Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Bij de Stichting Animal Freedom leest u over de gedachte achter dierenrechten.
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

31 augustus 2007

Varkenshouders presenteren vals beeld van hun situatie

Op de site van Agriholland valt deze verkeerde voorstelling van zaken te lezen:
In de visie van de Nederlandse Vakbond Varkenshouders (NVV) zijn de varkensbedrijven economische dragers van het buitengebied, waarvan ze op een geïntegreerde wijze deel uitmaken.

Middels aankleding van de bedrijfsgebouwen en erfbeplanting dragen ze bij aan het landelijke imago van het gebied. Van uitbreiding in de varkensstapel in Nederland is geen sprake. De varkenshouderij is immers gequoteerd.

Tot zover Agriholland. Bedrijfsgebouwen doen in meer of minder mate af aan het imago van het gebied. Erfbeplanting kan dit nog wat versluieren.
Dat er van uitbreiding geen sprake zou zijn, is niet waar. Dit valt te concluderen uit eerder nieuws over mogelijke uitbreiding van varkensrechten.


In het nieuws van 16 juli 2007 viel te lezen:
Vooral Brabantse en Limburgse pluimvee- en varkenshouders krijgen extra dierrechten via de ontheffingsregeling.

Van de 165 toegewezen aanvragen komen er 51 uit Noord-Brabant en 41 uit Limburg. Dat blijkt uit gegevens van het landbouwministerie. De pluimveestapel in Brabant en Limburg kan zo met circa 4 miljoen stuks groeien, de varkensstapel voorlopig met 75.000 dieren.

LNV heeft nu ruim 3,1 miljoen pluimveerechten en ruim 37.000 varkensrechten verstrekt. Enkele tientallen aanvragen zijn nog in behandeling, meest voor varkensrechten in Brabant en Limburg.

Van de toegekende pluimveerechten gaan meer dan 1 miljoen naar Brabant (33,6 procent); 919.000 rechten gaan naar Limburg (29,5 procent). Brabantse varkenshouders krijgen bijna 8.300 rechten en Limburgse 15.000, maar dat wordt dus meer.

De ontheffingsregeling moet het mestoverschot verkleinen. Boeren die al hun mest buiten de Nederlandse landbouw afzetten, hoeven bij uitbreiding maar de helft van de benodigde dierrechten te kopen; voor de andere helft kunnen ze ontheffing krijgen. Het aantal toegekende rechten moet dus keer twee om de totale uitbreiding te berekenen. De rechten mogen pas worden benut als de mest wordt verbrand of verwerkt. De ontheffing geldt tien jaar.

Van de 587 aanvragen werd een groot deel uitgeloot. Minister Gerda Verburg overweegt een nieuwe openstelling.

29 augustus 2007

Varkensflat in Tsjechië verijdeld, nu nog in Nederland

Persbericht PvdD Den Haag, 29 augustus 2007- Plannen van één van de grootste Nederlandse varkenshouders om een varkensflat in Tsjechië te realiseren zijn verijdeld na acties van de lokale bevolking. Die had de hulp van de Nederlandse Partij voor de Dieren ingeroepen om de plannen van de Nederlandse ondernemer tegen te houden. De Partij voor de Dieren heeft de lokale bevolking geholpen in het verzet tegen de vestiging van een bedrijf voor meer dan 30.000 varkens. Deze slaagde, na overtuiging van de plaatselijke autoriteiten, een gat in het bestemmingsplan van het dorp tijdig te dichten.

Tot zover de PvdD. Benieuwd of dat in Nederland ook lukt…..

Dierproeven openbaar

Datum: 28 augustus 2007; bron: PvdD

WUR moet openbaarheid geven over dierenexperimenten

De Partij voor de Dieren heeft een rechtszaak gewonnen tegen de geheimzinnigheid waarin Dierexperiment Commissies (DEC's) zich hullen. De Amsterdamse rechtbank heeft naar aanleiding van een Wet Openbaarheid Bestuur procedure bepaald dat Wageningen Universiteit - en in haar kielzog andere universiteiten - gehouden zijn informatie die betrekking heeft op experimenten met dieren openbaar te maken.

