Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.
26 juli 2007
Verkeerde Bite Back gebeten hond bij de Telegraaf
Bite Back neemt hier geen genoegen mee en beraadt zich over verdere stappen. Dit artikel is, in soortgelijke bewoordingen, helaas direct overgenomen door diverse andere Nederlandse media. Vandaag zijn er zelfs kamervragen door het lid De Roon van de PVV aan de minister van Justitie gesteld over een mogelijke link tussen Bite Back en het Animal Liberation Front (ALF) en een vraag tot onderzoek of de groepering ‘Biteback’ kan worden aangemerkt als een ‘terroristische’ of ‘criminele’ organisatie.
Bite Back wilt dat elke verdere imagobeschadiging onmiddellijk stopt!
Volgens ons kan de huidige naamsverwarring door het volgende komen: in de VS is er een magazine ‘Bite Back’ genaamd én een bijbehorende website www.directaction.info waarin internationale dierenrechtenactivisten, die opereren onder de vlag ‘Animal Liberation Front’, hun ondergrondse activiteiten kunnen posten. Dit magazine en de bijbehorende website heeft echter geen enkele band met dierenrechtenorganisatie Bite Back.
De vereniging Bite Back is een bovengrondse, legale en geweldloze dierenrechtenorganisatie die middels publiekscampagnes, voorlichting en vaak ludieke acties aandacht vraagt voor de belangen van miljoenen onderdrukte dieren.
De vereniging Bite Back is geen ‘direct action’ groep, maar kiest er voor om via dialoog en geweldloos protest op te komen voor de rechten van dieren.
Dat we dezelfde naam als het magazine dragen, heeft in de bijna vier jaar dat we in België actief zijn nog nooit voor ophef of mediaberichtgeving gezorgd.
Iedereen die zich de moeite getroost om één minuutje te googlen, komt onmiddellijk terecht op onze site en kan zo al onze acties volgen vanaf het prille begin van onze oprichting.
Wij verbazen ons over het gemak waarmee onware berichtgeving zich zo makkelijk kan verspreiden. Via de UK is een zeer tendentieuze vorm van mediaberichtgeving over dierenrechtenactivisme naar Nederland overgewaaid. Wij betreuren het ten zeerste dat de belangen van miljoenen onderdrukte en uitgebuite dieren helemaal ondergesneeuwd geraken door deze zeer tendentieuze berichtgeving over de dierenrechtenbeweging in zijn geheel, dit door alle dierenactivisten over één kam te scheren. Dit alles is koren op de molen van de dieruitbuitende industrieën, die geholpen door dit soort berichtgeving, garen spint en daarbij telkens nog een extra schepje erboven op doet door doelbewust dierenactivisten in diskrediet te brengen. Door bewust benamingen als ‘terroristen’ te gebruiken en flagrante onwaarheden de wereld in te sturen, zijn ze er op uit de volledige dierenrechtenbeweging te criminaliseren.
24 juli 2007
Meer ruimte voor de natte natuur nodig
Er is meer ruimte nodig om dit water af te voeren. Daarnaast is het probleem vergroot doordat de aarde door bebouwing minder lang water vasthoudt. Ook hebben delen van ons land last van verdroging. Deze omstandigheden lijken elkaar tegen te spreken. De oorzaak is de druk om de grond in ons land zoveel economisch te benutten in plaats van te kijken of dit wel verantwoord is.
Een oplossing zou zijn om een aantal maatregelen die men toch al van plan was te gaan nemen versneld uit te voeren. In Nederland heeft men ruim (tot 2018) de tijd genomen om op vrijwillige basis de Ecologische HoofdStructuur (EHS) in te voeren. De EHS is bedoeld om de natuur door natuurgebieden aan elkaar te koppelen de gelegenheid te geven om te migreren. De noodzaak is door de opwarming van het klimaat nog eens groter geworden. Waterwegen en de ruimte er langs zijn met name geschikt voor migrerende natuur (planten en dieren). Het zijn ook plekken waar mensen graag wonen.
Wanneer boeren gevraagd zou worden om een bepaalde strook langs het water niet meer te bebouwen kunnen heel veel problemen tegelijk worden opgelost. Ook de muskusrat heeft dan een plek om te leven.
In Nederland wordt een extreem onevenredig groot deel van het land in gebruik genomen door de landbouw. Deze richt zich met name op de export. Het zou eerlijker zijn om de ruimte die de landbouw inneemt te verkleinen. Dat zou niet moeten gebeuren door de activiteiten te intensiveren (bijvoorbeeld door grootschaligere bio-industrie) maar door inkrimping van haar activiteiten en verlegging naar landschapsbeheer.
