Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Bij de Stichting Animal Freedom leest u over de gedachte achter dierenrechten.
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.
Posts tonen met het label huisdieren. Alle posts tonen
Posts tonen met het label huisdieren. Alle posts tonen

31 mei 2016

Verschillende oplossingen voor overvol asiel



In een persbericht op 31 mei schrijft de Dierenbescherming:

Herplaatsing asieldieren duurt steeds langer 
De Dierenbescherming verwacht dat het steeds moeilijker wordt om de jaarlijks 25.000 dieren in haar dertig asielen binnen drie maanden te herplaatsen. Dat lukt nu nog in 80% van de gevallen, maar dat percentage staat onder druk. Asielen vangen tegenwoordig vaker zieke dieren en dieren met een gedragsprobleem op.
Niet alleen medische kosten vormen een probleem, ook het dreigende tekort aan professionele gedragsdeskundigen staat een snelle plaatsing van met name honden in de weg. Die kunnen door hun gedwongen langdurige verblijf in het asiel nog apathischer, nerveuzer of soms ook agressiever worden. In de campagne #geefommij, die vandaag begint, vraagt de Dierenbescherming aandacht voor de speciale begeleiding die nodig is om ook deze dieren in de opvang geschikt te maken voor een nieuwe baas.
Tot zover het persbericht.

Op Eenvandaag  31 mei een item over dit probleem met als mogelijke oplossing huisdierverlof. Dat is verlof die in sommige landen wordt verleend om mensen voor hun huisdier te laten passen.
De Dierenbescherming vraag geld voor effectievere plaatsing.
Zou het niet veel beter zijn om een ontmoedigingsbeleid voor het aanschaffen van huisdieren op te zetten?

In haar persbericht schrijft de Dierenbescherming verder:

Dumpplek
Asielbeheerders geven aan dat ze veel vaker dan vroeger dieren opvangen waar iets mee aan de hand is. Opvangcentra voor dieren krijgen zo meer en meer de functie van 'dumpplek'. De Dierenbescherming vermoedt dat juist de graag geziene huisdieren makkelijker van eigenaar veranderen door tussenkomst van het internet. Grotere en 'stoere' honden, zoals herders en Staffordshire terriërs zijn behoorlijk populair. Hun karakter maakt ze echter zeker geen beginnershond. Een verkeerde opvoeding leidt dan regelmatig tot teleurstellingen en afstand van de hond aan het asiel.
De Dierenbescherming stelt dat asielmedewerkers aangeven hoe lastig het is om de veranderde praktijk het hoofd te bieden. "In een ideale situatie zouden we honden met gedragsproblemen bijvoorbeeld elke dag meerdere keren trainen, maar daar hebben we simpelweg de mankracht niet voor",  zegt een gedragsdeskundige van een asiel van de Dierenbescherming.

Gulle giften
De opvang van dieren wordt in Nederland twee weken door de gemeente betaald. Dat geldt alleen voor zwerfdieren. De rest van de kosten is voor het asiel. Vooral langdurige medische kosten drukken op de begroting. De organisatie wil met de campagne enerzijds meer bewustwording voor de nieuwe uitdagingen waar de asielen van de Dierenbescherming mee te maken hebben, maar wil anderzijds natuurlijk graag gulle giften ontvangen om de dieren in het asiel snel aan een nieuwe baas te kunnen blijven helpen. De campagne bestaat onder meer uit spotjes op radio en TV, advertenties in tijdschriften en kranten en aandacht op www.dierenbescherming.nl en social media van de Dierenbescherming.

02 juli 2015

Tips voor huisdieren bij hittegolf

Zo merkt u dat een dier het te warm heeft.

Het dier voelt warm aan, ademt snel en is lusteloos. Daarnaast zijn de slijmvliezen in de mond van het beest rood. Oververhitting is gevaarlijk en soms zelfs dodelijk voor huisdieren. Als het dier een snelle hartslag en ademhaling heeft en niet tot nauwelijks reageert op prikkels, moet direct contact gezocht worden met de dierenarts.

Wat te doen bij oververhitte dieren?

Zorg altijd voor vers, koel drinkwater. Help het dier af te koelen door hem nat te maken met lauw water of ergens te laten zwemmen. Pas op met ijskoud water, want dan trekken de bloedvaten samen waardoor het dier de warmte nog moeilijker kwijtraakt. Oververhitte dieren moeten naar een plek in de schaduw of koelte gebracht worden, waar ze bij kunnen komen.

Vooral honden en konijnen zijn erg gevoelig voor de warmte.

Honden hebben het snel warm. Behalve in de voetzooltjes hebben ze nergens zweetklieren. Warmte raken ze alleen maar kwijt door te hijgen. Ga daarom geen lange stukken wandelen en al helemaal niet fietsen met de hond overdag. Honden met een dunne vacht kunnen verbranden, dunbehaarde plekken kunnen ingesmeerd worden met zonnebrand.

Ook voor konijnen is de hitte geen pretje. Deze huisdieren leven in het wild in koele holen onder de grond en hebben het in hun kooitjes al zwaar als de temperatuur boven de 24 graden uitkomt. Het is belangrijk dat baasjes van konijnen ervoor zorgen dat de kooi niet in de volle zon staat.

Ook koelelementen in het hok, bijvoorbeeld omwikkeld met een handdoek, kunnen voor verkoeling zorgen. Konijnen lopen tijdens warm weer extra risico door de dodelijke huidmadenziekte, veroorzaakt door vliegjes die eitjes leggen in de keutels of vacht van het konijn.

Iedere zomer overlijden er weer honden omdat hun baasjes ze achterlaten in snikhete auto's.

