Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Bij de Stichting Animal Freedom leest u over de gedachte achter dierenrechten.
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.
Posts tonen met het label eendagskuikens. Alle posts tonen
Posts tonen met het label eendagskuikens. Alle posts tonen

07 december 2023

Het verhaal achter het korte leven van vleeskuikens

De kippenmoord op Anja, Manja en Tanja

Journalist Gerard van Westerloo volgde vleeskuikens Anja, Manja en Tanja door de hele Nederlandse kippenketen. Van broederij, via mesterij en slachterij tot vleesverwerkings- en verpakkingsindustrie.
Het korte leven van de drie kuikens duurde 38 dagen. Van Westerloo bezoekt de plaatsen in de kippenketen die het met het leven van de kuikens hebben te maken en sprak met de mensen die met de kuikens werken.

Waar zijn de kuikens geweest en met hoeveel andere?

Een citaat.
“Dit verhaal is het verhaal van hun korte leven. Dat hebben ze, van begin tot eind, gedeeld met een massa identieke soortgenoten.
In de stal waar hun vaderhaan hun moederhen bevruchtte, rollen om de week zeventigduizend broedeieren op de lopende eierband.
In de broedfabriek waar ze uit het ei kropen, kruipen elke week een miljoen zevenhonderdduizend kuikens uit hun ei.
De stal waarin ze gemest werden, deelden ze met tweeëntwintigduizend precies dezelfde kuikens.
En in de slachterij waar ze stierven, sterven elke week zevenhonderdvijfentwintigduizend van zulke vleeskippen.

Met wie is gesproken?

Behalve van Anja, Manja en Tanja is dit ook het verhaal van de mensen met wie ze tijdens hun leven in aanraking kwamen.
Van de fokker die hun voorouders net zo lang gekruist heeft tot Anja, Manja en Tanja als vrijwel identieke borstvlees kwekende halfzusjes ter wereld konden komen.
Van het boerenechtpaar dat hun directe ouders tot geslachtelijke omgang en tot de productie van zoveel mogelijk bevruchte eieren stimuleerde.
Van de directeur van de broedfabriek, praktiserend Zen-mediteerder, die ze na achttien warme dagen als eendagskuiken ter wereld bracht.
Van de vingervlugge dames die ze, vlak na hun geboorte, langs een lopende band op gebreken controleerden en ze, als die er waren, bij het afval deponeerden.
Van de vrachtwagenchauffeur die de gezonde exemplaren van Groenlo naar Dirksland reed.
Van de boerenbroers bij wie ze volgemest werden. Van de dierenarts die ze tegen pseudovogelpest inentte.


Van de zeven mannen uit Friesland, die in een busje uit Harkema naar Overflakkee reden om Anja, Tanja en Manja midden in de nacht bij hun poten te pakken en in containers te proppen.
Van de chauffeur die ze naar de slachterij reed.
Van de mannen aan de slachtlijn die toekeken of het mes wel goed gesneden had.
En van de lopende bandwerkers die Anja, Tanja en Manja kort na hun dood in delen uiteensneden.
In dit verhaal komen ze allemaal aan het woord. Ze zeiden het allemaal op hun eigen manier. Dat ze er 'geen moeite' mee hebben. Want dat ze er 'niet bij stil' staan. En dat ze zelf best 'een kippetje lusten'. Maar als het gesprek wat langer duurde, zeiden ze vaak ook iets anders. Dat je 'er niet bij na moet denken'. Want als je er wel bij nadenkt 'kan je dit werk niet doen'.”

Klik hier voor het volledige verhaal onder de titel “De kippenmoord op Anja, Manja en Tanja”.

Gerard van Westerloo († 2012) ontving begin april 2007 een Tegel, de vakprijs in de categorie 'Dag- en weekbladen, achtergrond'.

