Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Bij de Stichting Animal Freedom leest u over de gedachte achter dierenrechten.
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

30 november 2005

Bio-industrie wentelt kosten af

In de Volkskrant van dinsdag een vertaling van Peter Singers artikel.

Een citaat:
De Amerikaanse senaat heeft een uitgave van acht miljard dollar goedgekeurd voor het aanleggen van een voorraad vaccins en andere medicijnen, om er een mogelijke uitbraak van een vogelgriepepidemie mee te voorkomen. Ook andere overheden hebben al tientallen miljoenen uitgegeven aan vaccins en andere preventieve maatregelen.
Nu blijkt dat dergelijke overheidsuitgaven een verkapte subsidie vormen voor de pluimvee-industrie. Net als bij de meeste subsidies is dat uit economisch oogpunt een slechte zaak. Gemechaniseerde veeteelt kon sterk groeien, omdat hij goedkoper leek dan meer traditionele methoden. Dat was echter alleen maar omdat de kosten werden verplaatst naar anderen, naar mensen bijvoorbeeld die vlak bij de bedrijven woonden en niet langer over schoon water en schone lucht konden beschikken.
Nu zien we dat dat maar een klein deel van de totale kosten was.
De gemechaniseerde veeteelt wentelt veel meer kosten, en risico's, op ons allemaal af. In economische termen moeten deze kosten `geïnternaliseerd' worden door de pluimveehouders en niet worden doorgeschoven. Dat zal niet makkelijk zijn, maar we kunnen een begin maken door belasting te heffen op producten uit de intensieve veeteelt, tot er genoeg is om de voorzorgsmaatregelen te betalen die de overheden nu moeten nemen tegen de vogelgriep.
Tot zover Singer.

Zie ook dit artikel: "Gezond en diervriendelijk voedsel hoeft geen extra geld te kosten".

29 november 2005

Schaamteloosheid als norm

De top van het bedrijfsleven mag niet meer verdienen dan de ministerpresident. Oplossing: politici verhogen hun salaris met 50%.

Boeren produceren voedsel voor hun omgeving. Huidige situatie: boeren exporteren met overheidssteun naar andere werelddelen en concurreren hun collega’s kapot.

Sporters moeten records breken. Gevolg: sporters gebruiken doping om hun lichamelijke grenzen op te rekken.

Huisdier als statussymbool. Gevolg; dieren worden doorgefokt op afwijkende en opvallende eigenschappen.

Mensen die zich niet lekker voelen in hun lichaam laten zich verbouwen. Gevolg ingrijpende geslachtsveranderingen die niet gelukkig maken en leiden tot zelfmoord.

Kunstenaars willen spraakmakend zijn. Gevolg: kunstenaars overschrijden ethische grenzen om gezien te worden. Zij gaan zichzelf en dode dieren exploiteren. Of erger, mensen gaan zichzelf of anderen (dieren) doden om gezien te worden. Het lijkt (kunst)zinnig, maar is onzin en dood in de pot.

In Idols en het Big Brother huis worden kandidaten zonder talent expres opgenomen om publiek te trekken. Iedereen “15 minutes of fame”, ook al wordt je daarna voor “eeuwig” voor gek versleten.

Kunststudente wint prijs met stuiterende kuikens

Mathilde Hemmes (1961, sic!) is dit jaar afgestudeerd aan de kunstacademie Minerva in Groningen. Met een video over stuiterende dode kuikens won zij zelfs de Klaas Dijkstra prijs. Zij vulde dode kuikens met een stuiterbal, liet deze vallen en registreerde het stuiterende lijkje op video.

Natuurlijk gaat het hier om spraakmakend te zijn. Er zijn Hemmes een aantal “kunstenaars” voorgegaan die even smakeloos dieren doodden of tatoeëerden en daarvan opnames maakten. Ook wordt in de commotie weer de hele trukendoos van drogredeneren open getrokken.

Schaamteloosheid kan een aanbeveling zijn voor een kunstenaar. Schaamteloos is zij zeker, mevrouw Hemmes presteert het zelfs om het huilende protest van haar dochter als kunst te presenteren op haar site. (deze opname is mogelijk door protest van haar dochter niet meer te zien op haar site).

Smakeloosheid is een eigenschap die kunstenaars die afstuderen niet meer zouden moeten hebben. Tonen zij dit nog wel dan zouden ze niet mogen afstuderen, laat staan een prijs krijgen.

28 november 2005

A. J. Maat de maat genomen

Op Zibb.nl een bericht met de titel "Studie naar gevolgen welzijnsnormen kuikens".

We voorzien een aantal citaten uit het bericht met commentaar dat cursief staat.

De Europese Commissie moet eerst de marktgevolgen onderzoeken van een aangescherpte welzijnsrichtlijn voor vleeskuikens alvorens deze in Europa door te voeren, vindt CDA-Europarlementarier Albert Jan Maat. Hij heeft de Commissie dan ook gevraagd om zo’n studie.

Maat bedoelt dat maatregelen ter verbetering van welzijn van de vleeskuikens alleen moeten worden ingevoerd als men er niet minder aan gaat verdienen.

Het Europees Parlement gaat met zijn voorstel uit van een bezettingsgraad van 30 kilo per vierkante meter onder normale omstandigheden in de vleeskuikenstal. Met extra managementmaatregelen mag die bezetting maximaal 38 kilo per vierkante meter zijn. De Nederlandse vleeskuikensector vindt deze welzijnsnorm te streng en is bang weggeconcurreerd te worden door andere aanbieders.

Let op: het dier wordt hier volledig gereduceerd tot een gewicht. Een vleeskuiken dat na een week of 6 naar de slacht gaat, weegt overigens een kilo of 2,5.

Hij vindt ook dat de Europese Commissie in verband met de welzijnseisen naar andere zaken moet kijken. ”Geïmporteerd vlees moet aan dezelfde eisen voldoen als het pluimveevlees uit Europa”, vindt Maat. Hij wil daar ook een standpunt over van de Europese Commissie.

Het is nog veel simpeler wanneer alle import van dierlijke producten afkomstig van buiten de EU wordt verboden. Er wordt binnen de EU meer dan voldoende geproduceerd en door de vrije marktprincipes worden welzijnsverbeteringen om economische redenen onaantrekkelijk.

