Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Bij de Stichting Animal Freedom leest u over de gedachte achter dierenrechten.
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.
Posts tonen met het label dolfijn. Alle posts tonen
Posts tonen met het label dolfijn. Alle posts tonen

08 maart 2019

Zeezoogdieren verhandeld en uitgebuit voor vermaak

Persbericht
Wereldwijd leven duizenden zeezoogdieren, voornamelijk dolfijnen, in gevangenschap. Elk jaar worden weer meer dieren uit het wild gevangen en verkocht, of gefokt om dolfinaria te bevoorraden. Dat blijkt uit een nieuw rapport van het Animal Welfare Institute (AWI) en World Animal Protection.

De vijfde editie van The Case Against Marine Mammals in Captivity, die vandaag werd gelanceerd tijdens de Internationale Tourismus-Börse (ITB) in Berlijn, bevat wetenschappelijk bewijs en ethische argumenten tegen het houden van zeezoogdieren in gevangenschap in dierentuinen, aquaria en dolfinaria.

Onder mom van educatie en natuurbehoud stellen deze parken zeezoogdieren tentoon, terwijl hierdoor bij bezoekers geen respect en bewondering voor de dieren in het wild ontstaat. In plaats daarvan ontwikkelen bezoekers juist een blinde vlek voor het leed dat wordt veroorzaakt door gevangenschap.


Dierentuinen, aquaria en dolfinaria veroorzaken immens leed in elk stadium van het leven van zeezoogdieren: van vangst tot het vervoer dat de dieren brengt naar hun nieuwe leven in krappe betonnen bassins. De dieren, zoals dolfijnen, orka’s, beloega's en zeeleeuwen, gaan een leven vol verveling, stress en gezondheidsproblemen tegemoet. Ook als de dieren zijn geboren in gevangenschap, en niet uit het wild zijn gehaald, heeft die kunstmatige, ongeschikte leefomgeving in gevangenschap een groot effect op het welzijn van deze wilde dieren.

Acceptatie in Nederland neemt af
In het Westen groeit bewustzijn over de problemen met het houden van zeezoogdieren. Zo is het in China, Japan en Rusland breed geaccepteerd om dolfijnenattracties te bezoeken en zijn de dolfinaria in opkomst, terwijl die acceptatie in Nederland al decennia afneemt.

Karin Bilo, campagnemanager bij World Animal Protection Nederland: ‘Steeds meer Nederlanders vinden dolfijnenshows achterhaald en onacceptabel. Het gebruik van dolfijnen en zeeleeuwen voor shows is een rare uitzondering op het Nederlands verbod op het gebruik van wilde dieren in het circus, dat sinds 2015 van kracht is. Al jarenlang daalt het bezoekersaantal van het Dolfinarium in Harderwijk. In 2000 trok het bedrijf nog ruim 1 miljoen bezoekers; in 2016 was dit nog maar de helft daarvan*. Het Dolfinarium kan ook al jaren niet meer rekenen op een nominatie voor de verkiezing ‘leukste uitje van Nederland’ van de ANWB. In het verleden won het park dit predicaat, maar tijdens de uitreiking van de prijs afgelopen donderdag stond het Dolfinarium niet tussen de negen genomineerden uit Gelderland’.


Geen wereldwijde trend
India, Costa Rica, Kroatië en Chili hebben inmiddels het houden van dolfijnen in gevangenschap verboden. Andere landen hebben het fokken en vervoeren van zeezoogdieren aan banden gelegd. Het zijn bemoedigende ontwikkelingen, gedreven door de veranderingen in publieke opinie. Desondanks blijft het vangen van wilde zeezoogdieren, en met name walvisachtigen, doorgaan. Rusland (beluga’s en orka’s) en Japan (diverse dolfijnensoorten) zijn de landen die de meeste zeezoogdieren uit het wild vangen. De grootste afnemer daarvan is China; alarmerend is het feit dat het aantal dolfinaria in dat land van 39 in 2015 is gestegen naar 76 begin 2019.