PvdD kamerlid Esther Ouwehand had al op 4 mei vragen gesteld aan minister Klink over openbaarmaking van de DEC protocollen maar omdat de minister vooralsnog niet tegemoet leek te willen komen aan de wens tot controle vanuit het parlement, heeft de Partij voor de Dieren besloten een voorlopige voorziening te vragen aan de rechter. De minister liet weten het verzoek 'mee te nemen in de evaluatie van de wet op de dierproeven', maar daarop 'niet vooruit te willen lopen'.
De rechter koos ervoor om geen uitspraak te doen in de vorm van een voorlopige voorziening maar meteen een oordeel te vellen in de hoofdzaak, omdat hij van mening was dat de kwestie voldoende helder is.

De uitspraak is van grote betekenis voor het proefdierendebat, omdat eindelijk helder wordt welke dierproeven er aan Nederlandse kennisinstituten gedaan worden, volgens welke protocollen ze plaatsvinden en wat de overwegingen zijn geweest om ze toe te staan.

De geheimzinnigheid waarin dierproeven worden verricht en waarmee universiteiten zich in strijd met de bedoelingen van de wetgever konden onttrekken aan democratische controle, lijkt daarmee doorbroken. De Partij voor de Dieren is zeer verheugd over de uitspraak van de rechter en hoopt dat hiermee het maatschappelijk debat over dierproeven en de aanvaardbaarheid daarvan een nieuwe impuls zal krijgen.

Tevens zal het een bijdrage kunnen leveren aan het eindelijk serieus werk maken van de ontwikkeling van alternatieven voor dierproeven, vooral nu de samenleving zal kunnen meekijken naar wat dierproefnemers met dieren doen in hun laboratoria.

28 augustus 2007

Vissenbescherming betreurt het palingroken

Palingrookwedstrijden in Nederland

Op veel plaatsen in Nederland worden palingrookwedstrijden gehouden.
De Stichting Vissenbescherming betreurt het dat het palingroken als onderdeel van feestelijkheden wordt beoefend. In 1986 is reeds door wetenschappers van de Rijksuniversiteit Leiden bewezen dat vissen dieren zijn met gevoel en bewustzijn en dat zij dientengevolge kunnen lijden door pijn, angst en stress. De tot dusver gangbare manieren van het doden van paling in Nederland kunnen helaas geen aanspraak maken op het predikaat diervriendelijk.
Doodkruipen in zoutbad
De palingen worden door middel van een zoutbad van hun slijmhuid ontdaan. Dit zout brandt in hun huid, wat de dieren zeer veel pijn bezorgt. De palingen vertonen langdurig heftige zwembewegingen om het zout te ontvluchten. Dit zoutbad heeft op de huid van de palingen een effect dat te vergelijken is met brandwonden bij de mens. Bovendien beschadigt het zout de kieuwen. Een uiterst pijnlijke methode dus. Wanneer palingen ten slotte ophouden te bewegen zijn ze nog bij bewustzijn en nog lang niet dood. Zij worden vervolgens onverdoofd van hun ingewanden ontdaan. Dit langdurige lijden is voor sommigen van hen dan nog niet ten einde, want daarna worden ze aan hun kop opgehangen om te worden gerookt. Wetenschappers aan de Universiteit van Utrecht hebben aangetoond dat de dieren na de zoutbehandeling nog heel veel uren blijven leven De paling is dus een heel taai beest en als gevolg daarvan wordt hij soms nog levend gerookt.