21 mei 2015

Vangdrang met dodelijke gevolgen

Rosanne Kropman citeert in haar artikel in Trouw over ganzenvergasser Arie den Hertog het woord vangdrang. "Ik ben geboren met vangdrang", zegt hij. Als klein jongetje van zeven ving hij al muizen van de boerderij waar hij opgroeide. De klemmen eerst lukraak neergezet, later strategisch geplaatst: parallel aan de plinten zodat de muis er van twee kanten in kon lopen.
Tot zover Arie den Hertog in Trouw.

Het is een kenmerk van veel kinderen om bij slootjes hun schepnet door het water te halen en te kijken naar de visjes en insecten die ze vangen. Schattig zijn de peuters die op pleinen achter vogels aanlopen om hen proberen te pakken om te aaien. Vangdrang, kun je veilig stellen, is natuurlijk. Die drang is gelukkig niet vaak om te doden, maar gewoon de sport. En kleine kinderen snappen nog niet zo goed dat dieren twijfels bij hebben bij de goede bedoelingen van kinderen. En wanneer je ziet hoe ze hun speelgoeddieren behandelen kun je ze geen ongelijk geven. Kinderen willen aaien en van dichtbij bekijken, maar kunnen nog niet goed liefdevol doseren.
Zelfs mensen met huisdieren hebben die wens om wanneer zij dat willen een dier bij de hand te hebben om te knuffelen. Dat een dier ook recht op vrijheid heeft is daarmee lastig te verenigen en waarom zou je daar druk over maken? Het dier krijgt tot uitstekende verzorging? Wat wil nu meer?
In de vrije natuur hebben dieren drang om andere dieren te vangen omdat ze willen eten. Lukt het om een dier te vangen, dan wordt het gedood. Ook de ganzen die Arie den Hertog vangt, worden gedood en gratis aangeboden aan een poelier.
Is dat liefdevol en natuurlijk? Natuurlijk niet, maar net zo als het moeite kost om kinderen te leren wat respect voor dieren is, namelijk hun met rust te laten en er alleen maar naar te kijken, is respect voor ganzen die in grote getallen de groene weiden vullen er moeite voor nodig om de overlast tegen te gaan. Liefde voor de natuur houdt in bewust te worden wat te doen en wat te laten zodat alle levende wezens een plek onder de zon behouden.

Meer lezen? Zie Respect, vrijheid en ware liefde.

22 april 2015

Denk na voordat je een rashond aanschaft

Rashonden, die worden gefokt in het buitenland en vervoerd naar Nederland, hebben als nadeel dat zij weinig gewend zijn aan mensen. De hondenfokkers fokken voor het geld en werken niet aan socialisatie. Wanneer jonge honden te vroeg weggehaald worden bij hun moeder dan gaat dat ten koste van hun welzijn. Daar staat tegenover dat zij dan eerder aan mensen kunnen wennen. De internationale regelgeving is er op gericht om de honden niet te jong naar het buitenland te vervoeren. Dat is op zich goed.
Deze commerciële omstandigheid maakt dat er veel pups worden aangeboden waarmee veel mis kan zijn. Deze misstand wordt veroorzaakt door de wens van mensen om een hond te hebben van een bepaald ras. Hun liefde voor honden is dus niet voor het dier, maar voor zijn verschijning.

Het meest integere wat iemand kan doen die graag een hond wil is naar het asiel gaan en daar een hond uit te zoeken en niet te veel hangen aan het uiterlijk van het dier. Ken je eigen motief waarom je een hond wilt.

Meer lezen over de overwegingen bij de aanschaf van een huisdier? Klik hier.

10 december 2014

Korte en lange termijn doelen bij dierenrechten

Wie zich inzet voor dierenrechten komt regelmatig voor de keuze te staan, kies ik nu voor een standpunt dat geldt voor de korte termijn of voor de lange termijn?
Wanneer een supermarkt inzet voor vlees met 1 ster qua diervriendelijkheid ga je dan dat besluit steunen of ben je principieel als vegetariër zodat je zwijgt?
Een mooie basis voor dierenrechten is hetzelfde principe als onder grondrechten voor mensen ligt, namelijk vrijheid. Maar dan zouden alle mensen die huisdieren houden tegen de grondrechten van dieren ingaan, want het eigenaarschap is niet verenigbaar met vrijheid. Uiteraard doet niemand zijn huisdier weg, maar kan het een overweging zijn bij het opnieuw kiezen voor een huisdier.
Een mooie tussenvorm is dierenrechten zo te definiëren als het recht van mensen om zich voor dieren in te zetten. Dus mensen mogen dieren vertegenwoordigen in de rechtbank.
In het kanton Zürich hebben dieren sinds 1992 al het recht op juridische bijstand.

Persoonlijk vind ik niet dat dieren die meer op mensen lijken, zoals apen, meer en eerder rechten moeten hebben dan andere dieren. Ik opteer voor de meest zuivere oplossing: alle dieren dezelfde grondrechten als mensen gebaseerd op vrijheid. Dat geeft voldoende ruimte om met alle verschillen in diersoorten rekening te houden, maar zal wel veel gevolgen hebben voor de sectoren waar nu dieren worden gehouden. Ook kunnen mensen zich dan niet meer beroepen op het eigenaarschap, zie ook "Dier heeft het recht om geen bezit te zijn".
Het kon wel eens voor veel mensen op een onverwachte manier veel geld besparen en globale problemen oplossen.

Voor wie alle overwegingen en gronden wil lezen achter het toekennen van rechten voor dieren, kan hier meer lezen.

