Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Bij de Stichting Animal Freedom leest u over de gedachte achter dierenrechten.
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.
Posts tonen met het label Vissenbescherming. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Vissenbescherming. Alle posts tonen

12 februari 2015

Pijn van vissen bagatelliseren

Volgens wetenschappers voelen vissen pijn en hebben een vorm van bewustzijn. Dit zullen weinig mensen weerspreken, maar roept toch bij mensen weerstand op wanneer zij de gevolgen doortrekken. Wanneer je serieus neemt dat vissen zo min mogelijk pijn en angst wordt aangedaan dan zul je in de toekomst veel geld voor het eten van een visje moeten betalen wanneer de visserij meer verantwoord wordt toepast.
Het is dan ook begrijpelijk dat mensen de noodzaak om hun gedrag te veranderen zullen proberen te verkleinen door (nieuws over) het gevoel van vissen te bagatelliseren.
Soms gebeurt dat op een subtiele manier. Een voorbeeld is onderstaande tekst.

Marco Kraal uit Huizen schrijft in een ingezonden brief naar de Volkskrant:

Nu de laatste kip zo'n beetje is bevrijd uit de legbatterij richt Wakker Dier zijn pijlen op vissen (Ten eerste, 10 februari). Daarbij gaat het niet zozeer om de overbevissing, maar om het vermeende lijden van vissen ten gevolge van beroepsvisserij. Op basis van de opmerkingen van één wetenschapper wordt geconcludeerd dat vissen - vanwege waargenomen gedrag - net als mensen bewust kunnen lijden.

Nu is het te begrijpen dat we onze menselijke emoties projecteren op het gedrag van dieren, maar erg wetenschappelijk is de onderbouwing van Wakker Dier niet. Integendeel. Tal van wetenschappelijke publicaties laten juist zien dat vissen, zowel op basis van gedrag als vanwege het ontbreken van bepaalde hersendelen, niet in staat zijn om pijn te ervaren zoals wij mensen dat doen. Pijn (en stress) bij vissen is een puur fysiologische reactie op een gevaarlijke prikkel.
Dit ontslaat ons overigens niet van de plicht om respectvol met vissen om te gaan. Hoe we dat invullen, hoort een maatschappelijke afweging te zijn, waarbij overbevissing, het dood overboord kieperen van bijvangst en sterfte van zeezoogdieren belangrijke wegingsfactoren zijn. Gelukkig zijn daar wel voldoende én wetenschappelijk onderbouwde argumenten voor te vinden.
Tot zover de brief.

Het bagatelliseren gebeurt hier door te stellen dat er op basis van één wetenschapper conclusies worden getrokken en door op te merken dat de aard van pijn en bewust zijn tussen vis en mens zullen verschillen.
Deze open deur laat onverlet dat het er niet toe doet of beiden op dezelfde wijze iets ervaren om toch rekening te houden met de belangen van levende wezens, namelijk pijn te vermijden.
Helaas zullen mensen deze strohalm aangrijpen om hun gedrag onveranderd te laten en vis te blijven vangen en eten. Er verandert alleen iets wanneer mensen het wezen van dierenrechten bewust worden en dat is het recht op vrijheid.

31 maart 2009

Nederland kent te weinig visvriendelijke gemalen

Er zijn in Nederland veel barrières voor vissen: zij komen een polder niet in of onbeschadigd uit. Ook dat helpt niet om de paling te redden.
Onze watersystemen zijn enorm versnipperd:
• Tienduizenden stuwen
• > 4.500 gemalen
• 6 waterkrachtcentrales
• Duizenden sluizen, dammen, waterinlaatwerken, duikers etc.

Daar bovenop geldt:
• Veel waterinlaten worden weinig gebruikt
• Veel waterinlaten zijn voor vissen slecht toegankelijk
• Veel waterinlaten liggen voor de vissen verkeerd (ze zouden in of pal naast de gemalen moeten liggen)

Het is niet zo moeilijk om een gemaal visvriendelijk te maken. Een manier is om in het gebied waarnaar gespuid wordt een reservoir te creëren met een open verbinding naar het buitenwater, waarbij de vissen vrij kunnen inzwemmen bij het spuien. Na het spuien wordt het reservoir gesloten en wordt er een doorgang in of om het gemaal geopend naar binnen. Dat extra water later weer spuien zou een vissenleven waard moeten zijn en een oplossing waarbij wind- en zonne-energie zou worden ingezet is natuurlijk helemaal goed.
In 1996 is in de Benelux Beschikking Vrije Vismigratie afgesproken dat alle vismigratieknelpunten in de gehele Benelux per 1-1-2010 opgelost moeten zijn. Nederland heeft hier echter nog niets meegedaan.
Het inrichten van de watersystemen voor vismigratie zou gezien kunnen worden als een onderdeel van een ecologische hoofdstructuur. Werken daaraan zou werkgelegenheid kunnen opleveren en een grote stap vooruit zijn voor de biodiversiteit en het dierenwelzijn in het water. Uiteraard zou een inrichting van de Nederlandse waterwegen gericht op vrije migratie van dieren en plantenleven de meest duurzame, dier- en milieuvriendelijke aanpak zijn.
In Haren, bij het Friese Veen staat het eerste exemplaar van een visvriendelijk gemaal. Adviesbureau Tauw gaat het ontwerp verzorgen van twee visvriendelijke gemalen volgens het FishTrack principe. FishTrack is een door Tauw bedacht systeem dat vissen ongedeerd door gemalen loodst. Het Friese gemaal Offerhaus en Henswoude zijn de eerste gemalen waarin het visvriendelijk principe FishTrack wordt toegepast.