Elektrisch bedwelmen en doden
Daarnaast is het mogelijk palingen elektrisch te bedwelmen en te doden. Het doden van palingen via elektrische bedwelming luistert nogal nauw; er kan gemakkelijk iets misgaan waardoor de paling alsnog bij zijn volle bewustzijn wordt opengesneden. Er is in Nederland nog geen goedgekeurde apparatuur beschikbaar. Binnen het kader EU-onderzoek is wel een apparaat ontwikkeld en getest dat aan alle eisen van het doden van slachtdieren voldoet, d.w.z. bedwelming binnen 1 seconde, gevolgd door pijnloze doding door 5 minuten lagere stroom toe te dienen en stikstofgas aan het water toe te voegen of zout aan warm water toe te voegen. Die apparatuur is echter nog niet op de markt. Van bedwelmingsapparatuur in Duitsland is bekend dat deze niet voldoet aan bovengenoemde eisen en daardoor ernstig dierenleed veroorzaakt.

Bedreigde diersoort
De paling is momenteel ook nog een bedreigde diersoort. Voor zover bekend paaien palingen alleen ver weg in de Sargassozee; voortplanting in gevangenschap is nog nooit gelukt. De jonge glasaaltjes worden op hun weg van de Sargassozee naar de Europese wateren massaal weggevangen langs de kusten van Zuid West Europa en geconsumeerd als gebakken frites. Erg winstgevend is de export hiervan naar Japan. Deze economische activiteit draagt er, evenals de IJsselmeer- en de sportvisserij, sterk aan bij dat de palingstand in o.a. Nederland de laatste jaren schrikbarend omlaag is gegaan. Bescherming is dan ook op zijn plaats. Het dier is kort geleden door het ministerie van LNV op de rode lijst van bedreigde diersoorten geplaatst.

Deelnemers aan een festijn als een palingrookkampioenschap moeten zich eens afvragen hoe ze omgaan met de intrinsieke waarde van ieder dier, dus ook van paling, zoals die is vastgelegd in de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren. Het plezier en het lekker eten bij zo'n festijn kan toch niet opwegen tegen het leed dat deze palingen wordt aangedaan. Onder grote druk van Dierenbescherming en Vissenbescherming wordt er nu eindelijk gewerkt aan een acceptabele manier van het doden van vissen. We hopen dat binnenkort de eerste proefopstellingen worden geplaatst van apparatuur waarmee palingen (en ook meervallen en tilapia’s) binnen 1 seconde buiten bewustzijn worden gebracht en daarna niet meer kunnen bijkomen. Dat is de richting waar het heen moet en consumenten die dierenwelzijn serieus nemen zouden eigenlijk moeten wachten tot er paling op de markt komt die op die manier gedood is. Voor meer informatie zie www.vissenbescherming.nl

Er wordt te veel mest uitgereden


Op de website van Agriholland het volgende bericht (tussen haakjes verduidelijking):

Nu pleiten voor verlenging van de uitrijperiode is negatief voor de discussie over de derogatie na 2009, stelt LTO. Het verkrijgen van de derogatie is essentieel voor de gehele Nederlandse veehouderij.

(Derogatie (Wikipedia): Het woord derogatie is in gebruik gekomen met de nieuwe mestwetgeving zoals die per 1 januari 2006 is gaan gelden. Een van de voorwaarden die de EU aan alle lidstaten stelt, is dat er niet meer dan 170 kg stikstof per hectare uit dierlijke mest door een boer mag worden gebruikt. Nederlandse boeren kunnen hiervoor, onder een aantal voorwaarden, een beroep doen op derogatie. Ze mogen dan 250 kg stikstof uit dierlijke mest op een hectare voedergrasland gebruiken.)


Ondernemers verwachten met het mestuitrijden in de problemen te komen. Maar Kees Romijn, lid van de LTO-vakgroep Rundveehouderij, pleit juist voor extra fiscale mogelijkheden om mestopslag te realiseren. Meer opslag biedt de bedrijven een structurele oplossing en beter mogelijkheden om aan het huidige en toekomstige mestbeleid te voldoen.

(Kortom de belastingbetaler moet meebetalen voor een vrije ondernemer die het land meer tot last is dan nodig)


De weersvooruitzichten voor de komende week zijn gunstig. Als boeren en loonwerkers alle zeilen bijzetten kan er nog veel gras en het laatste graan worden geoogst met aansluitend een bemesting voor 1 september.

