Mens en dier zijn (intrinsiek) evenwaardig in hun recht op vrijheid

Bij de Stichting Animal Freedom leest u over de gedachte achter dierenrechten.
Hier leest u over ontwikkelingen in de agrosector en de gevolgen voor dieren(rechten).
Alle levende wezens zijn verschillend maar evenwaardig in het recht op vrijheid op een natuurlijk leven.
Een dier is (net als een mens) geen ding of een object.
Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten kunnen ingrijpen wanneer mensen dieren misbruiken of onrecht aandoen.

31 oktober 2005

Vaccineer een biologische kip

Het ANP schreef 28 oktober:
Biologische kip voor 50.000e keer geadopteerd
Nederlanders dragen graag een steentje bij aan een beter leven voor biologische kippen. Vrijdag meldde de 50.000e adoptant zich om via deze weg de biologische landbouw te ondersteunen, maakte Biologica, het platform voor de biologische land- en tuinbouw, bekend.

De actie 'Adopteer een kip' is twee jaar geleden gestart. Het doel van de actie is de biologische pluimveehouderij te versterken en Nederlanders meer te betrekken bij de natuur- en diervriendelijke landbouw.

De geadopteerde kippen blijven gewoon bij de biologische boer. De deelnemers kunnen in ruil voor hun steun (29,50 euro per jaar) iedere maand gratis een doosje van zes biologische eieren ophalen bij een natuurvoedingswinkel. Naast kippen kunnen Nederlanders ook (biologische) koeien en appelbomen adopteren.
Tot zover het ANP.

Door de ophokplicht moeten veel van deze geadopteerde kippen binnen blijven. Het zou mooi zijn wanneer ook de gelegenheid wordt geboden om bij te dragen aan de vaccinatie van deze kippen tegen de vogelgriep. Omdat hun eieren toch worden verkocht aan een Nederlandse consument, kan er ook geen bezwaar tegen zijn vanuit het buitenland.

26 oktober 2005

Importverbod van wilde vogels

Volgens het ANP zal de import van wilde vogels door handelaren binnen de EU binnen enkele dagen worden verboden. Burgers mogen nog maximaal vijf vogels invoeren uit andere landen, mits de dieren zijn ingeënt of buiten de EU in quarantaine hebben gezeten.

In een eerder bericht was te lezen:
De Faunabescherming vraagt de minister ook om een jachtreizenverbod in te stellen naar vogelpestlanden zoals Roemenië. Juist het contact met in het wild levende dieren (ook wilde zwijnen kunnen drager zijn van het vogelpestvirus), de import van jachttrofeeën en wild en het met bemodderde terreinwagens diep doordringen in vogelpestgebieden om vervolgens terug te reizen naar Nederland in niet ontsmette auto's, maakt de kans op import van H5N1 onacceptabel groot. Tijdens het jachtseizoen reizen grote groepen Nederlandse jagers af naar Roemenië en ook per vliegtuig naar Turkije (bij de Zwarte Zee) en Rusland om de drijfjacht op wilde zwijnen, herten en beren te beoefenen. Reden daarvoor is dat de drijfjacht hier (nog) verboden is.
Tot zover het bericht.

Het zou dus mooi zijn als de EU ook de import van dode vogels gaat verbieden. Nog mooier zou het zijn als ook de im- en export van wilde en tamme, levende en dode vogels zou worden verboden.