Meer weten over het onleefbare leven van vleeskuikens? Klik hier.

Intomart over dierproeven

Hierbij een deel van de samenvatting van een onderzoek dat Intomart deed onder het publiek over hun kennis en opvattingen over dierproeven. Op de site van de landelijke dierenbescherming staat het hele rapport te lezen.

De meeste mensen denken dat dierenbeschermings-, consumenten- en milieubeschermingsorganisaties de waarheid (zouden) vertellen over dierproeven. Het minste vertrouwen heeft men in de farmaceutische industrie: volgens ruim driekwart van de mensen zou deze niet de waarheid vertellen over dierproeven. Mensen die ervaring hebben met een chronische en/of levensbedreigende ziekte hebben er minder dan andere mensen vertrouwen in dat universiteiten, artsenverenigingen, de Tweede Kamer, landelijke en internationale overheidsinstellingen en politieke partijen de waarheid zouden vertellen over dierproeven.

Circa drievijfde deel van de respondenten is van mening dat wetenschappers in het algemeen geen experimenten moeten doen op levende dieren. Iets meer dan de helft vindt dat het doen van dierproeven moet worden afgebouwd, zelfs als dat inhoudt dat mensen hiervoor een aantal voordelen moeten opgeven.

Ruim eenderde deel is het eens met de uitspraak dat veel mensen baat zullen hebben bij dierproeven; een kwart is het hier juist mee oneens. Drievijfde deel van de ondervraagden vindt niet dat de beslissing over dierproeven zo complex is, dat het tijdverspilling is om het publiek hierover te raadplegen. Tot slot is bijna driekwart het oneens met de uitspraak dat, in vergelijking met andere problemen waarmee we vandaag de dag worden geconfronteerd, het niet erg belangrijk is of er wel of geen dierproeven worden gedaan.

26 november 2005

Productschap sleept Wakker Dier voor de rechter

De Nederlandse pluimveehouders slepen Stichting Wakker Dier voor de rechter. Zij eisen dat de dierenstichting stopt met de campagne 'Rem het virus, eet geen kip!'.

Om eventuele schade straks op Wakker Dier te kunnen verhalen, adviseert het productschap pluimveehouders aan de verkoopcijfers van kip en eieren vanaf het begin van de campagne bij te houden.

Eindelijk gerechtigheid.
24 november 2005 startte Wakker Dier een nieuwe campagne 'Rem het virus, eet geen kip!'. Wakker Dier wil met deze campagne het kernprobleem van de vogelpestepidemie onder de aandacht brengen: de dichte concentraties pluimvee en de enorme kipconsumptie in de wereld (Jaarlijks 47 Miljard!). Vanaf vandaag zijn op alle radiozenders radiospots van Wim T.Schippers te horen waarin wordt opgeroepen het virus te remmen door geen kip meer te eten. Daarnaast heeft cartoonist Joep Bertrams (bekend van Parool en Nova) speciaal voor deze campagne een viral movie gemaakt die via het internet kan worden rondgestuurd naar alle bezorgde consumenten en dierenbeschermers.

Het zou mooi zijn wanneer Wakker Dier er in zal slagen om 30 jaren dierenleed uit de bio-industrie te verhalen op het productschap.
Het zou ook terecht zijn als de buitenlandse biologische boeren hun schade zouden verhalen op de vaderlandse bio-industrie. Doordat Nederlandse bio-industrie zwaar onder de buitenlandse marktprijzen doken, hebben ook buitenlandse boeren minder omzet op hun eigen markt kunnen maken.

25 november 2005

Laat je geen huisdier aanpraten

Op gezondheid.paginablog.nl het volgende bericht.
Huisdieren hebben positief effect op gezondheid
Jaren geleden hebben studies al uitgewezen dat huisdieren een positief effect op zowel de geestelijke als lichamelijke gezondheid van hun baasje hebben. Mensen die in het bezit zijn van één of meerdere huisdieren, hebben o.a. minder last van hoge bloeddruk en zijn beter bestand tegen stress.
Tot zover een citaat uit het bericht.

Helaas voor de fanatieke huisdierbezitters, dit is onzin. Er is een relatie tussen het bezit van huisdieren en het bestand zijn tegen stress. Maar deze relatie kan ook omgekeerd worden uitgelegd als “wie beter tegen stress bestand is, neemt sneller een huisdier”.
Natuurlijk, het kan leuk zijn om een huisdier te hebben, je voelt je misschien minder eenzaam en je komt wat meer in beweging omdat de hond moet worden uitgelaten.

Maar iemand die zich zorgen maakt over zijn sociale leven of zijn gezondheid kan beter eerst energie steken in de meest voor de hand liggende maatregelen en zich afvragen waarom het zo moeilijk is om in beweging te komen en normaal contact met medemensen te hebben.

Bovengenoemde berichten worden gelanceerd door mensen en stichtingen die belang hebben bij de huisdierindustrie of het doen van onderzoek. Zij verdienen hun boterham aan het promoten van het huisdierbezit.

Meer lezen over de gevolgen van aanschaf van huisdieren, klik hier.

Wild: belaagd, bejaagd en verjaagd


In HP/de Tijd van week 46 schrijft Rypke Zeilmaker over de terugkeer van eerder uitgestorven wild in de inmiddels iets minder vrije natuur in Nederland. Zo is de oehoe in opmars en mogelijk keert de wolf (of toch een poema) binnenkort terug in ons cultuurlandschap. Dat roept de vraag op hoe we moeten omgaan met de schade die dit wild gaat aanrichten onder de vaderlandse hobbydieren in de achtertuinen en in de weide.

Zeilmaker schrijft hierover:

Een wolf die na voorzorgsmaatregelen nog hardnekkig schade geeft kun je laten schieten door een van geld uitpuilende Amerikaan of Italiaan, naar voorbeeld van onze nieuwe EU-kandidaten. De opbrengst van dit jagersgenot kan weer vloeien naar kwetsbare lokale natuur die wel echt bescherming nodig heeft, maar waar nu geen geld voor is.

Maar zover is men in het progressieve Westen nog niet. Want mogen boeren al niet zeuren, in ecologenogen hebben jagers al helemaal geen recht van spreken. Zij zouden enkel uit onderbuikgevoel en onkunde handelen.