Meer lezen? Kijk op www.vismigratie.nl.

28 augustus 2007

Vissenbescherming betreurt het palingroken

Palingrookwedstrijden in Nederland

Op veel plaatsen in Nederland worden palingrookwedstrijden gehouden.
De Stichting Vissenbescherming betreurt het dat het palingroken als onderdeel van feestelijkheden wordt beoefend. In 1986 is reeds door wetenschappers van de Rijksuniversiteit Leiden bewezen dat vissen dieren zijn met gevoel en bewustzijn en dat zij dientengevolge kunnen lijden door pijn, angst en stress. De tot dusver gangbare manieren van het doden van paling in Nederland kunnen helaas geen aanspraak maken op het predikaat diervriendelijk.
Doodkruipen in zoutbad
De palingen worden door middel van een zoutbad van hun slijmhuid ontdaan. Dit zout brandt in hun huid, wat de dieren zeer veel pijn bezorgt. De palingen vertonen langdurig heftige zwembewegingen om het zout te ontvluchten. Dit zoutbad heeft op de huid van de palingen een effect dat te vergelijken is met brandwonden bij de mens. Bovendien beschadigt het zout de kieuwen. Een uiterst pijnlijke methode dus. Wanneer palingen ten slotte ophouden te bewegen zijn ze nog bij bewustzijn en nog lang niet dood. Zij worden vervolgens onverdoofd van hun ingewanden ontdaan. Dit langdurige lijden is voor sommigen van hen dan nog niet ten einde, want daarna worden ze aan hun kop opgehangen om te worden gerookt. Wetenschappers aan de Universiteit van Utrecht hebben aangetoond dat de dieren na de zoutbehandeling nog heel veel uren blijven leven De paling is dus een heel taai beest en als gevolg daarvan wordt hij soms nog levend gerookt.

Elektrisch bedwelmen en doden
Daarnaast is het mogelijk palingen elektrisch te bedwelmen en te doden. Het doden van palingen via elektrische bedwelming luistert nogal nauw; er kan gemakkelijk iets misgaan waardoor de paling alsnog bij zijn volle bewustzijn wordt opengesneden. Er is in Nederland nog geen goedgekeurde apparatuur beschikbaar. Binnen het kader EU-onderzoek is wel een apparaat ontwikkeld en getest dat aan alle eisen van het doden van slachtdieren voldoet, d.w.z. bedwelming binnen 1 seconde, gevolgd door pijnloze doding door 5 minuten lagere stroom toe te dienen en stikstofgas aan het water toe te voegen of zout aan warm water toe te voegen. Die apparatuur is echter nog niet op de markt. Van bedwelmingsapparatuur in Duitsland is bekend dat deze niet voldoet aan bovengenoemde eisen en daardoor ernstig dierenleed veroorzaakt.

Bedreigde diersoort
De paling is momenteel ook nog een bedreigde diersoort. Voor zover bekend paaien palingen alleen ver weg in de Sargassozee; voortplanting in gevangenschap is nog nooit gelukt. De jonge glasaaltjes worden op hun weg van de Sargassozee naar de Europese wateren massaal weggevangen langs de kusten van Zuid West Europa en geconsumeerd als gebakken frites. Erg winstgevend is de export hiervan naar Japan. Deze economische activiteit draagt er, evenals de IJsselmeer- en de sportvisserij, sterk aan bij dat de palingstand in o.a. Nederland de laatste jaren schrikbarend omlaag is gegaan. Bescherming is dan ook op zijn plaats. Het dier is kort geleden door het ministerie van LNV op de rode lijst van bedreigde diersoorten geplaatst.

Deelnemers aan een festijn als een palingrookkampioenschap moeten zich eens afvragen hoe ze omgaan met de intrinsieke waarde van ieder dier, dus ook van paling, zoals die is vastgelegd in de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren. Het plezier en het lekker eten bij zo'n festijn kan toch niet opwegen tegen het leed dat deze palingen wordt aangedaan. Onder grote druk van Dierenbescherming en Vissenbescherming wordt er nu eindelijk gewerkt aan een acceptabele manier van het doden van vissen. We hopen dat binnenkort de eerste proefopstellingen worden geplaatst van apparatuur waarmee palingen (en ook meervallen en tilapia’s) binnen 1 seconde buiten bewustzijn worden gebracht en daarna niet meer kunnen bijkomen. Dat is de richting waar het heen moet en consumenten die dierenwelzijn serieus nemen zouden eigenlijk moeten wachten tot er paling op de markt komt die op die manier gedood is. Voor meer informatie zie www.vissenbescherming.nl

Leeswijzer


Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.