Afstand houden of afstand doen

Hobbypluimveehouders, die hun kippen alle goeds in de wereld gunnen, zouden hun Groninger meeuwtjes of -weet ik veel hoe al die mooie hoenders heten-, het liefst buiten laten lopen. Dan kan het dier lekker naar zijn aard leven, vrij rond scharrelen of een echt stofbad nemen. Het gevaar dat dan op de loer ligt is Reintje de vos.
In de Flevopolder had nog niet zo lang geleden een vossenpaar zich gevestigd onder de fundamenten van een kippenschuur met vrije uitloop. Voor dat stel was het een fluitje van een cent om zich te verzekeren van een smakelijk hapje. De kippenhouder moest zijn moordneigingen bedwingen totdat hij een vergunning had tot afschot.
Beide voorbeelden maken duidelijk dat mensen die dieren houden moeten kiezen: of een dier krijgt alle vrijheid en daarmee bestaat de kans dat deze wegloopt of te grazen wordt genomen of je schermt de veestapel aan alle kanten af, met als gevolg dierenleed of hoge kosten.
De biodynamische pluimveehouder heeft er in de tijd van vogelgriep nog een probleem bij: hij zou het liefst alle kippen vaccineren, maar mag dan zijn producten niet meer exporteren.
Zijn concurrentiepositie is toch al niet al te best, want zijn intensieve pluimveecollega’s die minder scrupules hebben, hebben veel lagere productiekosten en de consument profiteert mee.
Het is dus niet gemakkelijk om een betaalbare diervriendelijke oplossing te vinden.
De grootste kans maakt de oplossing op langere termijn en die ligt in mentaliteitsverandering. De verandering en bewustwording die plaats zou moeten vinden is dat we dieren niet meer gebruiken als recreatiedoel, inkomstenbron of voedsel. Het zou mooi zijn als mensen hun aandacht zouden richten op recht van dieren om de vrijheid te hebben om hun natuurlijk gedrag te vertonen. Het zou een veel mooiere wereld zijn zonder afrastering en met wilde dieren die je niet binnen houdt, maar die je ontmoet en bewondert als ze spontaan en vrij door je naaste omgeving lopen.

24 oktober 2005

Varkens tatoeeren in een Artfarm door een ontspoorde kunstenaar

Zo'n zeemansvlaggetje, met de naam van een meissie erop. De meest gangbare tatoeage die er is. `Heidi' staat er in dit geval, en de huid is niet die van een gespierde Hell's Angel, maar van een krijsend varken. Een enorm beest waarbij je, helaas, meteen aan ham en gebakken bacon denkt. De Belgische kunstenaar Wim Delvoye laat varkens tatoeëren. Met typische stoere mannentatoos, zoals rondborstige zeemeerminnen, gevaarlijke vlammen, dikke karpers, of een klein vadsig Cupidootje. Hij `ondertekent' ze met zijn naam, in Disneyletters.
Het lijkt zielig en dat is het ook, zoals deze documentaire pijnlijk duidelijk maakt. Zielig en smerig en nutteloos. Maar hoe zielig is het varkens te tatoeëren als ze daardoor van de slachtbank worden gered?
De beesten zijn kunstwerken, en genieten wegens de tatoeages auteursrechtelijke bescherming. Delvoye zoekt de grenzen op van de ethiek. Vandaag in zijn Artfarm en, zoals hij in de docu zegt, misschien morgen in een Artpharm, waarin gentechnologie centraal staat.
Die grenzen vond hij: in Europa bleek het veel moeilijker de tatoeagepraktijken uit te voeren dan in China, dus heeft hij zijn praktijk daar geplaatst.
Tot zover de Volkskrant van afgelopen zaterdag.
Afgelopen zondag in R.A.M. was namelijk een film van Sander Snoep te zien over de Belgische kunstenaar Wim Delvoye. Delvoye wordt gevolgd naar China, waar hij werkt aan zijn volgende collectie: getatoeëerde varkens die uiteindelijk verkocht zullen worden aan kunstverzamelaars.

Dat Delvoye niet alleen de grenzen opzoekt, maar ook heeft overschreden had “varkensbeschermvrouwe” Dafne Westerhof afgelopen zomer al geconstateerd. Een varkensrug is geen schildersezel. De tattoosessie is naast een respectloze handeling ook een pijnlijke.

Het geheel zet een dierenliefhebber in een lastige positie, want het liefst zou deze Delvoye doodzwijgen. Delvoye gebruikt drogredenen om zijn eigen ijdelheid te maskeren.
Meer hierover op de site van Animal Freedom.

Laat jagers foto's schieten


Het jachtseizoen is weer begonnen en in de dag- en weekbladen wordt weer ruimschoots verslag gedaan van het plezier dat de jager beleeft aan zijn schietneurose.
Er is een oplossing die de jager zijn zin geeft en het dier ongemoeid laat: laat de jager zijn geweer omruilen voor een fototoestel. Het is net zo spannend om wild te besluipen en te schieten via het vizier van een fototoestel als met een dubbelloops geweer. Als het ook nog een digitaal toestel is, kan de hele wereld via Internet nog voor de borrel meegenieten van zijn trofee en kunnen anderen nog jaren genieten van het beschoten dier.
Kan de virtuele jager zich eindelijk met schoon blazoen vertonen in het veld van dierenliefhebbers.
Er zullen jagers zijn die opperen dat via digitale jacht een overpopulatie ontstaat van loslopend wild. Die kans wordt aanzienlijk kleiner als met dit glansrijke voorstel ook de roofdieren als vossen, etc. onbeschadigd worden gelaten.
Voor meer contra-argumenten tegen de demagogie van plezierjagers, zie deze lijst.
Een andere oplossing vormt een aaneengesloten Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Via de EHS kunnen dieren reizen naar dunner bevolkte gebieden en kunnen roofdieren uit het buitenland trekken naar met prooidieren overbevolkte Nederlandse natuurgebieden. Meer lezen? Zie onze site.