17 oktober 2014

Pijnloze castratie criticaster van dierenvrienden door Schaap

In de vierde aflevering verdiept de "Hokjes"man Michael Schaap zich in de snel groeiende gemeenschap van dierenvrienden. Er zijn dierenvrienden die zielsveel houden van hun huisdier en tegelijkertijd geen enkel bezwaar zien in een burger of een speklapje bij de barbecue. Maar er is ook een kern van dierenvrienden die huivert bij de gedachte aan het eten van dieren en geen onderscheid wenst te maken tussen mens en dier.
Hoe ingewikkeld is het leven binnen de gemeenschap van de rechtgeaarde en principiële dierenvriend? Wanneer wordt een dierenvriend een dierenactivist? Hoe kan hij nog goedgemutst door het leven gaan als er in zijn beleving een permanente massamoord plaatsvindt? En kan hij eigenlijk nog wel vrienden zijn met een vleeseter?

Tot zover de tekst van de VPRO.

Het was een respectvolle uitzending die een goed beeld gaf van veel dierenvrienden, vegetariërs en veganisten.
Opmerkelijk was de vraag van Schaap of sommige actievoerders vonden of zij het morele gelijk aan hun kant hadden. Als ergens de kloof bestaat tussen gelijk hebben en gelijk krijgen dat is het wel in de wereld van mensen die opstaan tegen het leed van dieren die in "hokjes" leven.
Door 's nachts mee te gaan met actievoeders naar een konijnenfokkerij, maakte Schaap goed duidelijk wat de omstandigheden zijn waarin ontzettend veel dieren leven. De samenleving weet het en laat het gebeuren. Dit dilemma van mensen die zich dit bewust zijn, maar weinig kunnen doen, verbeeldde Schaap treffend door er als het ware zwijgend bij te gaan staan en niets te doen.

Wie actie wil voeren om de omstandigheden voor dieren te verbeteren moet eindeloos geduld hebben en een stellige overtuiging dat het ooit beter wordt. Dat is gemakkelijker op te brengen door telkens te zoeken naar een positieve relatie met mensen, ook met die onverschillig zijn over het lot van kwetsbare wezens.
Door de uitzending is het leed van een paar individuele dieren niet onopgemerkt gebleven.

Meer lezen: www.vpro.nl/kijk/de-hokjesman/dierenvrienden.html

Terugkijken: www.npo.nl/de-hokjesman/17-10-2014/VPWON_1214417

Het venijn zat 'm in de staart. In de uitzending werd een paar keer de vergelijking gemaakt tussen de bio-industrie in de vorm van megastallen en concentratiekampen uit de Tweede Wereld oorlog. Veel dierenvrienden vinden deze parallel te ver gaan. Door Schaap werd de herinnering aan 40-45 op subtiele wijze opgeroepen door met criticaster Simon Roozendaal, die de Nederlandse bio-industrie verdedigt, van achter een raam een protest van dierenvrienden in het centrum van Amsterdam "gade te slaan". Tijdens de bevrijding op 7 mei 1945 schoten gefrustreerde Duitse soldaten vanuit het gebouw De Grote Club met mitrailleurs op de feestende menigte op de Dam.

Een subtiele aanpak van een ontkenner van het grondrecht van mens en dier op vrijheid.

20 september 2014

De intrinsieke waarde van een dierenleven

De intrinsieke waarde van een dierenleven is de waarde die een dierenleven heeft los van wat de mens daaraan toekent. Elk leven heeft intrinsieke waarde. Geen mens weet, per definitie, deze objectief in te schatten.
Hebben wij en de dieren wat aan deze constatering? Niet veel, ook een kiezelsteen heeft een intrinsieke waarde.
Er zijn mensen die graag anderen willen oproepen om dieren te beschermen en daarmee dierenleed te voorkomen en gebruiken dit als argument. Ze verwarren het zwijgen van de toehoorder met het effect van iemand de mond snoeren.
Boeren houden dieren vanwege de veronderstelde economische waarde en huisdier bezitters vanwege emotionele waarde. Ze zullen zo goed mogelijk voor ze proberen te zorgen in de verwachting dat ze daarmee iets van de dieren terugkrijgen: geld, gezelschap, warmte, aanhankelijkheid et cetera.
Hoe dieren te behandelen laten weinigen zich gezeggen. Hoogstens door wettelijke regels. De geest van de wet drukt uit dat dierenleed en aanstootgevend gedrag wordt voorkomen. De manier waarop dieren worden behandeld of worden geslacht kan bij anderen aanstootgevend zijn. Dit soort zaken wordt daarom achter gesloten deuren gedaan.
Maar er gaat erg weinig motivatie tot verandering in de omgang uit van het verzoek om meer rekening te houden met de intrinsieke waarde van dieren, vooral niet wanneer het er veel zijn, zoals in de vee-industrie.
Wie wel meer onnodig dierenleed wil voorkomen kan zich het beste verdiepen in wat ook hij/zij zelf kan voorkomen. Dat is lijden en vrijheidsberoving. En die inzichten zijn gemakkelijk met anderen te delen. Willen we dit inzicht vergroten en effectief de situatie van dieren verbeteren dan hebben dieren rechten nodig.

Meer lezen over intrinsieke waarde of eigenwaarde? of op de boekbespreking door Titus Rivas van Vrijheid als grondrecht voor dieren & Smoezen over diermisbruik.

Klik hier om te lezen hoe verschillend instanties dit begrip gebruiken.

20 juni 2013

Mag je een huisdier wel bezitten?

Op basis van een artikel van Sofie Vanlommel uit de Volkskrant van 20 juni 2013: staatssecretaris Dijksma presenteert een lijst van vijftig diersoorten die niet meer gehouden mogen worden. Op verzoek van staatssecretaris Dijksma (Economische Zaken, PvdA) onderzocht de Wageningen Universiteit negentig minder bekende diersoorten die in Nederland als gezelschapsdier worden gehouden; van de alpaca (toegestaan onder voorwaarden) tot de zebra (verboden).

