijn buitenlandse collega’s waar de voorwaarden om goedkoop en verantwoord te produceren vaak beter zijn?
Verstaat een Nederlandse boer zijn vak dan beter? Hij zou het de consument wel graag doen geloven met de universiteit van Wageningen achter zich, maar helaas: niets is minder waar.
Omdat er in ons land zoveel vlees en zuivel wordt geproduceerd is er een grote verwerkende industrie die ook vlees en zuivel uit het buitenland importeert. De supermarkten kunnen dus kiezen welk vlees zij aan de consument aanbieden. Veehouders produceren voor het buitenland en Nederlandse consumenten krijgen goedkoop vlees aangeboden uit eigen en buitenland.
Er wordt gewoon langs elkaar heen gepraat. Zelfs wanneer alle Nederlanders vegetariër zouden worden dan zou dat de Nederlandse intensieve veehouders niet raken zolang dit ook niet geldt voor de buitenlandse consument want hun producten worden in het buitenland afgezet. Waarom zouden de veehouders dan klagen, want de buitenlandse consumenten weet vrijwel niets over de Nederlandse omstandigheden van het vlees en zuivel dat zij kopen.
Hoe kan een Nederlandse veehouder waardering verwachten voor een ondernemer die geld verdient ten koste van de eigen omgeving door het milieu te belasten, het aanzicht van het platteland te verzieken met megastallen en ook nog geen kwaliteit te geven aan het welzijn van dieren in de afgesloten stallen?
Laat de overheid de Nederlandse agrosector ook de kosten van de bedrijfsvoering (vervuiling) doorberekenen in plaats van af te wentelen op de Nederlandse belastingbetaler en te ondersteunen met EU subsidie. Dan is het gauw gedaan met de oneerlijke concurrentie van de intensieve veehouderij met de goedwillende kleinschalige ondernemer die zijn dieren buiten wil laten lopen in natuurlijke omstandigheden.

20 oktober 2010

Dieren zijn geen object van verloting

Pony verloten via waardebon verboden

Persbericht PvdD. Assendelft, 19 oktober 2010 - Het verloten van dieren via een tegoedbonconstructie is verboden, zegt de Staatssecretaris van Landbouw. De werkgroep Noord-Holland Noord van de Partij voor de Dieren trok aan de bel nadat er berichten naar buiten kwamen dat een Assendelftse manege een pony verloot had via een waardebon. De Tweede Kamerfractie van de Partij voor de Dieren stelde in navolging hierop Kamervragen met als resultaat dat het nu duidelijk is dat het verloten van dieren verboden is, ook via een waardebon.

De Partij voor de Dieren Noord-Holland Noord maakt zich met name zorgen, omdat veel kinderen deelnemen aan de loterij. Het is de grootste droom van menig paardenmeisje om een eigen pony te hebben en het zal daarom voor de ouders moeilijk uit te leggen zijn dat ze de pony niet mogen hebben. Maar al te vaak komen paardeneigenaren pas na de aanschaf erachter dat de verzorging van een paard of pony jaarlijks duizenden euro’s kost aan stalling, voeding, veearts en hoefsmid. Paarden en pony’s hebben daarnaast veel aandacht en verzorging nodig; zoals elke dag rijden, stal schoonhouden en vacht en hoeven onderhouden. Dit houdt in dat een paardeneigenaar elke dag een paar uur met zijn/haar paard in de weer is en daar moet voor de aanschaf goed over nagedacht worden. In een opwelling wordt een paard aangeschaft en als men erachter komt wat er allemaal bij komt kijken, moet het maar weer weg of komt het in handen van malafide handelaren.

Met de waardebonconstructie probeerde de manege het verbod op het verloten van dieren te omzeilen. Op 5 september jl. organiseerde de manege in Assendelft een loterij met als hoofdprijs een cheque van 500 euro die kon worden ingewisseld voor een pony. Artikel 57 van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren bevat echter een verbod om dieren als prijs, beloning of gift uit te loven of uit te reiken bij wedstrijden, verlo­tingen, weddenschappen of andere dergelijke evenementen. Artikel 2.13 van het wetsvoorstel inzake de Wet dieren bevat eenzelfde verbod. De achterliggende gedachte achter dit verbod is dat een dergelijke wijze van verkrijging van een dier niet strookt met de huidige opvattingen over de vereiste mate van zorgvuldigheid waarmee de aanschaf van dieren gepaard hoort te gaan.

Staatssecretaris Bleker van Landbouw liet in antwoord op de vragen van de Partij voor de Dieren weten dat het houden van dieren een bewuste keuze vereist. Het is dan ook niet wenselijk dat door omstandigheden, zoals door het winnen van een prijs, wordt bepaald bij welke persoon de zorg voor een dier komt te liggen. Dit is in lijn met de voor­ge­stelde zorgplicht zoals thans neergelegd in artikel 1.4 van het wetsvoorstel inzake de Wet dieren. Het feit dat de prijs in de vorm van een waardebon is gegoten, die desgewenst kan worden ingewisseld voor een pony, doet naar zijn mening niets af aan het verbod.

Leeswijzer


Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.