EU weert import van wilde vogels

Nu de vogelgriep ook meelift via de import van wilde vogels, wil de EU deze import weren. Dat werd tijd. Vogels en andere dieren uit het wild zijn niet alleen niet gewend aan het leven in kooien, bij de vangst en het transport vallen veel slachtoffers.
Bekend voorbeeld zijn de overvolle kratten geplette schildpadden, mensen die dieren onder hun kleding verstopping in het vliegtuig en het doodschieten van apenmoeders die hun kroost wilden beschermen.
Nu eindelijk de import van wild de inkomsten van de bio-industrie bedreigt, worden maatregelen genomen. Hypocriete vogels die politici!

Heeft een intensieve veehouder bestaansrecht?


Nu de vogelgriep in aantocht is en er mogelijk weer op grote schaal geruimd gaat worden, is het goed om weer eens stil te staan op de economie van de intensieve pluimveehouderij. Wat de meeste mensen in Nederland zich niet realiseren is dat het grootste deel van de producten uit de pluimveehouderij verkocht wordt op de buitenlandse markt. Om dat te kunnen doen moeten de Nederlandse veehouders zo weinig mogelijk geld spenderen aan het welzijn van hun kippen omdat elk extra dubbeltje hun marktpositie verzwakt.
Dus een pluimveehouder doet zijn kippen tekort om zijn buitenlandse college te kunnen concurreren. Dat is toch te gek voor woorden!
U als consument en kiezer kan hierop invloed uitoefenen door uw stem uit te brengen op een partij die de (verborgen en indirecte) exportsubsidies van deze sector wil afschaffen. Wanneer u in de supermarkt komt, kunt het beste een product kopen met een keurmerk dat niet bijdraagt aan de moordende concurrentie.

23 oktober 2005

Overleving in de bio-industrie

Vergoelijking van het bestaan van de bio-industrie kan echt ver gaan.
Pas geleden stelde een kennis van mij dat dieren hoe dan ook baat hadden bij intensieve landbouw, want hun overlevingskansen waren in de mensenwereld bijna altijd beter dan in de natuur. Kennelijk had hij nog nooit gehoord van alle jonge dieren die kort na hun geboorte direct worden afgemaakt, omdat ze nutteloos zijn voor de productie. Dat kan ik hem niet nazeggen, aangezien ik al in de jaren ’80 deelnam aan een actie van Lekker Dier op de Dam te Amsterdam met een mand vol lijkjes van vergaste eendagskuikens.
Maar stel nou eens dat hij gelijk zou hebben. Dat individuele dieren dus in ieder geval gemiddeld betere overlevingskansen zouden hebben in de intensieve veeteelt dan in de vrije natuur. Oké, dan zouden die dieren gemiddeld ouder worden dan buiten de landbouw. Zou dat nu echt een argument vormen voor de bio-industrie? Natuurlijk alleen als je overleven altijd beter vindt dan sterven. Gelukkig denken dierenartsen daar anders over, zodat veel dieren tijdig uit hun lijden kunnen worden verlost.
Een vergelijkbare redenering luidt dat de dieren die nu in de bio-industrie worden geboren anders niet eens hadden bestaan. Even los van het feit dat hier impliciet een materialistische vooronderstelling achter zit (een dier zou helemaal samenvallen met zijn lichaam), pleit ook dit argument helemaal niet voor de intensieve veeteelt. De meeste mensen zouden een bestaan van bijna uitsluitend beperkingen, frustratie, verveling, eenzaamheid en fysiek lijden namelijk niet verkiezen boven niet-bestaan. Het argument lijkt een beetje op het aanprijzen van de hel als iets wat nog altijd beter is dan de eeuwige uitdoving van de ziel.

Titus Rivas

Vaccineren hobbydieren

PVE vreest voor export door vaccineren hobbydieren, (Agrarisch Dagblad, 21/10/2005).