De dieren zijn getoetst aan vier criteria: dierenwelzijn, gevaar, risico op ziekteverspreiding en de mate waarin ze domesticeerbaar zijn. Het doel is dierenleed tegen te gaan, zegt Dijksma's woordvoerder. 'Bij exoten zijn genoeg schrijnende voorbeelden te vinden van dieren die onnatuurlijk gedrag vertoonden in een slechte omgeving. Sommige dieren kun je gewoon niet houden. Dat hebben we nu via wetenschappelijk onderbouwde criteria bepaald'.
Tegelijkertijd met de lijst gaat ook een fokverbod in, dat nog verder uitgewerkt moet worden. Het is op dit moment onduidelijk wat dit betekent voor de lucratieve branche van het fokken van hybride katten, het kruisen van wilde met tamme katten. In principe, zegt de woordvoerder van Dijksma, zijn enkel dieren toegestaan die op de 'positieflijst' staan met 18 toegelaten soorten. Nieuwe soorten kunnen aangedragen worden voor beoordeling en opname op de lijst. Een schrapping aanvragen kan ook.
Tot zover Sofie.

Bij het samenstellen van de positieflijst is vooral gekeken naar dierenwelzijn en niet naar dierenrechten. Voor wie meer wil lezen over dit verschil, klik hier. Ook kan de vraag gesteld worden of de mens wel een eigenaar kan zijn van een dier.

Exotische dieren, dweilen met gesloten kraan

Langverwacht verbod op particulier houden van exotische zoogdieren.

Persbericht Stichting AAP. Almere, 19-6-2013 – Na eenentwintig jaar onderzoek en overleg, presenteert staatssecretaris Dijksma vandaag de Positieflijst voor zoogdieren. Een belangrijke mijlpaal voor dierenwelzijn in Nederland. En voor Stichting AAP, die zich al decennia lang inzet voor de introductie van deze lijst. “Voor ons breekt nu een periode aan van dweilen, maar dan wel met de kraan dicht,” aldus een verheugde David van Gennep, directeur Stichting AAP.

Noodzaak Positieflijst

Jaarlijks vinden honderden exotische zoogdieren hun weg naar opvangcentra in heel Nederland. In ruim de helft van de gevallen betreft het wilde dieren die door particulieren als huisdier werden gehouden, zoals wasberen, degoes en stekelvarkens. Ondanks de vele risico’s voor mens en dier, is dat tot op heden namelijk nog niet verboden in Nederland. Maar met het vaststellen van de lijst met zoogdiersoorten die geschikt zijn als gezelschapsdier, de zogenaamde Positieflijst, komt daar vanaf volgend jaar verandering in. Stichting AAP maakt zich al jaren hard voor de invoering van deze lijst.

Rol Stichting AAP

David van Gennep, directeur Stichting AAP: "we wachten al sinds 1992 op wetgeving die dit aspect van het dierenwelzijn regelt en vinden het geweldig dat het huidige kabinet nu een knoop doorhakt. AAP heeft in haar 40-jarig bestaan ontzettend veel dieren opgevangen die nu (zeer terecht) niet op de Positieflijst staan. Denk bijvoorbeeld aan stinkdieren, degoes, wasbeerhonden etc…. Wij konden daarom als ervaringsdeskundige een belangrijke bijdrage leveren aan de totstandkoming van deze lijst en zullen dat ook in de toekomst blijven doen”.

“Voor dieren die nu reeds als huisdier gehouden worden, zal een oplossing gevonden moeten worden. Daarom werken wij momenteel hard aan het uitbreiden van onze opvangcapaciteit door het bouwen van een nieuwe, grotere quarantaine. Zo kunnen wij een passend antwoord bieden op deze enorme sprong voorwaarts. Want voor AAP breekt nu een periode aan van dweilen, maar gelukkig wel met gesloten kraan”.

De Positieflijst


Op 23 september 1992 werd in Nederland de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren (de GWWD) van kracht. Hierin werd onder andere bepaald dat er een lijst moest komen met zoogdiersoorten die geschikt zijn als gezelschapsdier – de zogenaamde Positieflijst. Eenentwintig jaar lang hebben vertegenwoordigers van alle stakeholders, zoals handelaren, liefhebbers, opvangcentra en dierenbeschermers gediscussieerd over de samenstelling van deze lijst. In 2010 kreeg de Wageningen Universiteit (WUR) van de toenmalige minister opdracht voor het opstellen van criteria en het ontwikkelen van een objectieve systematiek voor de Positieflijst. Stichting AAP is hier als aanjager en kennispartner steeds nauw bij betrokken geweest en heeft veel tijd gestoken in het aanleveren van de aanwezige kennis en ervaring die kan dienen om diersoorten te toetsen. Daarnaast heeft AAP in de eindfase de lijst beoordeeld in samenspraak met een aantal stakeholders.

Tot zover het persbericht.

De vijf meest voorkomende soorten in 2012 in het opvangcentrum van Stichting AAP zijn.
  1. Exotische eekhoorn, waaronder de Noord-Amerikaanse vliegende eekhoorn, suikereekhoorn, Siberische grondeekhoorn, Dertienstreepgrondeekhoorn.
  2. Degoe (klein knaagdier).
  3. Wasbeerachtige: wasbeer, wasbeerhonden, krabbenetende wasbeer, rolstaartbeer.
  4. Exotische egelachtige: witbuik-egel.
  5. Stinkdier.