05 november 2012

Geen eind aan doden 45 miljoen kuikens

Enkele citaten uit Nieuwe Oogst maandag 29 oktober.
Het vergassen van jaarlijks 45 miljoen eendagskuikens is binnenkort verleden tijd in Nederland. Dat verwacht biologiestudent Wouter Bruins van de Universiteit Leiden.
Hij ontwikkelde een methode om het geslacht van kuikens al in het ei te bepalen. Deze is nu nagenoeg praktijkrijp.

Geslacht
In de methode wordt op de 9e dag in het ei het geslacht van de kuikens bepaald. De eieren met de voor de pluimveesector niet bruikbare haantjes worden dan verwijderd en komen niet uit. Dit levert broederijen jaarlijks een besparing op van enkelen tonnen, omdat haantjes niet meer hoeven te worden uitgebroed, om vervolgens te worden vergast. Dit bespaart de bedrijven energie en het vermindert de CO2-uitstoot aanzienlijk.
Het betekent ook dat de leghennensector de waarde van haar producten kan verhogen. Het dierenwelzijn in deze sector wordt immers flink verbeterd en Bruins verwacht dat supermarkten en consumenten bereid zijn daarvoor te betalen.
Het bedrijf van Bruins en Stutterheim, In Ovo, is met de geslachtstest voor kuikens genomineerd voor de prestigieuze Herman Wijffels Innovatieprijs.
Tot zover Nieuwe Oogst.

Dit bericht bevat enkele vreemde mededelingen. Het moge duidelijk zijn dat de mannelijke kuikens nog steeds gedood worden, alleen niet via vergassing na geboorte, maar eerder in het ei. Hoe Nieuwe Oogst komt tot de conclusie dat er sprake is van flinke verbetering van het dierenwelzijn wordt niet uitgelegd en ook niet waarom vervolgens van de consument verwacht mag worden dat zij bereid is daarvoor te betalen. De sector bespaart geld en heeft daardoor ruimere marges. Het zou pas in aanmerking komen voor een innovatieprijs wanneer die ruimere marge gestoken werd in verbetering van de levensomstandigheden van kuikens, die wel opgroeien. Eerder doden is te mager voor de aansprak 'flinke verbetering van dierenwelzijn'.

23 oktober 2005

Overleving in de bio-industrie

Vergoelijking van het bestaan van de bio-industrie kan echt ver gaan.
Pas geleden stelde een kennis van mij dat dieren hoe dan ook baat hadden bij intensieve landbouw, want hun overlevingskansen waren in de mensenwereld bijna altijd beter dan in de natuur. Kennelijk had hij nog nooit gehoord van alle jonge dieren die kort na hun geboorte direct worden afgemaakt, omdat ze nutteloos zijn voor de productie. Dat kan ik hem niet nazeggen, aangezien ik al in de jaren ’80 deelnam aan een actie van Lekker Dier op de Dam te Amsterdam met een mand vol lijkjes van vergaste eendagskuikens.
Maar stel nou eens dat hij gelijk zou hebben. Dat individuele dieren dus in ieder geval gemiddeld betere overlevingskansen zouden hebben in de intensieve veeteelt dan in de vrije natuur. Oké, dan zouden die dieren gemiddeld ouder worden dan buiten de landbouw. Zou dat nu echt een argument vormen voor de bio-industrie? Natuurlijk alleen als je overleven altijd beter vindt dan sterven. Gelukkig denken dierenartsen daar anders over, zodat veel dieren tijdig uit hun lijden kunnen worden verlost.
Een vergelijkbare redenering luidt dat de dieren die nu in de bio-industrie worden geboren anders niet eens hadden bestaan. Even los van het feit dat hier impliciet een materialistische vooronderstelling achter zit (een dier zou helemaal samenvallen met zijn lichaam), pleit ook dit argument helemaal niet voor de intensieve veeteelt. De meeste mensen zouden een bestaan van bijna uitsluitend beperkingen, frustratie, verveling, eenzaamheid en fysiek lijden namelijk niet verkiezen boven niet-bestaan. Het argument lijkt een beetje op het aanprijzen van de hel als iets wat nog altijd beter is dan de eeuwige uitdoving van de ziel.

Titus Rivas

Leeswijzer


Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.