(Met andere woorden: voor 1 september nog zoveel mogelijk mest uitrijden als mogelijk is)

27 augustus 2007

Groene jongeren zien varkensflats niet in het landschap staan

De jongerenorganisatie van GroenLinks, Dwars, heeft een brief gestuurd naar verschillende gemeentes in Overijssel, waarin zij oproepen varkensflats op industrieterreinen te vestigen en niet op het platteland.
Deze oproep is voor jongeren bevreemdend. Hun toekomst gaat hen meer aan dan ouderen. Als zij gemeentes oproepen om naast bestaande bio-industrie ook nog een varkensflat te laten bouwen op industrieterreinen dan zullen zij straks tegen heel wat meer lelijkheid aan moeten kijken dan nu het geval is. Zouden de jongeren niet van plan zijn om te recreëren op het platteland? Zouden de milieuvriendelijke jongeren ongevoelig zijn voor het welzijn van dieren?
Het lijkt zaak dat de dwarse GroenLinksers hun opvattingen een kwartslag zouden moeten draaien: een gezond milieu heeft alleen toekomst met een kleinere veestapel.

24 augustus 2007

Hengelles is geen schooltaak

Persbericht Vissenbescherming. Minister Verburg vindt het een goede zaak dat schoolkinderen les krijgen van sportvissers over het aan de haak slaan van vissen. Dat blijkt uit haar antwoord op vragen van de Partij voor de Dieren over het geven van hengelles op basisscholen door Sportvisserij Nederland. De minister vindt dat de ‘hengelsport, mits verantwoord uitgevoerd, geen noemenswaardig dierenleed en sterfte veroorzaakt’. Ze vindt zelfs dat het vangen van de vissen ‘het respect bevordert voor en de betrokkenheid bij de onderwaternatuur en de dieren die hier in leven’.

De Stichting Vissenbescherming is geschokt over dit antwoord dat volgens haar getuigt van een gebrek aan respect voor dieren, in dit geval vissen, als levende wezens met gevoel en bewustzijn. Ook de meeste Nederlanders zijn het met het standpunt van de minister niet eens. Volgens een NIPO-enquête uit 2002 vindt 73% van de ondervraagden dat de hengelsport geen geschikt middel is om kinderen respect voor dieren bij te brengen en vindt 75% van de Nederlanders de hengelsport een dieronvriendelijke vrijetijdsbesteding. De Vissenbescherming is verbijsterd over dit antwoord van de minister.

Jaarlijks worden er in Nederland miljoenen vissen aan de haak geslagen. De vissen worden aan hun bek uit hun element, het water, aan land getrokken, waar ze geen adem kunnen halen. Aan de haak geslagen zwenken en spuwen ze, schudden ze heftig met de kop, en produceren hierbij hormonen tegen de pijn. Ze ondervinden hierbij stress, die nadelig is voor hun conditie, en kunnen vervolgens ook verwondingen oplopen bij het het vastpakken van de vis en bij het onthaken. De meeste hengelaars gebruiken haken met weerhaken, waar vaak ook vogels het slachtoffer van worden, wanneer ze die inslikken.
Vissen zijn gevoelige dieren. Wetenschappelijke onderzoekers zijn het er algemeen over eens dat de vissen pijn, angst en stress ervaren ten gevolge van het aan de haak slaan. Uit recent Engels onderzoek van de universiteit van Edinburgh en van het Roslininstituut (2003) zijn pijnreceptoren rond de bek en op de kop van de vis aangetoond en precies gelokaliseerd.

Het is een diep treurige zaak dat een Nederlandse minister anno 2007 het als een vorm van educatie beschouwt dat jonge kinderen op de basisschool door hengelaars worden geïnstrueerd hoe ze voor hun plezier vissen met een haak uit het water kunnen trekken. De Vissenbescherming heeft in een brief haar afkeuring hierover aan de minister kenbaar gemaakt.

Voor inlichtingen:

M.M. Santen, secretaris, 023 – 528 75 74
Drs A.J. Dekker, voorzitter, 072 – 533 28 79

Zijn megastallen dier- en milieuvriendelijker?