28 mei 2013

Kinderen hebben verkeerd beeld van dieren

Begin 2013 deed de Dierenbescherming een onderzoek naar de kennis van groep 7 op de basisscholen over dierenwelzijn. Uit het onderzoek blijkt dat 70% van de leerlingen een huisdier als hond, kat, konijn of goudvis heeft. Tweederde van dieren is bij een dierenwinkel gekocht, terwijl 15% uit het dierenasiel is gehaald. Veel kinderen denken dat huisdieren het fijn vinden om opgepakt te worden. Dat is zeker niet het geval bij konijnen. Ook het gedrag van honden en katten wordt vaak verkeerd ingeschat.
Kinderen hebben het idee dat varkens en kippen in de veehouderij elke dag buiten komen. De meeste van deze dieren brengen hun korte leven door in donkere hokken.

Bron: magazine Dier.

De Dierenbescherming heeft op basis van bovenstaande uitkomsten negen lesbrieven gemaakt.

Meer lezen over de achtergrond van de foute indrukken die kinderen opdoen van dieren, ga naar Animal Freedom.

22 mei 2013

Vragen over manipulatie bij aankoop konijnen

Vragen van het lid Ouwehand (Partij voor de Dieren) aan de staatssecretaris van Economische Zaken over de oproepen van de Dierenbescherming om te stoppen met de verkoop van konijnen

1. Kent u de berichten ‘Dierenbescherming tegen winkeliers: stop met verkoop konijnen’[1] en ‘Delft opgeschrikt door konijnenmishandeling’[2]? Kunt u zich voorstellen dat de Dierenbescherming tot een dergelijke oproep komt, gelet op het grote aantal konijnen dat op straat of in opvangcentra belandt en op de erbarmelijke omstandigheden waaronder deze dieren worden gefokt en getransporteerd vanuit onder andere Oost-Europa? Zo neen, waarom niet?

2. Wat vindt u ervan dat opvangplekken van konijnen bomvol zitten en veel konijnen letterlijk op straat worden gezet, terwijl tegelijkertijd volop met konijnen wordt gefokt om te verkopen in onder andere tuincentra en dierenwinkels? Deelt u de zorgen van de Dierenbescherming en anderen over deze situatie? Zo ja, wat gaat u hieraan doen? Zo neen, waarom niet?

3. Heeft u het aprilnummer van Dibevo Vakblad gezien, een uitgave van de brancheorganisatie van fokkers, handelaren en verkopers van huisdieren die ook inspraak heeft op uw beleid? En heeft u dan ook gelezen dat de auteur van “Manipuleren kun je leren” aan het woord wordt gelaten en tips geeft hoe je twijfelende ouders in een dierenwinkel kunt overhalen een konijn aan te schaffen voor hun kind?[3]

4. Wat vindt u ervan dat de brancheorganisatie van verkopers van huisdieren in de praktijk aanstuurt op impulsaankopen, terwijl zij beweert in te zetten op weloverwogen aankopen en voorlichting over onder andere gedrag, huisvesting en kosten? En hoe beoordeelt u dit in het licht van de lobby vanuit de sector tegen wettelijke maatregelen om impulsaankopen en dump van dieren terug te dringen, omdat zij dat zelf wel goed zou kunnen reguleren?

5. Bent u bereid om de roep om zelfregulering vanuit de sector te weerstaan en de oproep van de Dierenbescherming om de verkoop van konijnen een halt toe te roepen mee te nemen in uw beleidsbrief dierenwelzijn, waarin u terugkomt op uw toezegging om impulsaankopen tegen te gaan? Zo nee, waarom niet?


[1] Het Parool, 14 mei 2013.
[2] ‘Delft opgeschrikt door konijnenmishandeling’ Telegraaf, 13 mei 2013 p. 9

[3] Dibevo Vakblad, april 2013 p. 31.

23 november 2012

Plan om impulsaankopen van huisdieren tegen te gaan

Staatssecretaris Verdaas komt met een plan om impulsaankopen van huisdieren tegen te gaan. Die toezegging deed hij tijdens een Algemeen Overleg over de dierenopvang in antwoord op vragen van Esther Ouwehand. De staatssecretaris liet weten de zorgen van de Partij voor de Dieren te delen over ondoordachte aanschaf van huisdieren, met alle gevolgen van dien. Ook gaat de staatssecretaris op korte termijn kijken naar de noodzaak om niet alleen voor honden, maar ook voor katten een Identificatie- en Registratiesysteem in te voeren. De Partij voor de Dieren wees erop dat de Tweede Kamer al langer aandringt op een goed I&R voor katten en verwacht dat ook de staatssecretaris het belang zal inzien van de aanpak van de zwerfkattenproblematiek.

17 november 2012

Het dier als mens of ding

Huisdieren hebben een geweldige opmars gemaakt: in vijftig jaar tijd veroverden ze een plaats in ons leven, op onze bank en ons bed. Het huisdier is gezinslid geworden, met eigen bier, kleding, gezondheidszorg op menselijke maat en een pootafdruk in onze rouwadvertentie. Zijn naam veranderde mee: het huisdier werd gezelschapsdier.
Het dier is mens geworden voert onder andere langs hondenboetieks, dierentolken, een crematorium en chemotherapie. Maar de promotie van huisdieren stelt ons ook voor nieuwe vragen. Want moet alles wat kan?
Mogen wij een dier een jurkje aantrekken? En wie bepaalt dat eigenlijk?

In diezelfde vijftig jaar deden landbouwhuisdieren een flinke stap terug.
Zij verhuisden ook: van het erf of de wei naar grote, vaak voor het publiek afgesloten stallen, waar zij tegen zo weinig mogelijk kosten zoveel mogelijk moeten produceren. Landbouwhuisdieren werden gebruiks- of productiedieren.
Het dier is ding geworden portretteert onder andere een melkrobot, volautomatische poultrysystems, een koeienrusthuis en een slachter met een goed hart. Ook het leven van productiedieren stelt ons voor vragen. Hoe is het voor hen om te leven in onze agribusiness? Kan het ook anders? En wie is er eigenlijk verantwoordelijk?