Deze stijging is volgens Bilo schokkend te noemen: ‘Een leven in gevangenschap is voor zeezoogdieren, zoals dolfijnen, een wereld van verschil met een leven in het wild. Toeristen die dolfinaria bezoeken en reisorganisaties die dit soort attracties aanbieden, houden de deuren van dolfinaria open en stimuleren het openen van nieuwe aquaria en parken. Dat is de reden dat we dit rapport lanceren tijdens een van ’s werelds grootste reisbeurzen; we willen dat reisorganisaties in actie komen en dit soort attracties schrappen uit hun reisaanbod’.

Verontwaardiging en kritiek

De update van The Case Against Marine Mammals In Captivity komt uit in een periode waarin de ongeschiktheid van zeezoogdieren in gevangenschap steeds vaker wordt aangetoond. Zo deelde Dolphinaris Arizona onlangs mee haar dolfijnenattractie te sluiten nadat vier van hun dolfijnen binnen achttien maanden overleden. Sinds de publicatie van de laatste editie van dit rapport in 2009, is de controverse over het gevangenhouden van zeezoogdieren geïntensiveerd, mede dankzij documentaires als The Cove en Blackfish. Wereldwijd kan een nieuwe vergunningaanvraag voor een dolfinarium daardoor rekenen op verontwaardiging en kritiek.

*Het Dolfinarium Harderwijk besloot in 2017 geen bezoekerscijfers meer te publiceren omdat dit nutteloos zou zijn, terwijl die aantallen toch een goede afspiegeling zijn van het succes van het park en de publieke opinie over dolfijnen in gevangenschap.

03 maart 2016

Dolfinarium is een dieronvriendelijk circus

Het wettelijk verbod op wilde dieren in circussen moet ook gelden voor het Dolfinarium in Harderwijk. Dat zegt fractievoorzitter Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren nav de commotie die de uitzending van Rambam heeft veroorzaakt.

Het Dolfinarium bestrijdt de conclusie van het tv-programma Rambam waarin wordt gesteld dat het Dolfinarium een circus is en géén dierentuin.
Het Dolfinarium heeft in december enkele dagen een stagiair in dienst gehad die undercover voor het televisieprogramma Rambam bleek te werken. Deze persoon heeft achter de schermen opnames gemaakt van medewerkers en dieren.
Volgens het Dolfinarium past het samenspel tussen mens en dolfijn ruimschoots binnen alle wettelijke regelingen waar het Dolfinarium aan moet voldoen, net zoals alle dierentuinen dat moeten.
Ze zijn van mening dat het educatieve belang van parken een essentiële bijdrage levert aan de bewustwording van (zeezoog)dieren, hun natuurlijke omgeving en hun bedreigingen bij het grote publiek. De passie die zeezoogdierparken en dierentuinen bij het grote publiek kunnen oproepen door het bieden van direct contact met de dieren is volgens het dolfinarium onvervangbaar. Deze passie zou mensen bewegen de natuur te waarderen en te koesteren.

Zowel het circus als een dierentuin heeft het bezwaar dat dieren gevangen worden gehouden in een beperkte omgeving waarin ze nauwelijks in staat zijn hun natuurlijke gedrag te vertonen. Vrijheid is een dierenrecht, geen enkel dier, ter land ter zee en in de lucht uitgezonderd. Het zou mooi zijn wanneer het grote publiek zich dat bewust zou worden.
Het kijken naar dieren die kunstjes doen helpt die bewustwording niet. Het geeft de boodschap dat dieren gebruikt mogen worden voor amusement. Zeezoogdieren worden onder meer bedreigd doordat zij worden gevangen om geëxploiteerd te worden in Dolfinaria.
Het argument dat het Dolfinarium voldoet aan alle wettelijke eisen en dat de medewerkers dag en nacht klaar staan voor de dieren wordt door alle bedrijven aangevoerd die dieren houden onder omstandigheden die tegen hun rechten ingaan.