Voorzitter Otto Smit van Land- en Tuinbouw Organisatie Wieringerland wil de discussie met Milieudefensie aangaan over megabedrijven in de veehouderij. „Het is goed voor dier en milieu", meent Smit. De firma Weel uit Haarlemmermeer gaat op het terrein van Agriport in Wieringermeer een mega-kippenfarm bouwen. Het zal één van de eerste bedrijven in Nederland worden waar de hele kringloop van ei tot geslachte kip op één locatie gehuisvest is. Dat scheelt ontzettend veel vervoerbewegingen.
Minder vervoerbewegingen is goed voor dier en milieu, dat is een waarheid als een koe. Maar moeten we dan aanmoedigen om op het platteland megabedrijven voor varkens, kippen en koeien te gaan bouwen?



Natuurlijk niet, maar om welke reden niet?
Het probleem van de schaalvergroting in de Nederlandse veehouderij is dat het niet tegelijk gepaard gaat met een krimp in de veestapel. Doordat de sector gericht is op export, worden bedrijven in het buitenland door de goedkope productie van Nederlands vlees ook gedwongen om dieren te houden op een goedkope, dieronvriendelijke manier. Het is een soort van neerwaartse spiraal (rat-race) in de kwaliteit van leven voor mens, dier en milieu.
Een ander nadeel van de Nederlandse laissez faire houding in het beleid is dat er allerlei systemen naast elkaar worden ontwikkeld waarbij het meest diervriendelijke systeem (“comfort class”) in de media naar voren wordt geschoven als zogenaamd toekomstbeeld, terwijl in werkelijkheid de sector de reguliere dieronvriendelijke systemen wil inzetten voor de bulkproductie gericht op export.
Het publiek wordt dus seen worst voorgehouden dat het allemaal op termijn kleinschaliger en diervriendelijker zal worden, terwijl ondertussen het landschap verziekt wordt met varkensflats.

22 augustus 2007

He Ho Haribo, stop sponsoring circusleed

Actiegroep CircusLeed roept Haribo op om te stoppen met sponsoring dierenleed

Amsterdam, 22 augustus 2007 – Actiegroep CircusLeed is vandaag gestart met een e-mailactie naar Haribo, de bekende snoepfabrikant. Helaas sponsort Haribo het circus Herman Renz, dat verschillende dieren gebruikt die lijden onder het circusbestaan. Met de e-mailactie hoopt actiegroep CircusLeed te bereiken dat Haribo stopt met het sponsoren van dierenleed.

Via een speciaal geopende website (www.onbegrijpelijkharibo.nl),
die refereert aan een oude slogan van Haribo, hoopt actiegroep CircusLeed dat vele mensen een mail gaan sturen, zodat Haribo inziet dat het steunen van een circus waar dieren lijden hun bedrijf geen goed doet. Circussen met dieren komen onder steeds meer maatschappelijke druk. In vele landen zijn er al nationale of lokale verboden gekomen of meer regels rondom het gebruik van dieren, zoals in België, Oostenrijk, Engeland, Finland, Denemarken en Kroatië. Het stoppen met sponsoren van het circus met dieren zou getuigen van maatschappelijk verantwoord ondernemen.

Circusdieren
Het leven voor een circusdier is geen pretje: gedwongen optredens, verveling, weinig ruimte om natuurlijk gedrag te uiten, veel stress, eentonige kunstjes, trainingen die vaak gepaard gaan met geestelijk en fysiek geweld, veel reizen en kunstjes die tegen hun natuurlijk gedrag in gaan. Door onder andere deze factoren in het leven van de circusdieren vertonen ze afwijkend gedrag. Dit gedrag, beter bekend als stereotype gedrag, is te herkennen aan dieren die constant herhalende bewegingen of apathisch gedrag vertonen.