Marijke Verduyn beschrijft in Het dier is mens geworden / Het dier is ding geworden met vaart, humor en compassie hoe de verhouding tussen mens en dier veranderde en onszelf en onze maatschappij weerspiegelt.
Een 'omkeer'boek dat van twee kanten te lezen is.

05 oktober 2012

Droefgeestige dierendag op TV

Jean-Pierre Geelen doet in de Volkskrant in zijn column verslag van wat hij op tv ziet. En dat was op 4 oktober 2012 weinig diervriendelijk.

Een selectie van de droefgeestige taferelen die hij zag en beschreef onder de titel "Baardagame".
Dierendag 2012. Zelfs de pianiste die bij DWDD Rachmaninov speelde, heette Iris Hond. De datum maakte een zekere hondsdolheid los op tv. In Tijd voor MAX klopte Milika Peterzon de bejaarde kijker centjes uit de zak voor de Dierenbescherming. Isa Hoes kroelde met asielpoes Pluisje. Editie NL schotelde poezen diverse merken voer voor. De goedkoopste bleek de beste. Maar: 'Als het aan de kat lag, dan smaakt alles'.
De onbenulligheid viel in het niet bij wat het NOS Journaal presenteerde. 'Grootoor-egels, wat geef je die te eten?', vroeg Rob Trip. Een klassiek Peer Ulijntje. Die was voor 'Bijzondere dierendag' naar een dierenkliniek in Utrecht getogen waar exotische dieren welkom waren voor een onderhoudsbeurt. Daar waren ze: Semmy de grijze roodstaart, Hummer de Griekse landschildpad, Pieter de python. En Peer, de Ulijn.
Die laatste wist: 'Er worden veel exotische dieren gehouden in Nederland, en daar is helemaal niets mis mee, als je weet hoe je voor ze moet zorgen'. Als voorbeeld toonde hij Caroline, de baardagame. Het reptiel was goed terechtgekomen, meldde Ulijn.
Merkwaardig. Op de NOS-radio was Caroline er gistermiddag stukken minder aan toe. Verslaggever Harro Brouwer was toevallig (samen een auto gedeeld?) in dezelfde kliniek als Ulijn, bij dezelfde Caroline de baardagame. Caroline bleek nu verhandeld op Marktplaats, een bron van veel dierenleed, bevestigde de Utrechtse arts van de kliniek. Exotische dieren krijgen zelden de juiste verzorging, bleek nu. Caroline had in haar vorige leven te weinig kalk gekregen - het gesjacher met exotische dieren is dus veel minder onschuldig dan Ulijn deed voorkomen.
Tot zover de Volkskrant.

Meer lezen over wel verantwoord omgaan met huisdieren? Klik hier of over het reptielenleed in ons land.

21 augustus 2012

Hoeveelheid prooien van huiskatten onderschat

BRUSSEL, 9 augustus 2012 (bron: IPS)

Huiskatten doden tot 2,1 vogels en kleine zoogdieren per week en vormen een belangrijke bedreiging voor het leven in de tuin. Dat blijkt uit een onderzoek met halscamera's bij zestig katten door de Universiteit van Georgia.

Ecoloog Kerrie Anne Loyd kwam op het idee om de bekende Crittercam van National Geographic voor een keer niet op wilde dieren, maar op huisdieren toe te passen. Zo ontstond de "Kittycam", een kleine camera die rond de nek van de kat gehangen wordt, en die 24 uur lang haar doen en laten registreert.

De camera werd een week lang gedragen door zestig proefkatten. De resultaten verrasten de onderzoekers: amper 44 procent van de bestudeerde dieren bleek prooien te achtervolgen, besluipen of te doden. Maar de dieren die dat wel deden, bleken aanzienlijke schade toe te brengen.

De katten doden gemiddeld elke 17 uur die ze buiten doorbrengen een prooi, zoals vogels, hagedissen, kikkers of eekhoorns. Gemiddeld doodt een kat op die manier 2,1 dieren per week. Opvallend is dat de kat in amper een kwart van de gevallen de prooi mee naar huis neemt, waardoor de eigenaars het aantal prooien onderschatten.
Tot zover IPS.

Het totaal door de 2,6 miljoen katten in Nederland jaarlijks aantal gedode dieren wordt geschat op 140 miljoen.

23 maart 2012

Onze huisdieren verbruiken 40% landbouwgrond

Rapport 509 van de WUR uit oktober 2011 geeft een eerste verkenning van de ecologische voetafdruk van gezelschapsdieren, toegespitst op katten, honden en paarden in Nederland.
We hebben voor de voeding van onze huisdieren een equivalent nodig van 40% van de beschikbare hoeveelheid landbouwgrond in ons land. De 3,2 miljoen katten, 1,8 miljoen honden en 400.000 paarden in Nederland hebben voor hun voedsel gezamenlijk 820.000 ha nodig. Nederland heeft ca. 2 miljoen ha landbouwgrond. Voor de geschatte Europese populatie aan katten (60 miljoen), honden (56 miljoen) en paarden (5,8 miljoen) is dat 19 miljoen ha.