23 juli 2007
PvdD als tijdelijke zondebok
Tot zover Wikipedia.
Het gaat niet goed met de veehouderij in Nederland. Met name kleine boeren hebben het moeilijk. Het zal waarschijnlijk op de lange duur een aflopende zaak zijn voor de meeste veehoudende boeren, maar boeren die eerst nog meegaan in de schaalvergroting zullen het ’t langst volhouden. Eerlijkheid duurt hier het langst (om te komen tot duurzaamheid) en de brutalen hebben de halve wereld (nodig voor hun productie).
De omstandigheid die het landbouwbeleid het meest heeft bepaald is de globalisering van de afzetmarkt. Daaraan heeft Nederland in de laatste 40 jaar erg hard getrokken om deze open te gooien en te kolonialiseren. Maar in dat “spel” moesten andere landen ook een kans krijgen, anders zouden zij niet meewerken om hun markt open te stellen. Het tij lijkt zich nu te keren en de concurrentiepositie van het buitenland wordt steeds beter.
Door de schaalvergroting en de verontwaardiging van het grote publiek over het gebrek aan dierenwelzijn zijn boeren steeds meer geïsoleerd geraakt en in de financiële verdrukking geraakt. In plaats dat zij te rade gaan bij zichzelf en de toeleverende en verwerkende sector en de banken, die hun in de tang hebben, aan te spreken, zoeken zij een mogelijkheid om hun frustratie af te wentelen op hen die het wagen de hypocriete bedrijfsvoering van de boer en de anderen die schaamteloos dieren gebruiken ter discussie te stellen.
Mensen die opkomen voor dieren zijn bereid politieke steun te geven en te zoeken voor een omschakeling naar een diervriendelijke veehouderij. Als deze sector te laat in het zadel wordt geholpen zal deze steun er niet meer zijn als de Nederlandse bio-industrie ingestort is. Velen zullen dan hun vleesconsumptie hebben geminderd of even onverschillig staan ten opzichte van de herkomst van de producent als nu.
Ook mensen van of via de dierenbescherming staan nu in de schaduw van de parlementariërs van de Partij voor de Dieren. In de Tweede Kamer werd de dierenbeschermer van het jaar altijd gekozen onder degenen die aangemerkt konden worden als het minst dieronvriendelijk. Daarbij dient opgemerkt te worden dat Krista van Velsen hierop een positieve uitzondering is. Ook in de Tweede Kamer wordt tegenwoordig gemord over de duidelijke taal die Ouwehand en Thieme spreken, al is voornamelijk in termen van kamervragen. Het is te hopen dat zij zich bij de nietszeggende antwoorden van de minister niet lang meer met een kluitje in het politieke riet laten sturen.
Vegfam: ontwikkelingshulp zonder exploitatie van dieren
Nu zullen veel vormen van ontwikkelingshulp in ieder geval milieubewuster zijn, maar de rechten van dieren vormen vrees ik meestal geen punt van overweging. In Engeland hebben Chris en Janet Aldous om die reden in 1963 de organisatie Vegfam opgericht. Zij stelt zich ten doel de hongerigen te voeden zonder daarbij dieren uit te buiten. Zoals de naam al doet veronderstelt staat zij een veganistische oplossing voor voor het hongervraagstuk. De naam Vegfam is een reactie op de naam Oxfam van een bekende hulporganisatie die geen moeite heeft met diergebruik.
Ze heeft tot nu toe in elk geval duizenden Britse ponden bijgedragen aan veganistisch verantwoorde projecten in o.a. Bosnië, Afrikaanse landen, de Arabische wereld, Vietnam, India en Bangladesh.
Vegfam maakt ook gebruik van een veelgehoord argument dat het produceren van dierlijke producten per definitie ten koste gaat van een eerlijke verdeling van voedingsmiddelen over de menselijke wereldbevolking. Of dit argument nu juist is of niet, het is in ieder geval te hopen dat het beleid van Vegfam ooit de norm wordt op dit gebied.
De stichters van Vegfam waren trouwen ook nog belijdende christenen, maar het gaat hun (in dit verband) niet om christelijke zendingsdrang.
Titus Rivas
21 juli 2007
Het beperkte economische denken en zien van ambtenaren van LNV
In deze brochure staat een kaart waarop de toegevoegde economische waarde per gebied wordt aangegeven. Hoe bruiner hoe hoger en hoe blauwer des te lager de economische waarde. Hoeveel oogkleppen symboliek er in deze kleuren zit is ongelofelijk. De verklaring die in de brochure wordt gegeven voor de “lage” economische waarde van bepaalde gebieden is dat er veel grondgebonden landbouwbedrijven zouden zitten.
