Brabantse bio-industrie: oude wijn in duurzame zakken

In Brabant heeft de wal inmiddels het schip van de bio-industrie gekeerd. Blijkbaar gaat het economisch slecht en hebben te veel mensen overlast.
Maar om deze boodschap goed te kunnen verstaan is het wel belangrijk om de berichtgeving goed te duiden.

Op de site van Brabant.nl valt te lezen:
Volgens de partijen en overheden die bij de reconstructie en de vernieuwing van het landelijk gebied betrokken zijn, is er na de vaststelling van de reconstructieplannen een kans om een kwaliteitsimpuls te geven aan de ontwikkeling van de intensieve veehouderij in Brabant. Het doel is de intensieve veehouderij te ontwikkelen tot een sector die een sterke economische factor blijft die produceert binnen maatschappelijke en omgevingsrandvoorwaarden. De uitdaging is economische ontwikkeling te combineren met een afname van de milieudruk en een verbetering van de leefbaarheid.
Tot zover de site.

In gewoon Nederlands staat hier: de intensieve veehouderij heeft tot te veel overlast gezorgd en er wordt te weinig verdiend. Omdat men net als vroeger weer opnieuw veel geld in de sector wil verdienen moet hier wat bedrijven worden weggehaald en daar wat aan geurhinder worden gedaan.

Om meer te weten over de nadelen van een te grote omvang van de bio-industrie, klik hier.

Verwilderde damherten afschieten vanwege verkeersgevaar is onzin

Vier damherten die in het Westerkwartier een bedreiging voor de verkeersveiligheid vormen, zullen worden afgeschoten. Een jaar geleden ontsnapten acht damherten uit een dierenweide in Sebaldeburen. In eerste instantie werd gedacht dat het om vier herten ging. Drie werden er door een narcotiseur verdoofd en overgebracht naar een natuurgebied in Noord-Friesland. Eén dier is al afgeschoten, omdat deze in paniek raakte.

Nu blijken er nog vier damherten rond te lopen in het Westerkwartier. „De dieren zijn helemaal verwilderd waardoor de narcotiseur niet dicht genoeg bij de herten kan komen", aldus een woordvoerder van de provincie Groningen. „We zien daardoor geen andere mogelijkheid dan de dieren af te schieten." De Dierenbescherming probeert hier nog een stokje voor te steken.

Van de site van het Veluwshert:
Net als edelherten leven damherten in roedels, toch zijn het meer dagdieren. Hun vluchtafstand is iets korter en hun ogen zijn heel goed ontwikkeld. Hierdoor kijken zij bewust naar vreemde dingen, zij kunnen een stilstaand mens goed herkennen en staan ook bij het oversteken van wegen stil als zij een auto zien aankomen, hetgeen vaak fatale gevolgen heeft. Damhert zijn slim en nieuwsgierig. Damherten hebben een duidelijke staart en kunnen met vier poten tegelijk weghuppen.
Door zijn aanpassingsvermogen, goede weerstand tegen ziektes en de geringe schade die een damhert in de natuur veroorzaakt neemt de verspreiding door uitzetten toe. Bos met aangrenzende weide en velden zijn ideale leefgebieden voor het damhert. Veel ruimte hebben ze echter niet nodig. Ook kunnen zij zich goed aanpassen aan het gebied of aan veranderingen (damherten in een park. Zij zijn meer overdag te zien en kunnen beter ruiken en kijken dan edelherten.

Tot zover de site.

In de verkeersregels is degene die stil staat nooit verantwoordelijk voor ongelukken. Een automobilist die een stilstaand dier aanrijdt is verantwoordelijk. Dieren die onverwachts oversteken zijn een gevaar voor het verkeer.
Het afschieten van damherten om deze reden is dan ook onzin.

Problemen bij puppies van een malafide fokker opgesomd

De meest voorkomende problemen bij puppies gekocht van een malafide fokker zijn:

• parasieten als oormijt en wormen;
• luchtwegproblemen in de vorm van kennelhoest of bronchitis;
• ernstige diarree en darmproblemen, het gevolg van een virusinfectie, zoals de ziekte parvo;
• ernstige ondervoeding;
• (op latere leeftijd) aandoeningen aan gewrichten, poten, botten en spieren.

Vaak zijn die afwijkingen rasgebonden. Gezondheidsverklaringen die met de honden worden meegeleverd, kloppen vaak niet.

Meer hierover in verslag van Politie, Dier en Milieu in "Handhaven in een hondenwereld".

Natuurlijk doden?