Circus Herman Renz is niet anders dan andere circussen waar dieren gebruikt worden. Ook bij Herman Renz vertonen de dieren ernstig stereotype gedrag en krijgen ze weinig ruimte om zich te kunnen bewegen.
Daarnaast liegt circus Herman Renz regelmatig over hoe ze met de dieren omgaan. Zo zei clown Milko vorig jaar dat ‘Olifantenhaken iets van vroeger was’ (RTV Noord Holland van 25 juli 2006). Actiegroep CircusLeed publiceerde kort daarna recente beelden waarop te zien was hoe de olifanten van Herman Renz gecommandeerd werden met olifantenhaken en ook tikken kregen. Olifantenhaken zijn stokken met een haak eraan die ze in de huid zetten van olifanten. Hierdoor voelen de dieren pijn, zodat ze weten dat ze iets moeten doen.

Actiegroep CircusLeed is van mening dat een verbod op het gebruik van dieren in het circus de enige weg is om te zorgen dat er geen dierenleed in het circus is.

Helpt prijsverhogen varkensvlees duurzaamheid?

Milieudefensie is met idee gekomen om de Nederlandse consument 85 cent extra voor een kilo varkensvlees te laten betalen. De opbrengst zou geïnvesteerd worden in de ondersteuning van ecologisch verantwoord en diervriendelijk geproduceerd vlees.
De Nederlandse varkenshouder produceert voor het buitenland (70%-80% wordt geëxporteerd). Zou de buitenlandse consument niet extra hoeven te betalen, dan komt er in ons land geen varkenshouder minder, maar zullen ze door schaalvergroting dmv varkensflats de buitenlandse markt met goedkoop en dieronvriendelijk geproduceerd vlees blijven bestoken. Misschien dat het van Brussel mag dat je de Nederlandse consument dwingt meer te betalen, maar zou er geen storm van protest opsteken als de consument ziet dat de maatregel in eigen land niet helpt om de varkensveestapel te verkleinen?
Is dat niet typisch Nederlands om de producent geen strobreed in de weg te leggen en de lasten van de bezwaren van de intensieve veehouderij af te wentelen op een groep dat het probleem niet heeft gecreëerd?

Varkensflats nodig?

Het Landbouw Economisch Instituut (LEI) maakt al jaren prognoses van de haalbaarheid van duurzame landbouw.

Het vreemde is dat journalisten en beleidsmakers de situatie van de Nederlandse varkenshouder beschrijven als dat het last heeft van buitenlandse concurrentie. De werkelijkheid is precies andersom: buitenlandse markten hebben last van goedkoop Nederlands varkensvlees. Om hun buitenlandse collega's oneigenlijke concurrentie aan te kunnen doen bezuinigen Nederlandse varkenshouders op dierenwelzijn en halen hun veevoeder uit het buitenland.
Hoe zinloos en dieronvriendelijk moet een sector worden voordat het grote publiek de waanzin van deze gang van zaken gaat inzien? Moet dan eerst het hele platteland worden volgebouwd worden met lelijke varkensflats? Of kan het ons niets schelen omdat we denken tot in eeuwigheid in het buitenland op vakantie te gaan in plaats van (het naar varkensmest stinkende) Brabant of Twente? Moet de problematiek van de MRSA-bacteriën (die resistent is voor vrijwel alle antibiotica) eerst uitgroeien tot een landelijke epidemie voordat we uit welbegrepen eigen belang gaan aankloppen bij de politiek om eindelijk een halt toe te roepen aan deze zinloze groei?

Wie geïnteresseerd is in zinvolle en diervriendelijke toekomstscenario's voor de Nederlandse en Europese landbouweconomie, klik hier.

20 augustus 2007

Hoe erg is afschaffing dierenwelzijnswet?

Coalitie verontwaardigd over afschaffing dierenwelzijnswet: wetsvoorstel Dieren zet klok 30 jaar terug

Een Coalitie van 21 dierenbeschermingsorganisaties is verontwaardigd over een nieuw voorstel van minister Verburg van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit om de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren af te schaffen.