Grondgebonden veehouderijen verbouwen hun veevoer zelf. Niet grondgebonden intensieve veehouderijen halen hun veevoer uit de Derde Wereld. Zij onttrekken uit die gebieden economische waarde en voegen dat toe aan het kleine stukje gebied dat zij met hun stallen met daarin duizenden dieren bezetten.
Deze manier van kijken van ambtenaren naar ons land is discutabel. Bedrijven die hun geld verdienen door elders mensen en gebieden uit te buiten worden aangemerkt als mensen die economische waarde toevoegen aan een gebied. Boeren die op een ecologisch verantwoorde manier werken worden aangemerkt als ondernemers die weinig economische waarde aan het gebied toevoegen.
Zie ook de
Babylonische spraakverwarring tussen boeren, burgers en ambtenaren.
Intimidatie door jagers
15 juli 2007
Een kip is buiten niet zomaar gelukkig
In de Telegraaf stond een bericht dat kippen in legbatterijen zijn net zo gelukkig zouden zijn als uitloopkippen. Wetenschappers zouden in de Sunday Telegraph na een nieuw onderzoek zelfs beweren dat vrij rondlopende hennen meer stress ervaren dan hun opgesloten soortgenoten.
Vrij rondlopende hennen is niet hetzelfde als vrije uitloop hennen. Deze dieren kunnen vaak alleen maar lopen op een bijna kaal weitje zonder voldoende beschutting van lage begroeiing en bomen. Dan zijn de vrije uitloopkippen constant bang voor roofdieren omdat er geen dekking in de buurt is.
Uiteraard hebben deze hennen buiten meer kans op parasieten en ziektes en wanneer ze te weinig beschutting krijgen dan bezorgen ook extreme temperaturen de kippen meer stress dan binnen.
Dat haal je de koekoek. Wanneer je een kip (die van nature in het bos leeft) goed wil verzorgen en op een natuurlijke manier wil laten leven dan zijn er altijd bomen en bosjes in de buurt.
Een kip is niet gelukkig in een legbatterij, scharrelschuur en de meeste "vrije uitloop" bedrijven.
08 juli 2007
Het grote, groene misverstand
‘Dagelijks stoppen tien boeren met hun bedrijf. Daardoor neemt de landbouwproductie af, verloedert het platteland, verdwijnen de koeien uit het landschap en verpauperen de dorpen. En als we niet uitkijken zijn we voor ons voedsel straks afhankelijk van het buitenland.’ Dat is, in grote lijnen, hoe bijna iedere Nederlander naar de landbouw kijkt. En dat is een groot en alarmerend misverstand. Want daardoor maken we de verkeerde keuzen.
Overheidsmaatregelen zijn gericht op de ‘redding’ van de landbouw, in de veronderstelling dat daarmee ook vanzelf de verpaupering van het landschap, de natuur en het landelijk gebied worden aangepakt. In het boek gaat Lamers diverse misverstanden over de landbouw en het landelijk gebied na, maakt duidelijk waarom het misverstanden zijn en geeft aan hoe het dan wel zit. Lamers laat zien dat de landbouw niet uit Nederland verdwijnt maar juist een economische en ruimtelijke grootmacht zal blijven. Niet de vermeende krimp van de landbouw is een bedreiging voor natuur en landschap, maar juist de grote omvang en de neiging tot verdere groei.
06 juli 2007
Water doet inkomen boer droogvallen
Boeren die niet aan agrarisch natuurbeheer doen, konden in het droge voorjaar al veel gras inkuilen, omdat het toen wel mooi weer was.
Tot zover het ANP bericht.
Het moet toch niet veel erger worden met de agrarische geldwolven. Natuurlijk als een boer niet klaagt dan leeft hij niet. Misschien moeten de natuurbeherende boeren maar subsidie aanvragen voor waterberging. Per slot van rekening is een hoge waterstand goed voor natuurontwikkeling.
Toenmalig landbouwminister Veerman zei al in 2004:
Export is dierenleed
Hobbydierenhouders willen zichzelf wel eens laten voorstaan op hun dierenliefde en de omstandigheden waaronder hun dieren leven zijn vaak onmiskenbaar beter dan die van hun veeltalliger lotgenoten in de intensieve veehouderij. Maar sommige hobbyisten willen graag exotische dieren houden, omdat zij die mooi vinden of om interessant te doen. En daar begint de ellende.
Het is wijd en zijd bekend dat dieren die in het wild worden gevangen hun leven niet zeker zijn. Ten eerste omdat het om jonge dieren gaat, waarbij ouderdieren worden gedood die hun jongen willen beschermen. Ten tweede omdat het om een illegale jacht gaat, waardoor de dieren onder omstandigheden worden vervoerd, die het daglicht niet kunnen verdragen.