Sommige mensen hebben niets tegen het eten van vlees, maar alleen tegen de manier waarop dit in de bio-industrie geproduceerd wordt. Het liefst zouden ze alleen vlees eten van dieren die een zo natuurlijk mogelijk leven hebben geleid, bijvoorbeeld van dieren van een ekologisch boerenbedrijf, maar liever nog uit de vrije natuur.
Daarbij wordt nog wel eens een beeld opgeroepen van de 'noble savage', de natuurmens die respectvol en ekologisch verantwoord met prooidieren om zou gaan. Natuurlijk is dit beeld erg overtrokken, want mensen hebben dieren altijd overbejaagd en zeker met individuele dieren is vaak niet bepaald respectvol omgesprongen. Dat is heus geen uitvinding van blanke Europeanen.
Een andere associatie is die van het edele roofdier dat proportioneel met zijn jachtinstinct om zou springen. Dit slaat werkelijk nergens op, omdat het bekend is dat roofdieren kunnen 'spelen' met prooien zonder dat ze honger hebben en ook onderling kunnen ze elkaar naar het leven staan.

Het 'natuurlijke' doden van dieren voor hun vlees blijft nu eenmaal per definitie een bloederig, pijnlijk en angstig gebeuren. En voor de overleving van mensen is het eten van vlees volstrekt onnodig en dus immoreel. Als we ons in dit geval al door een 'natuurlijke' neiging moeten laten leiden, dan alleen door wat ons wordt ingegeven door ons natuurlijk vermogen tot mededogen.

Titus Rivas

Wildgroei leidt tot reptielenleed

De populariteit van het houden van reptielen is de laatste jaren erg toegenomen. Sommige mensen schaffen een dier aan om stoer te zijn, sommige uit oprechte interesse. Veel mensen gruwen echter van reptielen. Hierdoor wordt er, begrijpelijk, niet door veel mensen toegeven deze dieren in huis te hebben. Juist doordat het houden van deze dieren uit het zicht wordt gehouden is er een ‘wildgroei’ aan de gang.
Daarnaast is er nog relatief weinig bekend over het houden en verzorgen van deze dieren. Het ondoordacht aanschaffen van een reptiel (de zogenaamde impulsaankoop), het verkrijgen van foutieve informatie (vooral door dierenwinkels en internetfora) of onvoldoende zoeken naar informatie over het gekochte dier heeft tot resultaat dat veel dieren momenteel slecht verzorgd worden.

Wie wil weten tot wat voor mistanden dit heeft geleid en wat er aan gedaan zou kunnen worden, klik hier.

"Ze behandelen de dieren nog beter"

Er bestaat een hardnekkige mythe over de wijze waarop westerlingen met dieren omgaan. Die zou vergeleken met de gebruiken in andere streken echt voorbeeldig zijn. Soms zou de manier waarop dieren behandeld worden zelfs nog beter zijn dan hoe men migranten, vluchtelingen of westerse 'losers' bejegent.
Natuurlijk zit er een nobele gedachte achter dit verwijt, namelijk dat het zeker in tijden van verrechtsing slecht gesteld is met de rechten van veel mensen in westerse landen en dat dit zo spoedig mogelijk moet veranderen. Op die manier werd het thema enige tijd geleden nog gebruikt door de cabaretier Najib Amhali.

Toch zijn er weinig mythes die zo bezijden de waarheid zijn als juist de notie dat westerlingen goed zijn voor dieren. Zelfs als je kijkt naar huisdieren, blijkt die gedachte helaas nog steeds helemaal niet op te gaan, gezien de vele afgedankte en mishandelde katten, honden, paarden, etc. Maar als we stilstaan bij landbouwhuisdieren zien we direct dat het idee werkelijk nergens op slaat. Er zijn waarschijnlijk geen gebieden waarin dieren op zo'n grote schaal systematisch worden mishandeld als in de westerse landen. Tenzij niet-westerse samenlevingen de bio-industrie natuurlijk zelf weer afkijken van het Westen, wat helaas een trend lijkt te zijn.
Wel wordt er door het doorprikken van deze mythe een belangrijk verband duidelijk tussen de onderdrukking en uitbuiting van mensen en de onderdrukking en uitbuiting van dieren. Die gaan hand in hand, omdat ze allebei te maken hebben met een gebrek aan mededogen. Hoe meer mensen klagen dat dieren beter worden behandeld dan zij, hoe waarschijnlijker het is dat dit juist niet waar is. Dit inzicht zou kunnen leiden tot een gevoel van solidariteit tegenover dieren.