Ondertussen zijn er weinig natuurbeschermers die ooit fatsoenlijk kunnen uitleggen waarom een jager geen wild mag oogsten en een roofdier wel. De anti-jachtlobby vindt blijkbaar dat ons complete kerstdiner voortaan uit de bio-industrie moet komen en niet uit het eigen Europese bos.

Tot zover Zeilmaker.

In een eerdere weblogbijdrage is er al eens voor gepleit dat jagers hun geweer verruilen voor een digitale camera. Ook fotografen zouden bereid moeten zijn om mee te betalen voor het instandhouden van de wildstand.

Een antwoord op het verzoek om een fatsoenlijke uitleg over het bezwaar van jagen zou kunnen zijn dat veel natuurliefhebbers jagers waarschijnlijk geen strobreed in de weg zouden willen leggen als zij hun wild ook met blote handen zouden gaan vangen.

Naast de stuitende lafheid van het schieten met geweren door jagers is het probleem dat een dier schuw wordt door de jacht. Een biotoop waarin de predatoren zonder zelf bejaagd te worden een ecologisch evenwicht in stand houden, levert meer kijkplezier voor de mens op. Gewoon omdat het roofdier niet meer bang hoeft te zijn voor de mens.
Er is geen fatsoenlijk mens die op zijn vrije dag de vrije natuur intrekt om naar schietende jagers te gaan kijken.

24 november 2005

De terreur van het zakken vullen

Twee berichten in de media deze week

Politiek laks met herstel vertrouwen
Politici moeten 50% hoger salaris ontvangen


Het vullen van de eigen zakken (binnen en buiten de overheid) wordt dus in verhoogd tempo voortgezet.
Het is geen wonder dat de burger geen vertrouwen meer in de overheid en de politiek heeft. Dat het bedrijfsleven op iets meer vertrouwen kan rekenen is natuurlijk omdat zij niet zo schijnheilig is.
Premier Balkenende vindt dat niemand in een nutsfunctie meer mag verdienen dan hijzelf. Om de scheefgroei in te dammen, wordt zijn salaris met 50% verhoogd, in plaats dat de exorbitante salarissen van de andere partij wordt verlaagd.
Politici en de overheid werken samen met het bedrijfsleven om dat deel van de economie dat gericht is op de buitenlandse markt te versterken. De partijen breiden hun werkterrein steeds meer uit buiten Nederland. Men vindt dat deze grotere verantwoordelijkheid moet terug te vinden moet zijn in een hoger salaris.

Ook in het nieuws deze week: "de jeugd maakt zich meer druk over het milieu dan over terreur" en "het meest maakt men zich zorgen over de economie". Deze laatste zorg laat zich het gemakkelijkst meevoelen, want veel grote bedrijven verplaatsen hun productiecapaciteit naar het buitenland.
Voor de dieren
in de landbouwsector betekent dit dat zij op nog grotere schaal worden gehouden, omdat anders de marges te smal worden. Nog meer bio-industrie. Nog minder natuur en schoon milieu.
Deze groei is als een kankergezwel.

De enige manier om deze ongezonde spiraal te doorbreken is wanneer de Nederlandse jeugd keuzes maakt, waardoor ze minder afhankelijk worden van onverantwoord producerende werkgevers, die bijvoorbeeld alleen gericht zijn om de mondiale markt en zich van de lokale gevolgen niets aantrekken.

Hobbykippen komen vrijwel niet buiten

In een nieuwsbericht van Agriholland is te lezen:

Cursief commentaar van Animal Freedom

Hobbydierhouders willen vaccinatie in plaats van ophokplicht

De EU heeft de ophokplicht verlengd tot eind mei 2006 en de vogeltrek begint al in augustus. Dat betekent dat hobbydierhouders hun vogels nog maar drie maanden per jaar buiten kunnen houden. De Nederlandse Bond voor Hobbydierhouders (NBvH) stelt dat er voldoende alternatieven zijn om insleep van vogelpest te voorkomen. Zo zou het hobbypluimvee gevaccineerd kunnen worden. De ophokmaatregel noemt de vereniging zinloos en is voor de hobbydierhouders onacceptabel.

Het is natuurlijk een goede zaak als de kippen 12 maanden in het jaar buiten kunnen lopen.
Voor een juiste beeldvorming moet de lezer zich bedenken dat er grote en kleine hobbydierhouders zijn. Iemand die 3 kippen in zijn achtertuin is hobbydierhouder, maar er zijn ook “kleine boeren”die als “hobby” duizenden kippen houden. Het is natuurlijk te gek voor woorden als de burger met 3 kippen deze 9 maanden per jaar zou moeten binnenhouden.


Risico’s op een uitbraak kunnen met inenten worden ingedamd en zo kunnen problemen met de volksgezondheid worden voorkomen. Producten van gevaccineerde dieren zijn veilig, heeft de OIE vastgesteld. De enige reden waarom vaccinatie niet wordt toegepast is gelegen in de exportproblemen die men zowel binnen als buiten de EU verwacht, aldus de NBvH.

Producten van gevaccineerde dieren zijn veilig voor consumptie, maar blijkbaar worden ze op zo’n grote schaal geproduceerd dat er ook mee geëxporteerd wordt.

Voor het Nederlandse voorstel om over te gaan tot het vaccineren van alleen het hobbypluimvee werpt de EU vooralsnog belemmeringen op. De motivatie hierbij is dat, tegen de regels in, een gevaccineerde hobbykip bij een poelier terecht zou kunnen komen. Dan kan dit leiden tot exportbeperkingen voor Nederland omdat gevaccineerde dieren in het intracommunautaire handelscircuit zijn gekomen.

Ook in de hobbydiersector zou een verkleining van de veestapel (alleen voor consumptie in eigen kring) een goede zaak zijn.