Wanneer de douane op Schiphol het transport van deze dieren scherp zou controleren zou een beambte elke keer voor een dilemma staan: laat je het transport door naar een ander land, dan hoef je het dier niet in beslag te nemen. Neemt hij het dier in beslag dan is er te weinig ruimte voor verantwoorde opvang. Een zware boete zou overigens preventief kunnen werken.
Er is de neiging om de dieren te vernietigen met het oog op het voorkomen van dierziektes. Denk aan het voorbeeld van de versnipperde eekhoorntjes en de geplette schildpadden.
De dieren naar een opvang brengen zou een kostbare oplossing zijn en levert de talloze dieren (het gaat ook om miljoenen tropische vissen) door de problemen om deze diervriendelijk te huisvesten nauwelijks perspectief. Daarnaast zijn veel dieren door de slechte omstandigheden en de lange reistijd zodanig verzwakt dat een snelle en drastische euthanasie voor de hand ligt.
Voorkomen is ook hier beter dan genezen.
De oplossing ligt niet in het verscherpen van de controles maar in het onaantrekkelijk maken van het begin- en eindpunt van de pijplijn. Nu mogen dieren gehouden worden waarvan op papier kan worden “aangetoond” dat het in gevangenschap is geboren. Het gevolg is grootschalige fraude met papieren en zogenaamde kenmerken als “gesloten ringen”.
Een verbod op vangen en houden van vrijwel alle niet-landbouwdieren is eigenlijk het meest effectief voor het garanderen van dierenwelzijn. Een verbod dat samengaat met zware boetes voor het bezit, helpt ook het illegale vervoer te stoppen.
De bijbehorende grondhouding ten opzichte van dieren zou moeten zijn dat dieren het recht hebben op de vrijheid om te leven onder de omstandigheden waar zij van nature voorkomen.
03 juli 2007
Omstreden haantjes actie
Kippenfokkers doden elk jaar miljoenen jonge haantjes. Voor kunstenares Katinka van Bruggen reden dit weekend ruim vijftig haantjes op te kopen.
Ze wilde de beestjes zondag tijdens een kunstmanifestatie in Amsterdam verkopen om op die manier aandacht te vragen voor jonge haantjes. De diertjes gaan direct na de geboorte door de shredder.
De organisatie van de manifestatie vond de actie geen goed idee. Zij namen de kuikentjes van Van Bruggen in beslag en deden aangifte tegen haar bij de politie.
Tot zover het verslag op RTV-NH.
"Kunstenares" Katinka van Bruggen ("Tinkebell") kennen we nog van haar "actie" om knuffels van dode huisdieren te maken. Zo zou zij naar verluid van haar overleden kat een tas hebben gemaakt.
Ook andere kunstenaars (bijvoorbeeld Nathalia Edenmont) proberen via (foto's van) dierenleed hun naam wat meer bekendheid te geven en hun (kunst?)leren portemonnee te spekken volgens de redenatie dat anderen toch ook dieren gebruiken voor voeding of kleding.
De PvdD stelde nav dit incident kamervragen over wie er in Nederland eigenlijk bevoegd is om dieren te doden en of de minister enig idee heeft hoe vaak het voorkomt dat zoiets illegaal gebeurt.
Zie ook het artikel "Het doden of toetakelen van een dier als kunstobject: kunst of ziek"?
.
02 juli 2007
Landbouwpolitiek
Verburg vindt het verantwoord kinderen visles te geven
Zie ook de bezwaren die een aantal dierenbeschermingsorganisaties een paar jaar geleden hadden tegen de organisatie van schoolviswedstrijden door het magazine Beet op de website van Niet in de Haak.
Leeswijzer
Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.
Waarom dit blog?
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.
Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.
De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.
Aanbevolen blogs
Burger laat zich door boeren een oor aannaaien
Draagt de veehouderij wel bij aan de economie?
Weidemelk is pas echt boerenbedrog
Exportdwang
Hoe lijdt een dier?
Waarom wordt er zoveel antibiotica gebruikt in de veehouderij?
Goed eten is een morele plicht
Mens en dier zijn intrinsiek evenwaardig in hun recht op vrijheid
De intrinsieke waarde van een dier
Diervriendelijk beheer van de Oostvaardersplassen
Is het ethisch om dieren te houden in een dierentuin?
Vrijheid is een grondrecht voor dieren
Melk is net zo klimaatonvriendelijk als vliegen of kolen
Hoog productieve koeien zijn snel uitgemolken en gaan naar de slacht
Dierenrechten in woord en beeld
Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen | Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden. |
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. | Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn. |