Marien ecoloog Kees Camphuysen, geciteerd in de Volkskrant:
Het Dolfinarium claimt dat de dieren zich nu, zeker in het grootste showbassin van het park, ook in een natuurlijke leefomgeving bevinden.
'Ze kletsen compleet uit hun nek. Tuimelaars, en dat zijn de dolfijnen daar, hebben in het echt honderden kilometers tot hun beschikking. Dit is gewoon een kunstmatige omgeving, een pretpark, een circus, zonneklaar. Waar het Dolfinarium wel gelijk in heeft: de dieren vervelen zich inderdaad als ze in zulke kleine tanks leven en je ze niet bezighoudt. Dolfijnen daar leven letterlijk op als ze shows 'mogen' doen'.

Wie wil weten welke argumenten nog meer worden aangevoerd om dieren te blijven exploiteren, kijk eens bij deze opsomming van drogredenen.

24 juni 2011

Vragen over ernstige welzijnsproblemen bij Dolfinarium in Harderwijk

Vragen van het lid Ouwehand (Partij voor de Dieren) aan de staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie over ernstige welzijnsproblemen bij dolfijnen in gevangenschap en het overtreden van EU-richtlijnen door o.a. het Dolfinarium in Harderwijk
  1. Bent u bekend met een nieuwe studie waaruit blijkt dat dolfinaria in 14 EU-lidstaten de vereisten uit de Europese richtlijn 1999/22 overtreden, waaronder het Dolfinarium in Harderwijk?
  2. Op welke wijze controleert u de naleving van het dolfinarium en andere dierentuinen aan de vereisten uit de richtlijn 1999/22 EG over het houden van wilde dieren? Hoe vaak heeft u de afgelopen 5 jaar overtredingen geconstateerd?
  3. Wat vindt u van de bevinding dat geen enkele dolfijn, gehouden in een Europees dolfinarium, de mogelijkheid blijkt te hebben om natuurlijk gedrag te vertonen? En wat vindt u van de waarneming dat stress en stereotiep gedrag algemene verschijnselen zijn bij in gevangenschap gehouden dolfijnen?
  4. Onderschrijft u de conclusie dat dolfijnen de mogelijkheid om normaal gedrag te vertonen ook nooit kunnen krijgen in gevangenschap, gezien zij complexe en hoog intelligente sociale dieren zijn die in het wild lange afstanden afleggen en leven in sociale groepen? Zo ja, welke beleidsconsequenties verbindt u hieraan? Zo neen, waarom niet en welke wetenschappelijke onderbouwing kunt u geven voor uw opvatting?
  5. Onderschrijft u de bevinding dat dolfinaria de natuurlijke leefomgeving van dolfijnen niet kunnen nabootsen in gevangenschap? Zo neen, op welke wetenschappelijk inzichten baseert u dit?
  6. Onderschrijft u de bevindingen van het rapport dat dolfijnenshows geen educatieve bijdrage blijken te leveren? Zo neen, waarom niet?
  7. Onderschrijft u de conclusie van recent wetenschappelijk onderzoek Marino, L., Lilienfeld, S. O., Malamud, R., Nobis, N. and Broglio, R. 2010. Do zoos and aquariums promote attitude change in visitors? A critical evaluation of the American Zoo and Aquarium study in Society and Animals, 18: 126-138 dat tot op heden er geen overtuigend of zelfs maar suggestief bewijs is voor de bewering dat dierentuinen en aquaria bijdragen aan de gedragsverandering, educatie of belangstelling voor bescherming van dieren bij de bezoekers? Zo neen, kunt u toelichten wat concreet de educatieve waarden zijn van deze parken en hoe dit is gekwantificeerd?
  8. Hoe beoordeelt u de gevonden gezondheids- en veiligheidsgevaren tussen directe interactie van bezoekers met dolfijnen? Welke conclusies verbindt u aan deze gevaren?
  9. Bent u, gelet op de opnieuw aangetoonde negatieve gevolgen voor het dierenwelzijn en het ontbreken van educatieve waarden van het tentoonstellen van dieren, bereid om te komen tot een verbod op dolfijnenshows en het houden van dolfijnen voor commerciële doeleinden? Zo ja, op welke wijze en op welke termijn? Zo neen, waarom wilt u zich niet aansluiten bij landen als Cyprus en Slovenië die hier al wel toe zijn overgegaan?
  10. Bent u bereid ook bij andere lidstaten aan te dringen op navolging van de voorlopers Cyprus en Slovenië en te pleiten voor een Europees verbod op dolfijnenshows en een uitfasering van het houden van dolfijnen in gevangenschap? Zo neen, waarom niet?
  11. Kunt u uiteenzetten welke acties uw ambtsvoorganger en uzelf hebben ondernomen op de aangenomen motie Ouwehand/Thieme Kamerstuk 2009-2010, 32123 XIV, nr. 122, Tweede Kamer voor een Europees import- en handelsverbod van in het wild gevangen dolfijnen? Wat is tot nu toe het resultaat geweest van deze inspanningen en welk vervolg gaat u geven aan de uitvoering van deze motie?
  12. Bent u met ons geschrokken van de verwachting van de onderzoekers dat wanneer het aantal dolfinaria in Europa gelijk blijft of uitbreidt, er mogelijk nieuwe vangsten van dolfijnen uit het wild zullen plaatsvinden? Deelt u de mening dat het zaak is snel werk te maken van een import- en handelsverbod van in het wild gevangen dolfijnen en het instellen van een moratorium op nieuwvestiging of uitbreiding van dolfinaria?
  13. Bent u bereid de Europese Commissie te vragen inbreukprocedures te starten tegen lidstaten die Richtlijn 1999/22 EG overtreden? Zo ja, wanneer? Zo neen, waarom niet?
  14. Deelt u de mening dat er in elk geval op korte termijn een openbare database zou moeten komen met informatie over het aantal walvisachtige soorten dat in de EU in gevangenschap wordt gehouden en op welke plaatsen? Zo ja, bent u bereid hiervoor te pleiten in Brussel? Zo neen, waarom niet en hoe verhoudt uw opvatting zich tot de uitspraak van uw adviesorgaan RDA dat er ten behoeve van het dierenwelzijn in elk geval zicht moet zijn op de dieren die in een samenleving gehouden worden?
Verwijzingen:
Marino, L., Lilienfeld, S. O., Malamud, R., Nobis, N. and Broglio, R. 2010. Do zoos and aquariums promote attitude change in visitors? A critical evaluation of the American Zoo and Aquarium study in Society and Animals, 18: 126-138