Veel mensen houden huisdieren voor hun kinderen. Ze willen dat kinderen contact hebben met de natuur. Zou het niet een beter idee zijn wanneer in Nederland door de uitbreiding van de Ecologische Hoofdstructuur en de beperking van de jacht de mogelijkheden worden vergroot om in de natuur dieren te zien in hun natuurlijke omgeving? Nu wordt veel grond gebruikt voor landbouw om te exporteren en wordt er gejaagd om schade aan landbouwgewassen te voorkomen. Dat maakt dieren schuw en zijn zij bij een wandeling in de natuur nauwelijks zichtbaar.

Meer lezen over ecologische en mondiale voetafdruk? Klik hier. Meer lezen over de gevolgen van het houden van huisdieren? Klik hier.

11 december 2010

Geld geven voor de waardigheid van een dier

Dirk de Waard laat ongeveer tien miljoen euro na aan de zwerfkatten in Velsen. Met dat geld wordt een nieuwe vzw opgericht, genaamd Het Waardige Dier, die donaties zal doen aan initiatieven tegen dierenleed. Volgens Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden gaf Dirk niet alleen regelmatig geld aan dierenbeschermingsorganisaties, maar ook aan kerken, zodat zij voedselpakketten konden samenstellen voor behoeftige Velsenaren.
“Het Waardige dier” is niet alleen een herinnering aan de donateur De Waard, het is ook een mooie benaming voor wat een zwerfkat soms mist: waardigheid. Hopelijk zal de Stichting ook ondersteuning geven aan initiatieven voor dieren in andere omstandigheden waarin zij een dieronwaardig leven leiden. Goed voorbeeld doet volgen. Mensen motiveren met een initiatief dat waardigheid terugbrengt is effectiever dan mensen proberen rekening te houden met gevolgen voor dieren omdat dieren een intrinsieke waarde zouden hebben. Dieren wordt hun waardigheid afgenomen, bijvoorbeeld door huisdieren op straat te zetten of in de bio-industrie. Een zwerfkat heeft door zijn vrijheid de helft van zijn waardigheid weer terug, maar leeft in een omgeving waar hij niet thuishoort. Hij leeft ook afhankelijk en dat is onwaardig.
Door onszelf rekenschap te geven van de gevolgen van ons consumptiegedrag kunnen we voorkomen dat we ongewild bijdragen aan de ontwaardiging van dieren. Het woord “ontwaardiging” bestaat niet, wel “verontwaardiging”. En dat is vreemd: we zijn wel verontwaardigd over “ontwaarding”, maar laten na om de twee waarheden te zien die gelijktijdig gelden. We kunnen als individu weinig doen om het lot van dieren te verbeteren, maar als we als individu vervolgens helemaal niets doen, dan zal er nooit wat veranderen. We kunnen allemaal meewerken aan het steriliseren en castreren van huisdieren en zo voorkomen dat nakomelingen (van zwerfkatten) een dieronwaardig bestaan zullen leiden en we kunnen allemaal stoppen met vlees eten uit de bio-industrie. En of die consequentie geld kost is aan u. U hoeft geen huisdier te nemen en geen vlees te eten.
Daar is niets excentrieks en wereldvreemds aan.

26 oktober 2010

PvdD pleit bij mishandeling voor speciale opvang huisdieren in veiligheidshuizen

Meldpunt dierenartsen helpt dieren én hun baasjes
Dierenmishandeling indicator van huiselijk geweld

Persbericht PvdD Utrecht, 26 oktober 2010 – Uit onderzoek van Stichting DierZijn en de Universiteit Utrecht blijkt dat dierenmishandeling en huiselijk geweld nauw met elkaar verbonden zijn. In huishoudens waar geweld tegen dieren plaatsvindt, zijn vaak ook de vrouw en/of kinderen niet veilig. Dieren worden tevens vaak gebruikt als chantagemiddel. Vrouwen durven niet te vluchten uit angst dat hun huisdier iets wordt aangedaan. De Partij voor de Dieren vraagt de provincie Utrecht om een meldpunt voor dierenartsen en voor veiligheidshuizen. Tevens pleit zij voor een speciale opvang voor de huisdieren.

In het project ‘Cirkel van geweld’ is onderzocht welke verbanden bestaan tussen huiselijk geweld en dierenmishandeling. Kinderen die slachtoffer of getuige zijn van huiselijk geweld, mishandelen aanzienlijk vaker dieren. Dierenmishandeling door jonge kinderen is een van de sterkste en vroegste indicatoren voor gedragsstoornissen. Daarnaast zijn volwassen dierenmishandelaars aanzienlijk vaker betrokken bij andere geweldsmisdrijven. Volgens het Centrum van Criminaliteitspreventie en Veiligheid dragen plegers van huiselijk geweld vaak een geschiedenis van dierenmishandeling met zich mee. Dierenmishandeling kan daardoor ook gezien worden als voorspeller van geweld tegen mensen.

Dierenartsen worden vaak als eerste geconfronteerd met mogelijke gevallen van dierenmishandeling. In sommige gevallen vermoeden zij dat er ook sprake is van huiselijk geweld. Dierenartsen geven echter aan niet te weten waar zij naartoe kunnen met deze informatie. De Partij voor de Dieren pleit daarom voor een meldpunt voor dierenartsen. Dit meldpunt zou tevens toegankelijk moeten zijn voor de Veiligheidshuizen Utrecht en Amersfoort, zodat er een breder platform ontstaat.

Uit het rapport volgt verder dat vrouwen minder snel vluchten wanneer zij hun huisdier achter moeten laten. Het dier wordt in veel gevallen, net als vrouw en kinderen, mishandeld. In veiligheidshuizen kunnen huisdieren nu niet terecht en daarom pleit de Partij voor de Dieren ook voor een veilige opvangmogelijkheid voor deze dieren. De partij hoopt dat de provincie Utrecht zich in wil spannen voor een meldpunt en een speciale huisdierenopvang, zodat meer mensen en dieren huiselijk geweldsituaties kunnen ontvluchten.