Je zou verwachten dat boeren die kippen of andere dieren voor hun hobby houden dat op zo'n beperkte schaal doen dat de producten daarvan niet in het reguliere circuit terecht komen. Blijkbaar is dat anders want de PVE is bang dat wanneer hobbykippen gevaccineerd worden dat dan hun vlees mogelijk met dat van de niet gevaccineerde kippen vermengd wordt. Wanneer het buitenland dan testen naar vogelgriep-aanwijzingen op dat vlees doet, kan de verdenking ontstaan dat het vlees "besmet" is. Een oplossing is een markervaccin dat bij testen duidelijk maakt dat het afkomstig is van gevaccineerde dieren. Een andere oplossing natuurlijk is de veestapel van hobbydieren aan een maximum te stellen, zodat zij hun producten op lokale schaal of eigen gebruik kunnen afzetten.
Veel hobbyboeren houden dieren ook vanwege de inkomsten, het woord "hobby" is dan eigenlijk niet van toepassing, het zijn meer kleinschalige veehouders.

21 oktober 2005

Gaat de pluimveehouderij een vogelgriep overleven?

Minister Veerman kondigde in het najaar 2003 aan dat hij de intensieve veehouderij niet meer zou steunen als er weer een varkenspest of vogelgriep zou uitbreken. Intensieve veehouders gaven als commentaar dat hun bedrijf een nieuwe pest- of MKZ uitbraak niet zouden overleven.
Ondertussen nadert er vanuit Zuid-Oost Europa een nieuwe vogelgriep. In de EU wordt alweer steun gezocht voor de gedupeerde veehouders.
Vanuit het oogpunt van tegenstanders van de intensieve veehouderij zou een nieuwe vogelgriep-uitbraak een zegen zijn. De huidige bio-industrie is gericht op export. 2 van de 3 dieren in de veehouderij worden geëxporteerd. Zou deze veestapel door de vogelgriep, varkenspest of MKZ worden gedecimeerd dan wordt de kans groter dat de overblijvende veehouders zich gaan realiseren dat grootschalig denken geen toekomst meer heeft. Dit vergroot de kansen van biologische veehouders. Belangrijk is dan natuurlijk wel dat zij hun dieren buiten laten lopen en preventief vaccineren. Wanneer de producten dan nog alleen op de binnenlandse markt worden verkocht is, vervalt het huidig bezwaar dat de buitenlandse markten dergelijke producten tegenhouden.

Leeswijzer


Kijk op Facebook voor onze reactie op de actualiteit.
Aanbeveling: Thema's of steekwoorden vindt u via de labels onderaan de pagina of op Animal Freedom. Klik hier voor de laatste bijdragen.
Klik hier voor het beleid om uw privacy te beschermen.

Waarom dit blog?

De Nederlandse veehouderij is vooral gericht op zoveel mogelijk voor de export te produceren onder het motto “meer, meer, meer en groot, groter, grootst”. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel de dierenwelzijn, biodiversiteit, het milieu, het klimaat, de portemonnee en de gezondheid van burgers en ook voor welwillende boeren.
Dit blog verzamelt kritische artikelen die de wurggreep beschrijven waarin de veehouderij zichzelf heeft vastgezet. Zo willen we niet alleen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het leven voor alle belanghebbenden, maar ook aan een schone, gezonde omgeving en een beter dierenwelzijn.

Ook de argumentatie dat dieren grondrechten hebben kan beter en meer aansluiten op hoe mensen voor zichzelf vinden dat recht moet gelden. Alle dier(soort)en kunnen in hun recht op vrijheid als (intrinsiek) evenwaardig aan mensen beschouwd worden. Dierenrechten zijn mensenrechten, die mensen de kans geeft om voor dieren op te komen.
Dieren, bijv. in de intensieve veehouderij, worden behandeld als een object in plaats van een subject met gevoelens en rechten.

De snelheid en het aantal dier(soort)en dat we voortdurend gebruiken is immens. De bijdrage aan onze welvaart en economie van de agrosector is gering. De oplossing is simpel en van niemand anders dan van ons zelf afhankelijk.

Dierenrechten in woord en beeld

Vrijheid is ook een intrinsiek grondrecht voor dieren. Dieren zijn geen dingen Dierenrechten zijn mensenrechten. Mensen moeten voor dieren kunnen opkomen wanneer hun grondrecht wordt geschonden.
logo van Animal Freedom yin en yang
Lees hier over de redenen waarom dieren recht op vrijheid hebben. Lees hier waarin mens en dier evenwaardig zijn.