Kamerstuk 2009-2010, 32123 XIV, nr. 122, Tweede Kamer

06 december 2010

Zie de mens............

Ruim vier jaar geleden werden bij het Friese Marrum enige tientallen paarden gered van de verdrinkingsdood door toedoen van dappere mensen. De dieren waren overvallen door het zeewater en konden, nadat er reeds een aantal was verdronken, zich ternauwernood in ‘veiligheid’ stellen op een droog gebleven stuk land. Dicht opeen gepakt stonden ze daar en konden geen kant uit. Pogingen om ze daar vandaan te krijgen waren al mislukt en menigeen werd wanhopig over de reddingskansen. Totdat een aantal dappere meiden, onder leiding van Micky Nijboer, op het idee kwam op hun eigen paarden naar het eilandje te rijden en te proberen de paarden, kuddedieren als ze zijn, op die manier weg te lokken. En het lukte! De t.v.-beelden gingen de hele wereld over en bij veel toeschouwers kwamen de waterlanders tevoorschijn. Een toonbeeld van wat respect voor en mededogen met andere levende wezens kan bewerkstelligen.
Harry Mulisch zag de beelden ook en raakte er, zo verklaarde zijn dochter tijdens de uitvaartplechtigheid van deze grote schrijver, zo ontroerd van dat ook bij hem de tranen over de wangen stroomden. Kort voor zijn overlijden zei hij tegen zijn vrouw: “Die paarden, dat was mooier dan Shakespeare”! De beelden werden tijdens de plechtigheid getoond, ditmaal begeleid door muziek uit Tristan und Isolde van Wagner en wederom hielden velen het niet droog.