Ook beweringen dat vaccineren niet veilig is en het virus ‘ondergronds’ gaat, raken kant nog wal, wanneer het vaccinatieprogramma adequaat wordt uitgevoerd, stelt de NBvH.
Tot zover Agriholland

Bij boeren die masaal kippen houden is de verleiding blijkbaar groot om de (verplichte) vaccinatie op pseudovogelpest te ontduiken, want elders op Agriholland lezen we "In januari en februari van 2005 lag het percentage met te weinig antistoffen tegen de dierziekte op 14 en 12%".
Misschien zou het beter zijn wanneer mens en het hobbydier toch aan het risico van vogelgriep wordt blootgesteld. De kans dat een mens in Nederland daaraan sterft is zo klein dat het risico aanvaardbaar is en de tegenmaatregel van het binnenhouden van een paar kippen per huishouden is draconisch. Het middel is erger dan de kwaal. Het toekomstbeeld dat van nu af aan alle hobbydieren in Nederland binnen gehouden zou moeten worden is dermate deerniswekkend dat mensen óf zouden moeten afzien van het houden van hobbydieren (en de consumptie van haar producten) óf het risico op ziek worden zou aanvaard moeten worden.
Wat in ieder geval een goede zaak zou zijn, is het stoppen met de dierlijke productie, gericht op export.

23 november 2005

Underdogs


Ik erger me de laatste jaren steeds vaker aan een specifieke uiting van ergernis: het gezeur over de hondenpoep. Naar ik heb begrepen, zouden hondendrollen een van de grootste irritaties vormen voor Nederlanders! Gekoppeld aan berichten over toenemende beperkingen rond plaatsen waar je je hond mag uitlaten of waar een hond naar binnen mag, vind ik deze onsympathieke tendens bovendien verontrustend. Het lijkt een beetje op maximale uitbanning van de viervoeter uit de mensenwereld waar dat maar mogelijk is.
Honden worden door mensen met een faeces-obsessie impliciet neergezet als 'vieze beesten'. Nu kan ik nog enigszins begrip opbrengen voor traditionele bepalingen uit de islamitische of hindoe cultuur op dit punt, omdat die verwijzen naar een totaal andere fysieke omgeving en klimaat. Maar in Nederland slaat het werkelijk nergens op om honden af te schilderen als een soort smerig 'ongedierte'.
Het is bovendien erg ondankbaar als je bedenkt hoeveel generaties honden mensen al ter zijde staan.

Je kunt hier allerlei motieven achter zoeken, zoals een afkeer van wezens die emotioneel afhankelijk van je zijn, vanuit een onbewust verlangen naar meer individuele vrijheid. Ook een drang naar de ongerepte, wilde natuur harmonieert niet zo best met het fenomeen van de sterk gedomesticeerde en 'vermenselijkte' hond. In ieder geval kan minachting voor honden zich op allerlei onsmakelijke manieren manifesteren, zoals een afgeven op de vermeende domheid van honden, het belachelijk maken van hun neigingen, of het met opzet geen rekening houden met hun individuele belangen. Ook de manier waarop een hond onlangs meedogenloos door overvallers aan een hek werd opgehangen, is er een uiting van.

Hoe dan ook hoef je geen hondenliefhebber te zijn om in te zien dat het ronduit speciesistisch is om honden als 'minder' te beschouwen dan andere dieren. Honden verdienen als archetypische huisdieren, net als katten, alle zorg, genegenheid en aandacht waar ze behoefte aan hebben. We zijn daar als mensheid regelrecht moreel toe verplicht.

Dus geen rare dieronvriendelijke inperkingen, maar meer respect voor de hond, juist in deze tijden van verharding!

Titus Rivas

Dierenrechten in de grondwet

Halsema meent dat Pechtold het opnemen van dierenrechten in de grondwet 'voor zich uitschuift'. De minister voor Bestuurlijke Vernieuwing liet weten dat hij het voorstel meeneemt in de Nationale Conventie, tot ontevredenheid van de GroenLinks-leider. 'Het is telleurstellend dat het kabinet dit heel concrete punt niet zelf ter hand neemt, maar neerlegt in een platform met een andere agenda', aldus Femke Halsema. 'Dit zorgt voor nodeloze vertraging, waarvoor het onderwerp te belangrijk is' (GroenLinks).

Dat dierenrechten worden opgenomen in de grondwet is het uiteindelijke doel van de Stichting Animal Freedom. Dierenrechten moeten echter niet worden verward met dierenwelzijn. In de praktijk zullen de omstandigheden nauwelijks verbeteren als een recht op welzijn in de grondwet wordt vastgelegd. Waarom niet? Klik hier.

Hanen tonen agressief gedrag bij paren

Vleeskuikenvaders vertonen in de meeste gevallen een agressief gedrag bij het paren met de vleeskuikenmoeders. Zo dwingen zij de hennen in ruim 80 procent tot paren door ze met hun gewicht op de grond te drukken. Ook vertonen zij weinig baltsgedrag voor het paren om de hennen tot een vrijwillige paring uit te lokken.

Tja, dat is niet fraai.

Het zou mooi zijn als die hennen voldoende leefruimte in een wei zouden hebben om te ontsnappen aan deze brute behandeling.

19 november 2005

VVD-er reeel over kippen? Laten we welzijn!

De VVD-fractie in de Tweede Kamer dringt aan op een realistische houding in de discussie over het welzijn van vleeskuikens in Europa.

Oplaat: "Het kan natuurlijk niet zo zijn dat we onze boeren vergaande beperkingen opleggen, terwijl op hetzelfde moment vlees van kippen, die elders onder veel meer vrijblijvende omstandigheden zijn gefokt, in onze schappen liggen. Voorkomen moet worden dat we hier over een paar jaar enkel kip uit Brazilië en Oekraïne consumeren".

Wanneer we bij de opmerking van Oplaat de constatering doen dat 2 op de 3 kippen uit ons land op de buitenlandse schappen terecht komen, dan kunnen we nagaan dat de situatie die hij schetst nog heel ver weg is.

Het ligt meer voor de hand om te denken dat Oplaat welzijnsverbeteringen wil tegenhouden om de export niet te verstoren. Nederlandse pluimveehouders moeten op dierenwelzijn korten om lagere kosten te maken dan hun buitenlandse collega's. Zouden ze dat niet doen dan hebben ze geen concurrentiepositie.