08 september 2010

Roofvogels horen niet als huisdier gehouden te worden

Naar aanleiding van een artikel uit Trouw stelt Esther Ouwehand van de PvdD vragen aan de minister over het toegenomen aantal roofvogels die als huisdier worden gehouden. Deze ontwikkeling is zeer ongewenst omdat roofvogels zonder hun vrijheid verpieteren.
Vragen van het lid Ouwehand (Partij voor de Dieren) aan de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit over het houden van roofvogels en uilen als huisdieren:
  1. Heeft u kennisgenomen van het onderzoek van Vogelbescherming Nederland waaruit blijkt dat roofvogels en uilen steeds vaker als huisdier worden gehouden?
  2. Kunt u zich voorstellen dat de Vogelbescherming zich grote zorgen maakt over het gemak waarmee deze vogels door iedereen kunnen worden aangeschaft? Zo ja, kunt u dit toelichten? Zo neen, waarom niet?
  3. Vindt u roofvogels en uilen, waar sinds Harry Potter veel vraag naar is, geschikt als huisdier? Zo ja, waar baseert u dat op en hoe verhoudt uw mening zich tot uw ambitie dat alle gehouden dieren hun natuurlijk gedrag moeten kunnen vertonen (zoals, in dit geval, vliegen) en hoe gaat u er zorg voor dragen dat deze ambitie ook wordt gerealiseerd?
  4. Kunt u bevestigen dat sinds de Europese wetgeving om roofvogels en uilen te verhandelen eind jaren negentig is versoepeld, het aantal in Nederland verstrekte certificaten dat nodig is om de vogels aan te schaffen meer dan vertienvoudigd is?
  5. Kunt u uiteenzetten hoeveel roofvogels er jaarlijks in Nederland worden verkocht, om welke soorten het gaat en welke ontwikkelingen zich voordoen in de handel in roofvogels? Zo neen, waarom houdt uw ministerie hier geen gegevens van bij?
  6. Kunt u uiteenzetten in hoeverre de in Nederland verhandelde roofvogels afkomstig zijn van Nederlandse kweek en op welke wijze deze handel wordt gecontroleerd? Kunt u garanderen dat geen enkele uil of roofvogel die in Nederland gehouden wordt, afkomstig is uit wildvang? Zo neen, hoe zit dat?
  7. Kunt u uiteenzetten welke regelgeving geldt voor het kweken, tentoonstellen en verhandelen van roofvogels? Acht u deze regelgeving voldoende met het oog op dierenwelzijn, volksgezondheid en biodiversiteit? Kunt u dit toelichten?
  8. Hebt u zicht op de aard van het consumentengedrag dat betrekking heeft op de aankoop van roofvogels? Deelt u de indruk dat er sprake is van impulsaankopen waardoor mensen onvoldoende op de hoogte zijn van de behoeftes van deze dieren? Zo ja, welke ambitie heeft u voor het terugdringen van het aantal impulsaankopen en hoe gaat u deze ambitie realiseren? Zo neen, waar baseert u dat op?
  9. Wat is de stand van zaken met betrekking tot een positieflijst van te houden diersoorten?
  10. Bent u bereid een einde te maken aan de mogelijkheid roofvogels en uilen te houden als huisdier en het organiseren van roofvogelshows aan strengere voor waarden te verbinden? Zo neen, waarom niet?

Tot zover de PvdD. Meer lezen over misstanden rondom roofvogels, klik hieronder op het label "roofvogels".

Terzijde over roofvogels:
Al meer dan veertig jaar klimt Rob Bijlsma in boomtoppen om roofvogels te bestuderen. Hij begon daarmee in de late jaren zestig, tijdens het diepste dieptepunt voor roofvogels in een grondig vergiftigde wereld. Nu zijn ze alomtegenwoordig, zelfs tot in hartje stad. Hoe valt dat te rijmen met de afname van belangrijke prooisoorten en met landschappelijke veranderingen van ongekende omvang?

31 augustus 2010

Hulde voor verkoopstop knaagdieren door 2 dierenwinkels

Twee dierenwinkels uit Rijswijk en Scheveningen hebben besloten om de verkoop van konijnen en knaagdieren per direct te stoppen. De winkeliers zien liever dat klanten hun dieren uit één van de overvolle konijnen- en knaagdieropvangcentra halen. Esther Ouwehand, Tweede Kamerlid voor de Partij voor de Dieren, zal beide winkels bezoeken om ze te feliciteren met deze stap.
‘Een geweldige beslissing’, zo noemt Ouwehand de actie van de dierenwinkels. ‘Ik hoop en verwacht dat het een voorbeeld zal zijn voor andere dierenwinkels. Opvangcentra puilen uit van de gedumpte dieren, dan is het niet te verantwoorden dat het aanbod van konijnen en knaagdieren via dierenwinkels, internet en tuincentra nog groter wordt gemaakt’.
Konijnen en knaagdieren zoals cavia’s, ratten en hamsters worden vaak in een opwelling gekocht, met alle gevolgen van dien. Zo blijkt uit onderzoek dat meer dan de helft van de konijnen die in Nederland als huisdier wordt gehouden, ondeugdelijk te zijn gehuisvest en verzorgd. Dat veroorzaakt wervelproblemen en chronische stress. Daarbij is het aantal konijnen en knaagdieren dat jaarlijks wordt afgestaan of gedumpt niet te tellen. Opvangcentra, veelal opgericht door particulieren en volledig afhankelijk van vrijwilligers, eigen geld en donaties, hebben hun handen meer dan vol aan deze problemen, die ieder jaar groter worden.

Leeswijzer


Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.