Recent zag ik de film “The Cove’. Die handelt over de jaarlijkse dolfijnenslachting – de Japanners spreken van ‘culturele traditie’!! - bij het Japanse plaatsje Taiji. Duizenden dieren worden een baai in gedreven, waarna die wordt afgegrendeld en de slachting, die van een onvoorstelbare wreedheid is, begint.
De zee is fel rood gekleurd door het bloed van de gedode en stervende dolfijnen. Enkele dieren worden gespaard om te worden verkocht aan dolfinaria waar ze hun leven in verveling slijten door kunstjes te vertonen voor het publiek. De beelden en geluiden van de slachtpartij zijn zo indringend dat geen beschaafd mens dit zonder walging en woede kan aanzien. Een kleine genoegdoening putte ik uit het feit – ik besef terdege dat dit een nogal kwaadaardige aanvechting is! – dat de dolfijnen zo boordevol kwik zitten dat de consumenten van dat vlees er waarschijnlijk niet zonder schade aan eigen gezondheid mee weg komen.
Ook kon ik een spoor van begrip voor dierenactivisten die – die dit gruwelijk schouwspel gadegeslagen hebbende – besloten het pad der geweldloosheid te verlaten, niet geheel onderdrukken. Waarbij ik mij terdege realiseer dat geweld met geweld beantwoorden afgekeurd dient te worden.
Uit deze twee voorbeelden blijkt hoe ongerijmd de houding van de mens is ten opzichte van andere dieren in deze wereld. Ongeremde wreedheid en onverschilligheid versus mededogen en respect ten opzichte van andere levende wezens. Wie doorgrondt de mens?

18 november 2010

The Cove: de dolfijn als voer voor menselijke consumptie

Al sinds TV-held Flipper zijn dolfijnen populair en geliefd bij het grote publiek. Met als gevolg een steeds groter wordende trek in de dolfijnen als toeristische attractie, om zien kunstjes te doen of om mee te zwemmen, met als gevolg een multi-miljoenen-industrie en de bedreiging van de diersoort zelf. Het stadje Taijii in Japan herbergt de grootste toeleverancier van dolfijnen in de wereld, maar niemand weet of krijgt toegang tot wat er daar nu werkelijk gebeurt in die dolfijnenbaai. Gewapend met ultramoderne apparatuur en befaamd dolfijnentrainer Richard O'Barry probeert het docu-team dit ondoordringbare gebied binnen te dringen. Met als gevolg schokkende resultaten, te zien in The Cove.

The Cove laat de perverse relatie zien van dolfinaria en de bijbehorende dolfijnhandel, en het slachten van dolfijnen als bijvangst, voor consumptie.
Verplichte kost voor iedere Dolfinarium-bezoeker.

Erwin Vermeulen die weken in Japan gevangen werd gehouden als wraak voor de acties van Seashepherd in Pauw & Witteman in debat met de directeur van het dolfinarium in Harderwijk.

23 november 2009

WSPA: EU-verbod op import dolfijnen en nieuwe dolfinaria

Wetenschappelijk rapport: dolfijnen ongeschikt om te houden in gevangenschap WSPA wil EU-verbod op import dolfijnen en bouw nieuwe dolfinaria in Europa.

Aan de vooravond van de première van de documentaire 'The Cove' in Amsterdam, lanceert WSPA (World Society for the Protection of Animals) Nederland een campagne voor een verbod binnen de Europese Unie op de bouw van nieuwe dolfinaria en de import van dolfijnen. Daarnaast wil WSPA het bewustzijn onder het Nederlandse publiek bevorderen dat dolfijnen ongeschikt zijn om te leven in gevangenschap. Aan de basis van de campagne ligt de 4e editie van het wetenschappelijke rapport van WSPA en HSUS (Humane Society of the United States) 'The Case against Marine Mammals in Captivity'.

De afgelopen jaren heeft in Europa een enorme groei van dolfinaria plaatsgevonden. Op dit moment zijn er in heel Europa zo'n 60 dolfinaria waarvan 34 in de Europese Unie. Dolfinaria vallen onder de Europese Richtlijn 1999/22/EG betreffende het houden van wilde dieren in dierentuinen. Volgend jaar spreekt de Europese Commissie opnieuw over deze richtlijn. WSPA vindt dat dan een importverbod van dolfijnen en een bouwverbod voor nieuwe dolfinaria moeten worden ingevoerd voor EU-lidstaten, kandidaat-lidstaten en Zwitserland, omdat een leven in gevangenschap dolfijnen onaanvaardbaar veel mentaal en fysiek leed bezorgt.