16 november 2005

Mus doodgeschoten voor recordpoging

Gatverdamme, wat krijg ik een vieze smaak in mijn mond van het bericht dat een medewerker van jullie bedrijf Ware Care "faunabeheer" een mus met een luchtbuks heeft afgeschoten tijdens de voorbereiding van de zoveelste recordpoging "nog meer dominosteentjes neerzetten". Bah, bah, bah en nog eens bah. Een fijne manier voor jullie bedrijf om in het nieuws te komen! Mussen zijn hele mooie en lieve vogeltjes. Daarnaast in Nederland best zeldzaam en zeker geen ongedierte.

Deze mus heeft niets misdaan, anders dan de persoon die het mogelijk maakte voor het beestje om een hal in te vliegen voor lul te zetten. En dat daar nu toevallig mensen allemaal steentjes hebben neergezet...Dat daar nou geen andere, meer humane manier voor bedacht kan worden door jullie kleingeestige hersentjes. Ik heb er echt geen goed woord voor over!

De tekst op jullie site geeft ook precies aan wat er bij jullie aan de hand is: Onze gecertificeerde adviseurs en servicemedewerkers zijn enthousiast over hun vak. En dat is te merken! Wij geloven niet in half werk, daarom pakken we gevolg èn oorzaak aan.

En hoe! Niet nadenken, gewoon afknallen! De snelste en makkelijkste oplossing! Natuurlijk! We leven nog steeds in een wereld zonder al te veel respect voor onze dieren en, zo blijkt uit het geweld dat de laatste tijd zo in het nieuws is, ook voor elkaar. Heeee...zou dat iets met elkaar te maken hebben?!

Ruud Groenendijk
Den Haag

Meer over mussen en dierenrechten, klik hier.

14 november 2005

Kanttekeningen bij rapport over dierenwelzijn

In juli 2005 bracht het LEI een rapport uit met de titel "Ketenpartijen over dierenwelzijn en dierenwelzijnindex". We plaatsen kanttekeningen naast de samenvatting.

















Samenvatting


Deze studie geeft een beeld van de behoeften, wensen, verwachtingen,
randvoorwaarden en eisen van veehouders, veehandelaren, groothandelaren, be- en verwerkende bedrijven en NGO's met betrekking tot een dierenwelzijnindex.
Daarnaast is aandacht besteed aan de rol van ketensamenwerking bij de introductie en implementatie van een dierenwelzijnindex. Deze informatie is van belang voor de ontwikkeling van een dierenwelzijnindex en voor de introductie ervan.


De linker kolom in simpele bewoording:


Als je verbetering van dierenwelzijn wilt verbeteren dan zijn er heel veel partijen die kunnen dwarsliggen.




Belangrijkste conclusies


Uit de bij overige ketenpartijen verkregen informatie blijkt dat groothandelaren bij de ontwikkeling en implementatie van de index geen actieve rol zullen spelen, maar alleen zullen reageren op marktsignalen en andere signalen.



Mensen die echt veel geld verdienen aan handel in dierlijke producten reageren alleen als zij mogelijkheden zien om nog meer geld te verdienen.


Meer lezen over dierenwelzijn? Klik hier.

Prijzenoorlog gevaar voor dierenwelzijn

Het Financieele Dagblad schrijft 11/11/2005:
Als retailketens lichtvaardig meegaan in de neerwaartse spiraal van almaar lagere prijzen zal dit desastreuze gevolgen hebben voor onze economie én de hele samenleving. De focus op prijs maakt de weg vrij voor kinderarbeid, beschadiging van het milieu en dierenmishandeling terwijl de diversiteit verloren gaat omdat alleen mainstream producten aangeboden zullen worden. Wat afwijkt, komt niet meer op de planken.

In het artikel wordt de Zwitserse schrijver en filosoof Bosshart aangehaald, die de start van deze negatieve spiraal niet bij de consument neerlegt, maar deze wel als medeverantwoordelijke ziet voor (niet) het stoppen daarvan.

Ook in Nederland wordt dit gevaar onderkent, bijvoorbeeld door Francien de Jonge, die dit ook ziet in en door de fokprogramma's in de veehouderij.

12 november 2005

Dieren of portemonnee beschermen?

Uit het Agrarisch Dagblad van 11 november:
De Europese Unie is na Japan de belangrijkste afzetmarkt voor Thailand. In de eerste 10 maanden had de export van gekookt kippenvlees naar de EU een waarde van ongeveer 218 miljoen euro. De Thai proberen hun afzetmarkten terug te winnen, na de grote klappen die de vogelpest sinds 2003 heeft veroorzaakt.
Thailand is het enige land in Azië met vogelpest dat vaccinatie heeft verboden, uit vrees voor verdere handelsverliezen. De discussie over het toestaan van enten woedt echter in volle hevigheid, omdat de pest niet onder controle te krijgen is en allerlei belangengroepen hun kippen willen beschermen.
Tot zover het AgD.

De grootste veroorzaker van kippenleed is de wens om te exporteren.
Gelijke monniken, gelijke kappen: we moeten onze eigen export van dierlijke producten staken tegelijk met de invoer vanuit het buitenland of het nu binnen of buiten de EU is.
Alleen dan heeft een verantwoorde veehouderij een kans.

Zo ziet een accountant een dier ....


Onderstaande tekst wordt hier alleen geciteerd om u te laten zien hoe mensen die alleen aan geld denken schrijven over dieren:

Uit de nieuwste bedrijfsvergelijkende cijfers van accountantsorganisatie Abab blijkt dat het jaar 2004 voor het gespecialiseerde bedrijf met konijnen gemiddeld winstgevend was. De bedrijven realiseerden in 2004 een positief resultaat van € 30,22 per voedster. Dit is per voedster vrijwel gelijk aan het resultaat van 2003. In 2004 realiseerden de bedrijven met konijnen een kritieke opbrengstprijs van € 173,83 per 100 kilogram konijn. De werkelijke opbrengstprijs lag op € 193,04 per 100 kilogram konijn. De bedrijven behaalden een totale productie van 120,2 kilogram verkocht konijn per voedster. Per 100 kilogram konijn houdt een bedrijf daarmee gemiddeld € 19,21 over.

Tot zover Abab
Wie wil weten hoe konijnen worden gehouden, klik hier.