De dierenbeschermers kregen tijdens de zomervakantie welgeteld 14 dagen de tijd om te reageren op een wetsvoorstel van 74 pagina's. 'Als deze procedure een indicatie is van het belang dat de minister hecht aan de meningen in de samenleving, dan hebben de dieren het ergste te vrezen', zegt Wim de Kok, voorzitter van de Coalitie DierenwelzijnsOrganisaties Nederland - CDON.

Het voorstel dat vijf wetten samenvoegt en dierenwelzijn een zeer lage prioriteit geeft, kwam voor de dierenbeschermers als een verrassing. De vorige minister van LNV, Veerman had het plan in oktober 2006 na protesten op de lange baan geschoven. In het regeringscoalitieakkoord van februari 2007 werd afgesproken nieuw beleid uit te zetten in een Nota Dierenwelzijn die dit najaar naar de Kamer zal worden gestuurd.

'Het is merkwaardig dat nu reeds een wetsvoorstel wordt geïntroduceerd terwijl juist binnenkort een Nota dierenwelzijn volgt. Wetgeving zou een uitwerking moeten zijn van geformuleerde visie en beleid en hierop niet zelfstandig vooruit moeten lopen', aldus Frank Dales van de Dierenbescherming.

Het Wetsvoorstel dieren richt zich vooral op dieren die gehouden worden voor productiedoeleinden. Een doelstelling is het bevorderen van de afzet van dierlijke producten. Volgens de Coalitie staat dit op gespannen voet met de erkenning van de intrinsieke waarde van het dier en bevordering van dierenwelzijn in het algemeen.

Hans Baaij van Stichting Dier en Recht stelt: ‘De visie bij LNV is: wij leggen de commerciële veehouderij geen strobreed in de weg, we proberen de dierenbeschermers met vage toezeggingen te lijmen en we zorgen ervoor dat de bedrijfstak - in rechte - geen schade kan worden berokkend.’

Nederland dreigt een van de weinige Europese landen te worden zonder een dierenwelzijnswet. De Coalitie roept de Tweede Kamer op om de minister op het matje te roepen en pas na een fatsoenlijk debat in de Kamer het welzijn van dieren de erkenning te geven die de maatschappij van haar eist.

15 augustus 2007

Dreuzels en Wroezelaars

Harry Potter woordenboek:

Wolfsmelk: ingrediënt van de Wisseldrank
Wolfsworteldrank: toverdrank die ervoor zorgt dat weerwolven zich kunnen beheersen tijdens hun periodes als wolf
Wolkenveldt, Romeo: lid van de OvdF en Schouwer. Lange zwarte tovenaar. Later werkzaam als secretaris van Dreuzelpremier
Woollongong Slingerslang: (zwerkbalterm) snelle zigzagbeweging om Jagers af te schudden
Worggas: dodelijk gas
Wormstaart: naam van Peter Pippeling toen hij vroeger op Zweinstein zat, verrader van de Potters
Woudtrol: fabeldier, lichtgroen van kleur.
Wroezelaar: het favoriete speeltje voor varkens. De zo ontstane wroezelaar, piggy wiggy en pig roulette moeten het wroetgedrag van varkens stimuleren en voorkomen dat de dieren dwangmatig gedrag gaan vertonen.

Wroezelruimte met betonnen vloer van een biologisch varken:

Peuters in actie tegen leed van peuterkuikens

(persbericht Wakker Dier 15 augustus 2007)
Vandaag protesteren een twintigtal peuters bij het kantoor van de Europese Commissie in Den Haag tegen het eten van peuterkuikens uit de bio-industrie. De peuters dragen spandoekjes met teksten als 'Eet geen peuterdieren', 'Wees lief voor kuikentjes!' en 'Pas 6 weken oud en dan al verwerkt tot kippenbout'. Zij zullen een eisenpakket overhandigen aan directeur Van Hasselt. Met de ludieke actie wordt de Europese Commissie gevraagd regels te stellen tegen de extreme groeisnelheid van kuikens in de bio-industrie. Het kippenvlees in de supermarkt is van een kuiken van zes weken oud met een lichaamsgewicht van twee kilo. Dat is vergelijkbaar met een peuter van vier jaar in het lichaam van een volwassene. De absurde groeisnelheid gaat ten koste van de gezondheid. Zo groeien alleen al in Nederland jaarlijks 15 miljoen kuikens dood, omdat hun lichaam de snelle groei niet aankan. Veel kuikens kunnen amper lopen vanwege het gewicht. Ongeveer één op de vijf kuikens arriveert in het slachthuis met breuken of kneuzingen aan poten of vleugels.