Titus Rivas

GWWD: zij hieven een glas en deden een plas

Minister Veerman van LNV reageert op brief van 19 april 2006 van de Coalitie 'Red de Dierenwelzijnswet (GWWD)' in een eigen brief aan de Tweede Kamer met als titel “Dierenwelzijn in voorstel voor een Wet dieren en dierlijke producten”.

In deze brief schrijft hij:
Ik wil benadrukken dat de welzijnsregelgeving niet wordt afgeschaft. Ook in het voorstel voor een Wet dieren en dierlijke producten zal de intrinsieke waarde van het dier als uitgangspunt dienen. Dit beginsel is een breed in de samenleving gedragen waarde, die in deze tijd minstens even sterk leeft als ten tijde van de totstandkoming van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren. Er is voor mij geen enkele reden of aanleiding om daar aan te tornen.

Bij het opstellen van het nieuwe wetsvoorstel staat het huidige niveau van bescherming van dierenwelzijn niet ter discussie.
Tot zover Veerman.

Dat het begrip intrinsieke waarde van het dier een breed gedragen begrip in de samenleving is, is lariekoek. Er zijn weinig mensen te vinden die kunnen uitleggen wat het begrip betekent. Het begrip heeft geen enkel impact op de manier waarop dieren in ons samenleving en in de intensieve veehouderij worden gehouden.
Omdat het dus ook niet de economisch gang van zaken belemmert wordt het begrip domweg gehandhaafd.
Er verandert dus door de afschaffing van de GWWD niets ten nadele en niet ten goede voor de dieren.
"Zij hieven een glas en deden een plas en alles bleef bij het oude".

Jachtopzichter in Twente verdacht van vergiftiging roofvogels

Persbericht KNJV:

Reactie KNJV op de vergiftigde roofvogels nabij Oldenzaal

Met afschuw heeft de KNJV kennisgenomen van de vergiftiging van 29 roofvogels en een steenmarter in het landgoed Boerskotten in de Lutte. Hoewel dit verder niet wordt onderbouwd, wordt in de berichtgeving de indruk gewekt dat de dader zich zou bevinden in jagerskringen.

De KNJV is een vereniging die de belangen behartigt van jagers als uitvoerders van de wet en in dienst van de grondgebruiker. Alle activiteiten die jagers ontplooien om hun dienstverlenende werk uit te voeren, worden ondersteund door de KNJV. Maar de acties die hier niet onder vallen worden ten stelligste door ons afgekeurd en betreurd. Dat geldt nadrukkelijk ook voor het vergiftigingsgeval op het landgoed van Natuurmonumenten.

De KNJV heeft de lokale jagers, die zijn verenigd in de wildbeheereenheden, opgeroepen om in overleg met de politie en Natuurmonumenten te helpen om de daders op te sporen.

Mocht het zo zijn dat de dader inderdaad jager is en lid van onze vereniging, dan zullen wij deze persoon vanzelfsprekend royeren.

Tot zover het persbericht.



Quote: "Alle activiteiten die jagers ontplooien om hun dienstverlenende werk uit te voeren, worden ondersteund door de KNJV. Maar de acties die hier niet onder vallen worden ten stelligste door ons afgekeurd en betreurd."

Het zou mooi zijn wanneer de KNJV zich ook distantieerde van alle jagers die voor hun plezier dieren doden.

Sla ook uw goudvissenkom stuk

De Stichting Vissenbescherming heeft met een bos bloemen de eigenaren van Faunaland aan de Maasstraat 83 te Amsterdam, Sander Ju en Lioni Valentien, bedankt voor hun initiatief om te stoppen met de verkoop van goudviskommen. Onlangs sloegen Sander Ju en Lioni Valentien de laatste goudvissenkom voor hun winkel kapot, omdat die een dieronvriendelijke behuizing is voor een goudvis.

Goudviskommen zijn door de ronde vorm niet geschikt voor goudvissen, er zijn grotere temperatuursverschillen dan in een gewoon aquarium, de dieren kunnen zich niet oriënteren, ze zijn te klein, er is te weinig zwemruimte, te weinig zuurstof, geen plaats voor plantjes, zand en/of steentjes.
Vissen zijn dieren met gevoel en bewustzijn, zij nemen veel meer waar, dan men vroeger ooit vermoed heeft. Zij communiceren met elkaar via bewegingen, geluiden, kleur- en lichtsignalen, terwijl zij met hun extra zintuig, de zijlijn, die aan weerskanten van het lichaam loopt, minieme bewegingen in het water kunnen waarnemen. In Duitsland is de goudviskom al verboden, in Nederland nog niet.