Dieren in de Oostvaardersplassen

In de Oostvaardersplassen gaan grote grazers dood van de honger. Er zou geen probleem zijn in Flevoland wanneer het gebied gewoon zou aansluiten bij de Ecologische HoofdStructuur (EHS). Dan zouden de grote grazers gewoon kunnen wegtrekken wanneer er onvoldoende te eten was. Nu sterven jaarlijks 700 van de 3100 dieren. Een groot deel daarvan komt om van de honger.
Wat nu te doen? Afschieten of bijvoeren of geboortebeperking?
Afschieten kun je zien als een wrede vorm van geboortebeperking, waarvan het bezwaar voornamelijk bestaat bij de mensen die vinden dat je dieren niet mag doden.
Bijvoeren zou na verloop van tijd ook leiden tot overbevolking, dus dat is “uitstel van executie”.
Zolang aansluiting bij de Europese Ecologische Hoofdstructuur nog niet gerealiseerd is, lijkt geboortebeperking door pil, castratie en sterilisatie de enige diervriendelijke oplossing.
Dat is een goed compromis tussen dierenrechten en dierenwelzijn.

11 november 2005

Nederlandse bio-industrie veroorzaakt ontbossing Amazone


Uit onderzoek in opdracht van Milieudefensie en ontwikkelingsorganisatie Cordaid blijkt dat Nederland op grote schaal Braziliaanse soja importeert uit gebieden waar een groot aantal sojaproducerende bedrijven zich schuldig maakt aan kap van tropische bossen, slavernij, gewelddadige landonteigening, vervuiling en overtreding van milieuwetgeving. De snelgroeiende sojateelt is momenteel de belangrijkste oorzaak van ontbossing in het Amazonegebied.

Het overgrote deel van de importen van Nederlandse soja verdwijnt in veevoer voor varkens en vleeskuikens in de bio-industrie. Er is vastgesteld welke slachterijen het vee verwerken dat met deze foute soja is gevoerd. De bedrijven Vion (Dumeco), de grootste vleesverwerker van Europa, en Plukon Poultry (Friki), Nederlands grootste pluimveeslachter, zijn hierbij betrokken. Beide bedrijven zijn vaste leveranciers van Albert Heijn en Laurus (Super de Boer, Edah en Konmar).

Nederland is na China de grootste soja-importeur ter wereld.
Milieudefensie en Cordaid willen dat de Nederlandse overheid en alle bedrijven die betrokken zijn bij de sojaketen op korte termijn maatregelen nemen tegen de geconstateerde misstanden. Het Amazonewoud en de mensen die er wonen mogen niet langer worden opgeofferd. De priester, mensenrechten- en milieuactivist Edilberto Sena is hiervoor naar Nederland gekomen om te vertellen over de gevolgen van de sojateelt voor de gewone mensen in het Amazonegebied.

09 november 2005

Speciësisme soms net iets te duidelijk

Speciësisme is het discrimineren tussen wezens op basis van hun soort. Het gaat daarbij niet zozeer om specifieke overeenkomsten en verschillen tussen dieren en mensen, maar vooral om het simpele feit dat een dier geen mens is.
Discriminatie is soms moeilijk te onderkennen omdat het zo'n 'gewoon' onderdeel uitmaakt van de alledaagse realiteit. Het zijn dan vooral mensen 'van buiten' die de discriminatie opmerken en er meer of minder geshockeerd door zijn. Bijvoorbeeld een westerling die in een ontwikkelingsland geconfronteerd wordt met de structurele achterstelling van vrouwen of etnische minderheden. Speciësistische discriminatie is zo wijd verbreid dat je er eigenlijk alleen echt volledig zicht op kunt krijgen als je besluit het speciësisme te bestrijden.
Toch zijn er wel extra opvallende voorbeelden van speciësisme te bedenken, waarbij zelfs de speciësisten soms nog beseffen dat ze dieren wel heel erg anders behandelen dan mensen. Dat geldt bijvoorbeeld voor boeren die opgegroeid zijn op een traditionele boerderij en inmiddels 'meegegroeid' zijn met de intensieve veehouderij, of voor de slachter die privé erkent dat varkens erg bang zijn voor ze worden geslacht omdat ze aanvoelen wat hun te wachten staat.
Ook voor het grote publiek valt het onrecht dat speciësisme heet niet altijd te ontkennen. Bijvoorbeeld tijdens massale 'noodzakelijke' ruimingen die meedogenloos op TV te zien zijn, of spotjes over de productie van ganzenlever.

foie gras

Het zou mooi zijn als dit soort ervaringen uiteindelijk leiden tot een bewustwording van het speciësisme en uiteindelijk natuurlijk tot het afwijzen ervan. Daarbij zullen speciësisten die direct belang hebben bij de status quo alles in het werk stellen om het onrecht te verbloemen. Zo stelde en Belgische site onlangs dat de productie van ganzenlever helemaal niet zo dieronvriendelijk zou zijn als men als leek zou denken. Ganzen zouden het in feite heerlijk vinden om vetgemest te worden met overdadig eten.
Gelukkig zal niet iedereen dit soort overduidelijke, smakeloze leugens of halve waarheden slikken, hoe sterk iemands neiging ook kan zijn om de ogen te sluiten. Soms is het speciësisme waarmee men dieren bejegent net iets te duidelijk.

Auteur .

Klik hier om meer te lezen over speciësisme.

Proefdieren zien geen reden voor Feestje

EDEV in actie bij jubileumcongres Nederlandse dierproefnemers

Vandaag heeft de dierenrechtenorganisatie EDEV – Een DIER Een VRIEND – bij Hotel Zuiderduin in Egmond aan Zee, vergezeld van twee levensgrote proefdieren - een konijn en een hond - geprotesteerd tegen en bij de aanvang van het 40-jarige jubileumcongres van de Biotechnische Vereniging. EDEV confronteerde de dierenbeulen met protestborden en een groot spandoek ‘Stop Dierproeven Nu'!