Vlees van 'Peuterkuikens'

Jaarlijks worden er in Nederland 400 miljoen vleeskuikens geslacht. Nederland is het meest kuikendichte land ter wereld. Dit meest gehouden dier van Nederland heeft maar een heel kort leven. Een kip is volwassen (vruchtbaar: ze gaat eieren leggen) op een leeftijd van 18 weken, maar wordt in de bio-industrie al geslacht op een leeftijd van 6 weken. Vergeleken met een mens, die de puberteit (vruchtbare leeftijd) bereikt op een leeftijd van circa 12 jaar, zou je de slachtleeftijd van een vleeskuiken dus kunnen vergelijken met een peuter van 4 jaar. Een kuiken heeft dan al een gewicht van meer dan 2 kilo. Dit gewicht bereikt een normaal groeiende kip vaak niet eens op volwassen leeftijd. Recent is zelfs een 'kuikencouveuse' ontwikkeld die er voor kan zorgen dat een kip al na vijf weken het slachtgewicht bereikt.

De extreme groeisnelheid zorgt voor grote gezondheids- en welzijnsproblemen. 15 miljoen kippen groeien jaarlijks dood. Ze zakken door de poten, stikken door hartafwijkingen en ademhalingsproblemen. De sterfte bij de doorgefokte vleesrassen loopt snel op als de kuikens niet na 6 weken worden geslacht. Pas op weg naar de slachterij zien ze voor het eerst daglicht. Op weg naar de slacht worden de dieren zo ruw behandeld dat één op de vijf kuikens met kneuzingen of breuken bij de slachterij aankomt. De ouderdieren (die de vleeskuikens produceren) worden op een permanent hongerdieet gezet om doodgroeien te voorkomen.

Kuikens in de politiek - eisen Wakker Dier

Er gelden geen specifieke welzijnseisen bij het fokken van dit meest gehouden landbouwdier. Begin 2007 zijn in Europa principeafspraken gemaakt over huisvestingseisen. De nieuwe eisen moeten worden opgenomen in de wet. In de eisen spreekt men niet over dieren, maar over kilo's kip per vierkante meter. De regels staan nog steeds toe dat er twintig kuikens op een vierkante meter worden gepropt, dat is minder dan een A4'tje leefruimte per kuiken. Welzijnseisen die het doorfokken op extreme groei verbieden zijn bewust uit de afspraak gehouden. Hoewel wordt erkend dat de extreme groeisnelheid welzijnsproblemen geeft, willen de Europese landen pas na 2010 hierover vergaderen. Wakker Dier wil een einde aan de reuzengroei van kuikens, ruimere stallen met uitloop, diervriendelijkere vangmethodes en voldoende verdoving bij de slacht.

Kalveren worden op een leeftijd van 6 maanden geslacht om als blank kalfsvlees in restaurants geserveerd te worden. Koeien worden volwassen op een leeftijd van ongeveer 15 maanden. De vleeskalveren zijn dus vergelijkbaar met een kleuter van 5 jaar. Het vlees is blank omdat de kalveren bloedarmoede wordt toegebracht door ze op een ijzerarm dieet te zetten.
Eenzelfde vergelijking met varkens leert ons dat ze geslacht worden op een leeftijd van een half jaar, ongeveer de vruchtbare leeftijd. Vergelijkbaar dus met een kind van 12 jaar.
Voor lamsvlees geldt normaal een slachtleeftijd van 6 maanden terwijl ze ook ongeveer op die leeftijd geslachtsrijp worden. Aldus vergelijkbaar met een kind van 12 jaar.

Leeswijzer


Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.