Mede in verband met De week voor het Huisdier roept de Vissenbescherming de dierenwinkels op om het voorbeeld van Sander Ju en Lioni Valentien te volgen.
De Stichting Vissenbescherming is in 2000 opgericht om de belangen te behartigen van vissen en andere in het water levende dieren (www.vissenbescherming.nl).

Kalvertransport vanuit Engeland weer hervat

Vanuit Engeland mocht vanwege de BSE-crisis gedurende 10 jaar geen kalveren geëxporteerd worden om in Nederland opgefokt te worden voor de vleesconsumptie.
Britse dierenbeschermers maakten ook voor dit verbod al jarenlang bezwaar tegen deze transporten. Er is zelfs wel eens een demonstrant onder de wielen van een vrachtwagen omgekomen.
Kalveren komen voornamelijk ter wereld om de melkgifte van de melkkoe op te wekken. Wanneer het dier niet bedoeld is om de moeder op te volgen, is het bestaan eigenlijk na de geboorte nutteloos geworden. Vandaar dat Britse boeren er geen been in zien om de pasgeboren dieren op transport te zetten naar het vasteland voor de vleesopfok.
Afgezien van de stressvolle reis is het niet bepaald diervriendelijk om moeder en kalf te scheiden. Daarnaast is het leven van het vleeskalf in ons land ook niet bepaald aangenaam. Weliswaar wordt het niet als kistkalf gehuisvest, maar de zogenaamde groepshuisvesting komt bijna op hetzelfde neer: veel dieren opgepakt in een kleine ruimte.



Voor mensen die compassie hebben met deze dieren en die nog wel kalfsvlees willen eten, is het zaak om goed op het etiket te letten. Geen enkel dier uit de intensieve veehouderij heeft een goed en lang leven gehad, maar de dieren die in Nederland zijn geboren, is in ieder geval de lange reis bespaard gebleven.

FAO-medewerkster Fresco dubieus geciteerd

Cursief commentaar op het bericht in Zibb met als titel “vlees belangrijkste groeisector”.

In Zibb:
Fresco neemt aan het eind van deze maand afscheid van de FAO. In het dagblad Trouw zegt ze dat ontmoedigen van de vleesconsumptie geen oplossing van het hongerprobleem is.

Algemeen wordt erkend dat het hongerprobleem vooraleerst een distributieprobleem is. In sommige gebieden kunnen hulpverleners hongerenden niet bereiken door bijvoorbeeld oorlogsomstandigheden.

”Het zou een heleboel mensen in hun bestaan aantasten. Vlees is de belangrijkste groeisector binnen de landbouw en het stimuleert ook de soja– en graanproductie. Er is op zich niks tegen vlees. Alleen niet van een slechte kwaliteit, niet op een respectloze manier jegens de dieren, niet op een manier die het milieu aantast, en niet te veel.”

Deze uitspraak van hoogleraar Fresco kan velen op het verkeerde been zetten. Een groot deel van de soja- en graanproductie is bestemd als veevoer.

Toch zou de Nederlander zijn vleesconsumptie kunnen matigen. Een of twee keer in de week een omeletdag, een visdag of een vegetarische dag zou beter zijn. ”Maar in zijn algemeenheid zie ik niets in taboes en nieuwe verboden”, aldus Fresco in Trouw.

Deze uitspraak is niet hemelschokkend. Westerse mensen en veel hongerenden zullen niets zien in taboes en nieuwe verboden.

Tot zover (commentaar op) Zibb.

Een beetje geeft Louise Fresco wel aanleiding tot het verkeerd interpreteren van haar visie, want zij spaart graag de kool en de geit. Waarschijnlijk een "beroepsdeformatie" van het FAO-werk.

Klik hier, voor wie geïnteresseerd is in haar oratie.

Klik hier, voor wie weten wat de gevolgen zijn van de westerse vleesconsumptie op de omstandigheden in de Derde Wereld.

Brandt Corstius: eetgeenvlees

De echte vegetariër is niet een idealist die anderen met woord of daad wil overhalen om ook vegetariër te worden. Hij is iemand die geen vlees eet en het niet nodig vindt omdat te verdedigen, te propageren of er trots op te zijn. Geen dier of mens hoeft hem dankbaar te zijn. Hij eet geen vlees omdat hij niet wil dat er een dier vermoord wordt.

Hugo Brandt Corstius heeft bij Querido een boekje uitgebracht onder de titel Eetgeenvlees.
Hier een fragment.