Bewustwording.

Met deze campagne wil WSPA ook het bewustzijn onder het Nederlandse publiek bevorderen dat dolfijnen niet geschikt zijn om in gevangenschap te leven. In veel Westerse landen, waaronder Engeland, is het houden van dolfijnen in gevangenschap dan ook al verboden. Uit recent onderzoek van WSPA blijkt dat het Nederlandse publiek zich nog niet erg bewust is van het leed van dolfijnen in gevangenschap. Zo gaf (50%) van de respondenten aan dat er bij dolfijnenshows geen sprake is van dierenleed. Francien Winsemius, hoofd programma's WSPA: ¨Veel mensen weten dat stierengevechten en optredens van dansende beren gepaard gaan met dierenleed. Bij dolfijnenshows is dat natuurlijk veel minder duidelijk. Een dolfijn heeft altijd een glimlach op zijn hoofd, zelfs als hij dood is. Het mentale en fysieke lijden dat deze intelligente dieren een leven lang in gevangenschap doorstaan is niet zichtbaar, maar daarom niet minder acceptabel. Met deze campagne willen we het leed achter de glimlach zichtbaar maken en beëindigen.

Wetenschappelijk onderzoek.

De vierde editie van het wetenschappelijke rapport The Case against Marine Mammals in Captivity toont aan dat dolfijnen niet geschikt zijn om te leven in gevangenschap. Zo blijkt dat dolfijnen in gevangenschap over niet meer dan één tienduizendste procent (0,0000001) van de ruimte beschikken die zij in hun natuurlijke leefomgeving hebben en dat dolfijnen in gevangenschap vaak stereotype gedrag als gevolg van verveling en mentale stress vertonen. Het betonnen bassin biedt de zeer intelligente en onderzoekende dieren bovendien geen prikkels die hun nieuwsgierigheid kunnen bevredigen. Ook zijn dolfijnen zeer sociaal en leven zij in het wild in grote groepen, in gevangenschap is hun sociale leven beperkt tot slechts enkele dieren in hetzelfde bassin. De dolfijnen hebben in gevangenschap evenmin de mogelijkheid om hun natuurlijke gedrag te vertonen omdat ze juist worden getraind om onnatuurlijke en vaak zelfs risicovolle stunts uit te voeren. Het onderzoek bevestigt volgens WSPA dat een leven lang in gevangenschap de dolfijnen onaanvaardbaar veel mentaal en fysiek leed bezorgt.

Dolfijn en meisje

The Cove.

In samenwerking met Benelux Film Distributors presenteert WSPA dinsdag 24 november aanstaande in bijzijn van de regisseur Louie Psihoyos de premiere van de documentaire 'The Cove' op het IDFA, International Documentary Film Festival in Amsterdam. Louie Psihoyos, die tevens directeur is van de Oceanic Preservation Society , laat in the Cove zien hoe dolfijnen bij het stadje Taiji in Japan, worden gevangen voor de entertainmentindustrie. Onder leiding van oud-Flipper trainer Richard O'Barry legt een groep wetenschappers, filmmakers en surfers de jaarlijkse 'vangst' van de dolfijnen (van september tot maart), vast. De documentaire bewijst dat deze vangst die plaatsvindt in een afgeschermde 'cove', gepaard gaat met een enorme slachting van dolfijnen die niet kunnen worden gebruikt. De gevangen dolfijnen die worden aangekocht door dolfinaria, grote aquaria en 'zwem-met-dolfijnen-parken' wereldwijd, leveren bedragen tot € 100.000,- per dolfijn op. De continue vraag naar levende dolfijnen vanuit deze industrie houdt daarmee de praktijken in Taiji en andere gebieden waar dolfijnen worden gevangen (Cuba, Solomon eilanden) in stand. Met een verbod op de import van dolfijnen in Europa wordt de mogelijkheid uitgesloten dat dolfinaria in EU- landen hier een bijdrage aan leveren.

Leeswijzer


Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.