De organisatie van dierproefnemers zal daar o.a. vandaag en morgen dingen bespreken als ‘Tandartscementen voor fixatiedoeleinden op het schedeldak van muizen en ratten,’ ‘bijwerkingen in een (kinkhoest)diermodel’ en ‘muizen een hartinfarct bezorgen’. Tijdens het driedaagse congres zullen ook party’s, buffetten en een feest worden gehouden. De deelnemers aan dit congres zijn veelal direct diegene die dagelijks dieren pijnigen en doden in Nederlandse laboratoria of daar verantwoordelijk voor zijn.
“Deze mensen zijn verantwoordelijk voor de tergende, martelende dood van miljoenen en miljoenen dieren in laboratoria in de 40 jaar dat deze club van dierenbeulen nu bestaat. Eerder reden voor een moment van reflectie of herdenking voor al die dieren, maar deze mensen gaan een leuk feestje en dinerbuffetten aanrichten terwijl duizenden dieren in hun laboratoria alleen nog maar kunnen hopen op een spoedige dood die een einde zal maken aan hun lijdensweg,” aldus Geoffrey Deckers (1969-2020), voorzitter van EDEV. “Hoewel dierproefnemers beweren de mensheid te willen verlossen van allerlei ziektes, is helaas het tegendeel een feit - geen ziekte verdwijnt van de aardbol en nog triester: er komen alleen maar nieuwe ziektes bij. Natuurlijk zijn we voor het doen van onderzoek naar ziektes en behandelmethodes daarvoor, maar dan wel ècht wetenschappelijk - dus zonder proefdieren”!

In Nederland worden door 84 vergunninghouders in meer dan 100 laboratoria per jaar meer dan 600.000 experimenten op dieren uitgevoerd, meer dan 66% van de experimenten vindt plaats zonder verdoving en meer dan 92% van de gebruikte dieren wordt tijdens of na de proef gedood. Gebruikte dieren zijn onder andere: honden, katten, muizen, ratten, reptielen, apen en kippen (bron: Inspectierapport Zo Doende, Voedsel en Waren Autoriteit).

EDEV is een snel groeiende en actieve organisatie voor de bescherming van de rechten van dieren. De werkwijze van EDEV kenmerkt zich door het in de publiciteit brengen van dierenmishandeling en deze op alle mogelijke legale wijzen te bestrijden. EDEV voert hiertoe geweldloze campagnes en acties. Daarnaast geeft EDEV voorlichting aan het publiek en is continu in gesprek met het politieke bedrijf om zo de doelstellingen onder de aandacht van politici en beleidsmakers te brengen. EDEV acht zich daarbij niet gebonden aan enige politieke partij, kleur, persoon of ideologische overtuiging.

www.edev.nl.

02 november 2005

Boeren slachtoffers van prijzenoorlog?

Vandaag in de parlementaire nieuwsbrief:
De Kamer heeft op initiatief van de SP gevraagd om een onderzoek naar de effecten van de prijzenoorlog voor boeren. 'Boeren krijgen te maken met steeds lagere marges en daardoor komt ook de aandacht voor dierwelzijn en milieubelangen onder druk te staan', weet SP-Kamerlid Van Velzen. 'Uit nieuw onderzoek blijkt dat het aandeel biologische producten in de schappen terugloopt vanwege de prijzenoorlog in de supermarkten. Die "oorlog" nekt niet alleen kleine middenstanders, maar ook de boeren worden uitgeknepen. Gevolgen die goed in kaart gebracht moeten worden, zodat de politiek ze niet langer kan negeren.' (SP)

Het punt is niet zozeer dat boeren zich laten uitknijpen. Een groot deel van de boeren is meer het slachtoffer van de eigen hebzucht. In het verleden hebben exporteurs en in hun voetsporen politici als Sicco Mansholt de boeren voorgehouden dat er gekozen moest worden voor grootschaligheid. De vergrootte productie zou worden afgezet op de alsmaar groeiende buitenlandse markten. Het gevolg is de intensieve veehouderij.
Alleen de boeren die biologisch of bio-dynamisch zijn gaan of blijven boeren, treft geen blaam voor deze dwaling in de landbouwpolitiek.

Wat niemand zich realiseerde en heden ten dage nog veel te weinig mensen doen, is dat het beconcurreren van buitenlandse collega’s zijn weerslag heeft op het milieu en dierenwelzijn. Het is een soort nationale blinde vlek. Vrijwel iedereen is tegen de bio-industrie, maar vindt export van agrarische producten belangrijk.

Niet de supermarkten zijn de schuldige, al zou je hun samen met hun klanten, het overgrote deel van de Nederlanders, kunnen zien als een soort helers. De dieren is hun welzijn afgenomen. Consumenten profiteren mee van de lage inkoopprijzen die samenhangen met de grootschaligheid en de export.

Voor meer verdieping, zie het artikel van Jack Stoop “Groei of Bloei?” en de link naar "De prijs van ons voedsel".


01 november 2005

Wil de echte aap uit de mouw komen?

In het nieuwe boek van bioloog Frans de Waal De aap in ons is te lezen:
Wij hebben een natuurlijk, ondergewaardeerd talent om met overbevolking om te gaan, maar de combinatie van overbevolking met een schaarste aan bestaansmiddelen is een heel ander verhaal, dat best gepaard zou kunnen gaan met het verderf en de ellende die Malthus voorzag.
Malthus had echter een ongelooflijk harteloze politieke visie. Hij geloofde dat elke hulp aan de armen in strijd was met het natuurlijke proces volgens hetwelk deze mensen zouden moeten uitsterven. Als er één recht was dat de mens niet bezat, zo zei hij, dan was dat het recht op een levensonderhoud waarin hij niet zelf kon voorzien. Malthus inspireerde een denkwijze, die bekendstaat als het sociaal darwinisme, en die gespeend is van elk medeleven. Volgens deze denkwijze is eigenbelang het levensbloed van een samenleving, wat neerkomt op vooruitgang voor de sterken ten koste van de zwakken. Deze rechtvaardiging van onevenredige rijkdommen in de handen van een elite werd succesvol naar de Nieuwe Wereld geëxporteerd, waar het ertoe leidde dat John D. Rockefeller de groei van een bedrijf beschreef als `niet meer dan de uitvoering van een natuurwet en een goddelijke wet'.
Gezien het populaire gebruik en misbruik van de evolutieleer is het nauwelijks verbazend dat darwinisme en natuurlijke selectie synoniem zijn geworden met ongebreidelde concurrentie. Darwin zelf was echter beslist geen sociaal darwinist. Integendeel, hij geloofde dat er zowel in de menselijke aard als in de natuurlijke wereld ruimte was voor vriendelijkheid. Aan deze vriendelijkheid hebben wij dringend behoefte, want de vraag waarmee een groeiende wereldbevolking wordt geconfronteerd is niet zozeer of wij met overbevolking om kunnen gaan, maar of wij eerlijk en rechtvaardig zullen zijn in de verdeling van de bestaansmiddelen. Gaan we voor onbeteugelde concurrentie of kiezen we voor menselijkheid? Onze naaste verwanten kunnen ons in dit opzicht enkele belangrijke lessen leren. Zij tonen ons dat medeleven geen recente zwakte is die tegen de natuur ingaat, maar een geweldig vermogen dat evenzeer een deel is van wie en wat wij zijn als de competitieve neigingen die het te boven probeert te komen.
Tot zover de Waal.

Op Kennislink haalt Marleen de Kanter op 27/10/2005 Science aan onder de titel Chimpansees blijken niet vrijgevig
Zij schrijft:
Mensen zijn extreem sociaal: wij stemmen, geven bloed, hergebruiken grondstoffen en straffen criminelen. Ook dieren kunnen erg sociaal zijn, vooral soorten die in groepen leven. Als dit sociale gedrag nadelen oplevert voor het individu zèlf, noemen we het 'altruïsme'.
Uit experimenten met chimpansees blijkt dat zij zich niet bekommeren om hun groepsgenoten als die geen familie of partner zijn, zelfs als dat henzelf helemaal niets kost.
Tot zover de Kanter.

Wil de echte aap uit de mouw komen?

Frans de Waal werkt in Amerika en geeft 3 november een lezing georganiseerd door VarkensInNood.

Het aantal weidevogels loopt (onnodig) snel terug

Volgens cijfers van het CBS is het aantal kieviten, grutto's, veldleeuweriken en tureluurs met name in Noord- en Zuidholland gehalveerd.
De landbouw is de hoofdoorzaak van de teruggang.
De teruggang heeft er ook mee te maken dat de koeien nu vaker worden binnengehouden. De boer moet zelf het gras maaien om naar de stal te brengen. Bij het maaien wordt geen rekening gehouden met het leven dat in het gras schuil gaat.
Het belang van weidegang gezien vanuit verschillende invalshoeken (maatschappij, dier, milieu en economie) is samengevat in een tabel van de WUR. Het is goed zich hierbij te realiseren dat de bedrijfsvoering een belangrijke factor is. De individuele veehouder kan via zijn bedrijfsvoering effect uitoefenen op de meeste punten en zo negatieve effecten van een bepaald graslandgebruiksysteem verminderen of wegnemen.
Uit de tabel (zie lager) blijkt dat beperkte beweiding over het geheel gezien goed scoort.
Veel boeren houden hun vee binnen vanwege de mestwetgeving (Minas). Een overvloed aan mest heeft alles te maken met een (te) grote veestapel. En de veestapel is gericht op export.
Wanneer Nederland besluit om het aantal koeien terug te brengen ipv de weidevogels en de resterende, biologisch gehouden koeien onbeperkt worden geweid, is er ook geen noodzaak om het gras te maaien. Daarmee stijgen de overlevingskansen van de weidevogels.



O B Z SF
Imago ++ + - -
Natuurlijk gedrag ++ ++ + +
Diergezondheid ++ + +/- +/-
Grasopbrengst en -benutting - + ++ +
Nitraatuitspoeling,
lachgasemissie, Minas-N
- + ++ ++
Ammoniakvervluchtiging,
energieverbruik, methaanemissie
+ - - - - -
Minas-P - +/- + +
Arbeid ++ + - +
Economie + + +/- -

O = onbeperkt weiden, B = beperkt weiden, in het algemeen alleen
gedurende de dag, Z = zomerstalvoedering met vers gras op stal, SF =
summerfeeding met kuilgras op stal).

Meer over "onbeperkt weiden", klik hier.

Vissenleed heel normaal op TV

Enkele jaren geleden las ik dat een Amsterdamse kabelmaatschappij het Spaanse TV-kanaal TVE uit zijn kabelaanbod weerde omdat deze zender stierengevechten uitzond. Ik vind het terecht als dergelijke barbaarse 'festiviteiten' niet vertoond worden via Nederlandse kabelexploitanten hoewel het scrambelen van de gewraakte programma's waarschijnlijk een betere oplossing zou zijn. Een algemene boycot van het kanaal leidt er namelijk toe dat allerlei andere programma's -waaronder bijvoorbeeld Spaanse items tegen het stierenvechten- ook niet meer te zien zijn, en men hoeft daardoor niet zo gauw op begrip van Spaanstalige kijkers te rekenen.
Een van mijn favoriete TV-zenders, Discovery Channel, gaat net zo goed in de fout. Niet zozeer met schokkende beelden van gemartelde stieren, maar met 'leuke', gezellige programma's over hengelsport. Het gaat om een of meer vaste rubrieken die kritiekloos de ether in worden gestuurd over volwassen kerels die het prachtig vinden om vissen op te jagen en te doden. Het schokkendste zijn nog niet eens de beelden van de maaltijden die ze met de gevangen vis aanrichten, ook al heb je diezelfde vis even daarvoor nog tevergeefs zien spartelen om zijn leven. Het ergste zijn de beelden waarbij een nog levend dier met blote handen uit het water wordt getild en soms zelfs een kus van de hengelaar krijgt vanwege zijn omvang en schoonheid. In feite gaat het hier om vergelijkbare gevoelens van menselijke superioriteit en overwicht over andere dieren als in het stierengevecht aan de orde zijn. Maar kennelijk wordt dit over het algemeen veel minder erg gevonden omdat het toch maar simpele koudbloedige vissen zijn.






Zoals de Vissenbescherming benadrukt, zijn vissen gewervelde dieren met gevoelens van pijn en angst. De hengel'sport' is dan ook niets minder dan recreatieve dierenmishandeling die allang verboden had moet zijn. Dat zou alleen al een stuk gemakkelijker zijn dan het weren of scrambelen van de talloze programma's waarin vissenleed als iets doodgewoons wordt voorgesteld.

Auteur

Leeswijzer


Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.